رسانه موفق باید اخبار درست و بروز را ارائه کند

روز خبرنگار بهانه ای شد تا از مردمی که در کوچه و بازار ماحصل کارمان را میخوانند و مطالعه میکنند، درباره قضاوت شان بپرسیم. بپرسیم که آیا توانسته ایم نمایندگان حقیقی برای آنها و مطالباتشان باشیم؟ آیا توانستیم مشکلات مردم و نیازها و خواسته هایشان را آنگونه که باید و شاید بازگو کنیم؟

ضبط صوت به دست در خیابان به راه افتادیم. این را بگویم که امروزیها دیگر ضبط صوت را به آن شکلی که در کتابها دیده بودند، نمیبینند. حالا علم پیشرفت کرده و خبرنگاران ریکوردر در دست بین مردم حاضر میشوند و از آنها میخواهند تا حرفهایشان را بزنند ما هم با این وسیله سیاه رنگ کوچک راهی و به اولین مغازه فروش لوازم آرایشی وارد شدیم، صاحب مغازه مشغول چانه زدن با مشتری هایش بود. گوشه ای ایستادیم تا سرش خلوت شود وقتی مشتریها رفتند نگاهی به ما کرد و گفت: به قیافه شما نمی آید که به دنبال خرید لوازم آرایشی باشید. چه کار دارید؟ خودم رو معرفی کردیم و بدون مقدمه رفتیم سر اصل مطلب. از او خواستیم تا خودش را معرفی کند. در جوابمان گفت: چه فرقی میکند شما بنویس حسینی. گفتم: نکنه میترسی حرف بزنی؟ گفت: نه مگه قراره چی بگم که بخوام از عواقبش بترسم؟ ادامه دادم: خوب آقای حسینی حالا شما بفرمایید که از عملکرد خبرنگارانی که در استان شما فعالیت میکنند رضایت دارید؟ یه نگاهی بهم کرد و گفت: منابع خبری اینقدر زیاد شده که نمیدونی کدومش موثقه کدومش غیر موثق. مثلاً من صدا و سیما اصلاً تماشا نمیکنم و گوش نمی دم، نه تلویزیون و نه رادیو. اگر برم اداره یا مغازهای که کار داشته باشم مثلاً برم آرایشگاه از مجلات و روزنامه هایی که روی میز گذاشتن برمیدارم و تا موقعی که نوبتم بشه چند خطی میخونم. به مطالب سیاسیش خیلی توجه نمیکنم، اما مطالب و خبرهای ورزشی و هنری رو میخونم. درباره جواب سؤال شما هم باید بگم توی استان ما مشکل خیلی زیاده. اما حس میکنم یا خبرنگارها نمی بینند یا می بینند و اجازه ندارند بنویسند. بهش گفتم: اینجورا هم که میگی نیست. ما خیلی چیزها رو منعکس میکنیم. در جوابم گفت: خب اگر منعکس میکنید پس چرا هیچ تغییری صورت نمیگیره؟ بعد ادامه داد: با این توضیحات شما احتمالاً رسانه ها خیلی برای مسئولان اهمیت ندارند.
صحبت رو کوتاه کردم، باهاش خداحافظی کردم و از مغازه اومدم بیرون. توی خیابون مدرس به مرد میانسالی که یک کوله مشکی روی دوشش انداخته بود رسیدم و خواستم ازش درباره عملکرد خبرنگاران در استان بپرسم. همین که سوال را مطرح کردم با عصبانیت بهم نگاه کرد و گفت: شما دیگه خفه شید اینقدر دروغ گفتید که هیچکس باورتون نمیکنه.

جوابش مثل یک پتک خورد توی سرم. تا اومدم سؤال بعدی رو ازش بپرسم با سرعت ازم دور شد. این گفت و شنود بقدری سریع اتفاق افتاد که نتونستم حتی دستگاه ضبط صدا رو روشن کنم. هاج و واج ایستاده بودم. کمی طول کشید تا به خودم اومدم.
خانم جوانی که دست کودک خردسالش رو در دست گرفته بود توجهم رو جلب کرد. رفتم جلو و بهش سلام کردم. ازش خواستم تا در گفتگو با من برای تهیه گزارش شرکت کنه. با خوشرویی موافقت کرد. وقتی سؤالم را ازش پرسیدم در پاسخم گفت: همه ما میدونیم که خیلی از حرفها رو نمیشه نوشت خیلی از حرفها رو هم نباید بنویسید ما مردم میدونیم که خیلی کارها انجام شده اما دیگه مردم با دیدن مراسم کلنگ زنی یا بریدن روبان با چهار تا پروژه عمرانی کوچک راضی نمیشن یک جورهایی دنبال این هستند که در کشورشون کارهای بزرگ انجام بشه البته عملکرد رسانه ها و نحوه اطلاع رسانی هم خیلی اهمیت داره.

نحوه پاسخگویی این خانم که خودش رو محمدی معرفی کرد، برام جالب بود. برای همین ازش پرسیدم که شغل شما چیه؟ گفت: دانشجوی رشته روابط عمومی هستم. ازش خداحافظی کردم تا به عنوان آخرین سوژه برای گفتگو با مردی از نسل اول انقلاب صحبت کنم. توی پارک توحید چند پیرمرد بازنشسته کنار هم روی نیمکت نشسته بودند و درباره مسائل مختلف صحبت میکردند.
یکی از پیرمردها که در حال قدم زدن بود رو انتخاب کردم و به سمتش رفتم. می گفت: بازنشسته شده و اهل خوندن روزنامه و تماشای تلویزیون هست. در گفتگو با او و پس از طرح سؤالم به مسائل مختلفی اشاره کرد، « از اینکه دنیای امروز دنیای ارتباطات است و دیگه مثل گذشته نمیشه خیلی از مسائل رو از مردم پنهان کرد در این میان اما کسی موفقه که بتونه به بهترین شکل و با استفاده از علم روز مطلب و خبری که مد نظرش است رو به مخاطب خودش ارائه کنه »
در آخر هم با یکی از کارشناسان حوزه خبر همکلام شدم قرار شد او حرف پایانی رو بزنه. می گفت: رسانه ای موفقه که زودتر و دقیقتر خبر رو برسونه. هم سرعت، هم اطلاعاتی که پاسخگوی منطق مخاطب باشه. گفت: رمز موفقیت بعضی از شبکه های اونور آبی استفاده از شیوه های نوین خبررسانی است. اگر رسانه های اونور آبی میتونن مخاطب جذب کنند و خیلی از رسانه های ما نمیتونن، باید ریشهیابی بشه. اما در کل میشه گفت که عملکرد خبرنگاران رسانه های بیگانه به علت استفاده از دانش نوین خبر با موفقیت بیشتری همراه بوده. از نظر او در استان ما هم خیلی اوقات مطالبی در روزنامه ها چاپ میشه که نشون میده خبرنگاران جسوری داریم هرچند که بعضی از مواقع این جسارت میتونه به ضرر خبرنگار تموم بشه. اما این از همون سختیهاییه که خبرنگاری رو بعد از کار معدن به عنوان یک کار سخت معرفی میکنه. بهتر دیدم گزارش رو با یک جمله از صحبتهای او تمام کنم. به نظرم درست میگه . « اگر در یک جامعه خبرنگاران از همتایان خودشون در رسانه های مخالف شکست بخورند مطمئن باشید که در نهایت تمام اون جامعه شکست خواهند خورد چون وظیفه اصلی خبرنگاران اقناع جامعه است.»