شهید «بهشتی» نخستین مدیر دبیرستان «دین و دانش» قم

بر اساس محتوای بخشی از کتاب «از مدرسه تا سنگر» ویژه معرفی فرهنگیان شهید استان قم، یکی از وجوه شخصیتی شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی، حضور او به عنوان یک شخصیت فرهنگی و روحانی در جمع جوانان و نوجوانان به عنوان مدیر و معلم بود.
شهید آیت الله سید محمد حسینی بهشتی فرزند سید فضل الله روز دوم آبان سال ۱۳۰۷ در محله لومبان شهر اصفهان به دنیا آمد. پدرش از روحانیون اصفهان و امام جماعت مسجد لومبان بود. تحصیلاتش را در یک مکتب خانه در سن ۴ سالگی آغاز کرد، خیلی سریع خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را یاد گرفت و در جمع خانواده به عنوان یک نوجوان تیزهوش شناخته شد تا اینکه قرار شد به دبستان برود، دبستان دولتی «ثروت» در آن موقع که بعدها به نام ۱۵ بهمن نامیده شد.
شهید بهشتی در مدرسه صدر اصفهان تحصیلات ادبیات عرب، منطق، کلام و سطوح فقه و اصول را با سرعت خواند. در طی این مدت تدریس هم می‌کرد. سال ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ را به صورت شبانه روزی در یکی از حجره های مدرسه علمیه صدر گذراند. شهید بهشتی با پشتکار فراوان و استعداد درخشان دروسی را که باید در مدت هشت سال خوانده شوند، طی چهار سال با موفقیت به پایان رساند.
این شهید والامقام در سال ۱۳۲۶ در درس خارج فقه و اصول شرکت کرد، همزمان با دروس حوزوی تحصیلات کلاسیک را نیز ادامه داد. در سال ۱۳۲۷ دیپلم ادبی گرفت و در همان سال وارد دانشکده منقول و معقول (الهیات و معارف اسلامی فعلی) شد و در رشته فلسفه به تحصیل پرداخت. در آن هنگام بین قم تهران در رفت و آمد بود تا اینکه در سال ۱۳۲۹ به تهران رفت و در این شهر ساکن شد تا بتواند دروس دانشگاهی را با موفقیت بیشتر به پایان برد و زبان انگلیسی را نیز در آنجا کامل کند.
وی در کنار تحصیل، به تدریس در دبیرستان های قم نیز مشغول بود. در سال ۱۳۳۰ موفق به اخذ لیسانس در رشته فلسفه شد. آنگاه به قم بازگشت و مشغول تدریس و تعلیم و تربیت نسل جوان شد و در کنار آن به ادامه تحصیل علوم حوزوی پرداخت..
شهید بهشتی در سال ۱۳۳۳ با همکاری دوستانش دبیرستان دین و دانش را در قم تاسیس کرد و تا سال ۱۳۴۲ که در قم بود، مسئولیت آن را برعهده داشت و در حوزه هم تدریس می کرد و در مدت مدیریت دبیرستان توانست در اوج خفقان رژیم طاغوت مدیران موفق و جوانان کارآمدی را برای جامعه و مکتب اسلام تربیت کند.
وی به زبان های عربی، انگلیسی و آلمانی تسلط داشت و هدف آن شهید والامقام از تاسیس دبیرستان دین و دانش، تربیت نسلی مانوس با مکتب و اندیشه های اسلامی در دوران خفقان ظاغوت بود و ارتباط میان آموزه های دینی و دانش اندوزی را با تاسیس دبیرستان مذکور به خوبی نشان داد.
پس از حدود ۵ سال تدریس و تحصیل در شهر مقدس قم در سال ۱۳۳۵ وارد دانشکده الهیات شد و تا سال ۱۳۳۸ در آن دانشکده مشغول تحصیل در دوره دکترا بود ولی پس از اتمام تحصیل در آن دانشکده به خاطر فعالیت های گسترده فرهنگی تبلیغی و سیاسی که در داخل و خارج کشور به عهده داشت، نتوانست از تز دکترای خویش دفاع کند و سرانجام در تاریخ اول بهمن ۱۳۵۳ رساله دکترای خود را تحت عنوان «مسایل ما بعد الطبیعه در قرآن» با راهنمایی استاد شهید مرتضی مطهری که استاد راهنمایش بود و در دانشکده الهیات تدریس داشت، ارائه و از آن دفاع کرد و موفق به اخذ دکترا در رشته فلسفه شد.
در آن دوران حساس شهید دکتر بهشتی با همکاری شهید دکتر باهنر در بخش برنامه‌ریزی کتاب دینی برای مدارس اقدام کرد و از این طریق فکر دینی و آشنایی با قرآن را وارد کتب درسی کرد.
پس از استقرار جمهوری اسلامی، حضرت امام مسئولیت دیوان عالی کشور را در اسفند ۵۸ به شهید آیت الله بهشتی سپرد. در این سال‌ها منافقین کوردل با تهمت و شایعه پراکنی و دروغ پردازی سعی کردند شهید بهشتی را از صحنه انقلاب کنار بزنند و چون نتوانستند، برای شهادت او برنامه ریزی کردند تا او را برای همیشه از این ملت بگیرند.
سرانجام شهید بهشتی و ۷۲ تن از یارانش در حادثه انفجار تروریستی منافقین در شامگاه هفتم تیرماه سال ۱۳۶۰، به شهادت رسیدند و پیکرهای مطهر آنان پس از تشییع باشکوه در تهران، در بهشت زهرا(س) و قم به خاک سپرده شد.