زندگی دوباره را به هم هدیه کنیم
شهرکرد (پانا)- اهدای عضو، مسئله ای که این روزها بسیار مطرح می شود و به شدت مورد نیاز افرادی است که به عضوی از بدن نیاز دارند، اما همچنان تا جاافتادن چنین فرهنگی در کشور، تلاش بیشتری نیاز است.
زهرا سیاح مسئول تیم اهدای عضو استان چهارمحال و بختیاری در خصوص چگونگی دریافت کارت اهدای عضو و دیدگاه مردم استان در رابطه با این موضوع توضیحاتی به پانا داده است که در ادامه بیان شده است.
تاریخچه اهدای عضو در استان چیست؟
واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه شهرکرد یکی از اولین واحدهای فراهم آوری بود که در سال ۱۳۸۲ با ابلاغ وزارت بهداشت در استان شکل گرفت و خوشبختانه بنده از همان ابتدای امر افتخار داشتم که به عنوان عضوی از این تیم فعالیت کنم.
چه واحدهایی با شما همکاری می کنند و به چه صورت؟
واحدهایی که با ما همکاری بسیار نزدیکی دارند بخش های مراقبت های ویژه ، ICU و اورژانسهای بیمارستانها هستند که موارد مرگ مغزی را به ما گزارش میکنند و پس از پروژه مراقبت و نگهداری، رضایت از خانواده ها در بیمارستان ها صورت می گیرد.
دیدگاه مردم استان درباره این موضوع چیست؟
لازم است در استان ما برای جا انداختن این موضوع بیشتر در زمینه مرگ مغزی و کُما کار شود. بسیاری از مردم، اختلاف مرگ مغزی و کما را نمی دانند. کما یک عارضه مغزی است و امکان برگشت بیمار به حیات وجود دارد و ما حتی مورد داشتیم که فردی حدود دو ماه در کُما بود و پس از آن به زندگی برگشت. اما زمانی که متخصصان اعلام مرگ مغزی می کنند امکان برگشت وجود نخواهد داشت، مرگ مغزی، مرگ اجتناب ناپذیری است. زیرا سلول های مغز قابل برگشت نیستند و از کار افتاده اند.
چند درصد از مردم استان با اهدای اعضا موافقت میکنند؟
درصدی از مردم استان که به اهدای عضو عزیزانشان رضایت میدهند بیش از ۷۰ درصد است که این رقم در کشور کمتر از ۵۰ درصد است ، یعنی بر فرض از هر پنج خانواده مرگ مغزی که تیم ما با آنها وارد مصاحبه میشوند برای رضایت گیری، تقریباً سه خانواده به این امر رضایت میدهند و آن دو خانواده ای که رضایت نمی دهند یا دلبستگی بسیار شدیدی که به عزیزشان داشتند باعث میشود تا در آن لحظه قدرت تصمیم گیری نداشته باشند و یا اینکه هنوز اختلاف مرگ مغزی و کما را نمیدانند و باور ندارند که این شخص مرگ مغزی شده است و هنوز هم به برگشت بیمار امید دارند.
آمار رضایت گیری از مردم استان چگونه است؟
لازم به ذکر است که ما مردمان بسیار دلسوز و نوع دوستی در استان داریم که خوشبختانه آمار رضایت گیری ما نسبت به جمعیت استان بسیار خوب است و در کل کشور همیشه جزء ۵ گروه اول کشوری بوده ایم، به گونهای که با جرات می توان گفت با دانشگاه شیراز ؛ دانشگاه مشهد و یا دانشگاه تهران هم قابل مقایسه هستیم و در خصوص رضایت گیری توانسته ایم فرهنگسازی خوبی بکنیم و علت این فرهنگسازی دو چیز است. یکی اعتماد و حمایتی که مسئولان دانشگاه از این تیم داشتند و دومین علت اصحاب رسانه ها هستند که خیلی خوب در تبلیغات کار انجام دادند و توانستند این امر مقدس را را با جامعه آشنا سازند و مردم هم متوجه شدند که این کار امری معنوی و مقدس است.
آیا خاطره ای در این خصوص دارید؟
درباره مادری که پس از مرگ مغزی فرزندش سخاوتمندانه جان دوبارهای به بیماران اهدا کرد خاطره ای دارم. در سال ۱۳۸۶، همراه رئیس دانشگاه و چند تن از همکاران به روستای بیدله لردگان رفتیم برای شرکت در مراسم عزیزی که فوت شده بود و اعضایش را سخاوتمندانه اهدا کرد. به دلیل اینکه سن او بالای ۴۰ سال بود قلب او اهدا نشده بود و من به خوبی به یاد دارم که مادر پیرش جلوی ما آمد و با لهجه بسیار شیرینی گفت: سی چِه قلبِ کُرِ مُنهِ هِشتی مِنه گور؟!
رئیس دانشگاه همان جا زیر گریه زد و گفت: چه زیبا فرهنگ سخاوت بین مردمان این روستا جا افتاده است ؛ که این مادر می گوید چرا قلب پسر من را در قبر گذاشتی و باید اهدا میشد. ما در استان با چنین مردمان سخاوتمندی زندگی می کنیم که فرهنگ و مهربانی آنها زبانزد است.
آیا با وجود داشتن کارت اهدای عضو میتوان بدون رضایت گرفتن از والدین این امر خداپسندانه را انجام داد؟
روز ۳۱ اردیبهشتماه حضرت آیتالله خمینی فتوایی در رابطه با اهدای عضو دادند و این امر را جایز دانستند به همین علت برای انجام این کار رضایت ولی دم لازم است و خانوادههایی که عزیزانشان را از دست دادهاند باید رضایت دهند مگر اینکه آن شخص کارت اهدای عضو پر کرده باشد و به نوعی وصیت کرده باشد که اگر دچار مرگ مغزی شد، اعضایش اهدا شود. اما با این وجود و با وجود کارت اهدای عضو باز هم رضایت ولی لازم است، اما داشتن کارت اهدای عضو پروسه رضایت گیری را بسیار آسان تر می کند، چرا که ما مردمانی هستیم که بسیار به وصیت و دِین عقیده داریم، پس اگر کسی وصیت کرده باشد که اهدای عضو شود در بیشتر مواقع خانوادهها هم رضایت میدهند اما لازم به ذکر است که مواردی را هم داشتهایم که با وجود اینکه شخص فوت شده کارت اهدای عضو داشته است، اما همسرش به انجام این امر رضایت نداده است.
مردم چگونه می توانند کارت اهدای عضو تهیه کنند؟
برای تکمیل فرم اهدای عضو و دریافت کارت میتوانند از طریق سایت (ایران اهدا) اقدام کنند و به صورت اینترنتی مراحل را طی کنند و هم میتوانند به مددکاری های همه بیمارستان های استان مراجعه کنند و کارت اهدای عضو را پر کنند. همچنین میتوانند به معاونت درمان استان در خیابان گودال چشمه، مراجعه کنند و در دبیرخانه کارت اهدای عضو را تهیه کنند.
در پایان شما به عنوان مسئول تیم اهدای عضو چه صحبتی با مردم دارید؟
واجب است که از مردمان بسیار دلسوز استان تشکر کنم به خاطر این تصمیم بسیار سخت و خوبی که در این شرایط می گیرند. بنده کاملاً درک میکنم این که خانواده دعاگویان منتظر هستند و پزشک خبر فوت عزیزشان را میدهد، پذیرش مرگ مغزی عزیزشان بسیار سخت است و اینکه از آنها خواستار اهدای عضو عزیزشان باشیم ، شرایط را سخت تر می کند و من کاملا آنها را درک میکنم اما در آن لحظه به نظر من ما نفس آن بیمار نیازمند عضو را به این خانواده ابلاغ میکنیم تا بتوانند مثلاً با اهدای یک کلیه، زندگی دیالیزی او را تمام کنند تا او بتواند به زندگی عادی برگردد.
بنده واقعاً هم با آنها همدردی میکنم و هم بسیار قدردان خانواده هایی هستم که در آن لحظه سخت، این تصمیم قشنگ را میگیرند. به امید روزی که هیچ عضو سالمی همراه تن سرد به خاک سپرده نشود.
خبرنگار دانش آموز: هانیه پورشیروانی
ارسال دیدگاه