معاون پرورشی و فرهنگی آموزش و پرورش خراسان رضوی
باید همه ارکان آموزش و پرورش، نگرش پرورشی داشته باشند تا تربیت محقق شود
مشهد(پانا)- معاون پرورشی و فرهنگی آموزش و پرورش خراسان رضوی، چالش ها و باید و نبایدهای این حوزه را برای تحقق امر تربیت تشریح کرد.
حسین شادکام تربتی که کمتر از یک ماه است به عنوان معاون پرورشی و فرهنگی آموزش و پرورش خراسان رضوی فعالیت خود را آغاز کرده است، سابقه فعالیت های فرهنگی و اجتماعی در نهادهای مختلف داشته است، معاون فرهنگی اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان استان، مسئول صدای زائر در رادیو و مسئول دبیرخانه مجله زائر، مدیرعامل موسسه جوانان آستان قدس، مسئول دانشسرای شهید کامیاب مشهد، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری مشهد، مدیر عامل سازمان فرهنگی شهرداری و معاون هماهنگی اداره کل آموزش و پرورش خراسان رضوی از جمله فعالیت هایی است که در کارنامه کاری او به چشم می خورد، اما او اصالتا یک معلم است.
معاون پرورشی و فرهنگی آموزش و پرورش خراسان رضوی در گفت و گو با پانا شرایط این روز های فعالیت های پرورشی مدارس را خیلی خاص ارزیابی می کند و می گوید: همکاران ما در این شرایط کرونایی و غیر حضوری بودن مدارس تمام تلاش خود را دارند که فعالیت های پرورشی هرچند به صورت مجازی جاری باشد.
هدف فعالیت های پرورشی، اصلاح و تثبیت نگرش و رفتار است
او هدف فعالیت های پرورشی را اصلاح و تثبیت نگرش و رفتار می داند و می افزاید: در حوزه آموزش ما با انتقال یک سری مفاهیم به دانش آموزان مواجهیم و در حوزه شناختی با دانش آموز سر و کار داریم، هرچند در این حوزه هم آموزش از نزدیک و در فضای حقیقی موثرتر است، اما در حوزه پرورشی یکی از مشکلات ما در دوره کرونا این است که از ارتباط موثر چهره به چهره و تاثیرگزاری مربی بر متربی محروم هستیم.
شادکام ارزیابی فعالیت های پرورشی را یکی دیگر از چالش های این حوزه عنوان می کند و می گوید: در حوزه آموزش، امکان ارزیابی و سنجش اثر بخشی فعالیت های معلم وجود دارد، هر چند در دوره کرونا این حوزه هم با محدودیت هایی مواجه است، اما در حوزه پرورشی، مخصوصا در دوره فعالیت ها و ارتباط مجازی مربی و متربی، میزان تاثیرپذیری دانش آموز از فعالیت های پرورشی و تربیتی مربی قابل سنجش نیست.
همه معلمان باید در حوزه پرورشی فعالیت داشته باشند
معاون پرورشی و فرهنگی آموزش پرورش خراسان رضوی در ادامه، انحصار فعالیت های پرورشی به مربی تربیتی را یکی از مشکلات این حوزه عنوان می کند و می گوید: پرورش و تربیت دانش آموز در فعالیت همه معلمان است، چه معلمانی که در حوزه آموزش فعالیت می کنند و چه مربیان پرورشی. گاهی تاثیر تربیتی یک دبیر تربیت بدنی یا علوم پایه از یک مربی پرورشی بیشتر است، بنابراین اولین نکته ای که لازم است در آن تامل شود این است که، باید معلمان ما قبل از اینکه در حوزه آموزش فعالیت کنند، در حوزه پرورش فعالیت داشته باشند. یعنی همان آموزش شان در قالب پرورش و تربیت انجام شود. باید صدر تا ذیل آموزش و پرورش، پرورشی فکر کنند، نگرش داشته باشند و عمل کنند، انتظار این است همه ارکان آموزش و پرورش از بالاترین مقام آموزش تا سرایدار مدرسه همه نگرش پرورشی داشته باشند تا تربیت محقق شود.
برای اثرگذاری فعالیت های پرورشی نیاز به دوره های بلند مدت است
او ادامه می دهد: برای اثرگذاری فعالیت های پرورشی نیاز به دوره های بلند مدت است و نمی توان در مقطع زمانی کوتاه اثربخشی آن را ارزیابی کرد، امکان دارد یک اتفاق تربیتی را الان رقم بزنید و ده سال بعد آثارش مشخص شود، همچنین برآیند یک سری فعالیت های پرورشی منجر به تربیت و تغییر رفتار می شود، در حوزه پرورشی، مجموعه متغییرهایی موثر هستند که باید کنار هم و در یک راستا عمل کنند.
شادکام می افزاید: جشنواره ها و مسابقات در حوزه پرورشی بستر خوبی برای تربیت است اما نباید امید داشته باشیم که تنها با برگزاری جشنواره و مسابقه، کار تربیتی را پیش ببریم.
متغیرهایی که در آسیب های اجتماعی نقش دارند، منحصر به مدرسه نیست
او متغیرهای مختلف که در آسیب های اجتماعی نقش دارند را منحصر به مدرسه نمی داند و در این باره می گوید: عناصر مختلفی کنار هم می نشیند و یک ناهنجاری رخ می دهد و اگر فکر کنیم که تمام اینها محصول مدرسه است، اشتباه رفته ایم و در درمان و حل آسیب ها دچار اشتباه می شویم، چون در شناخت دچار اشتباه شده ایم. مجموعه ای از نهادها و دستگاه های موثر، چون علوم پزشکی، دادگستری، بهزیستی، خانواده، انجمن اولیا، مساجد می توانند و باید در حوزه آسیب ها مداخله داشته باشند، اما آموزش و پرورش به خاطر اینکه بخش عمده ای از زمان دانش آموز در آن سپری می شود و معلم که به دانش آموز نزدیک است می تواند نقش اصلی و کلیدی در بازدارندگی از آسیب ها داشته باشد.
ارسال دیدگاه