مالاریا؛ سوغات تلخ کشورهای همسایه برای مردم سیستان و بلوچستان

مالاریا، یکی از بیماری هایی است که بنابر موقعیت های محیطی و منطقه ای در برخی از نقاط جهان هنوز ریشه کن نشده و شرایط آب و هوایی نیز گاهی مزید بر علت می شود و در دوره هایی از سال موارد ابتلا را افزایش می دهد. در ایران نیز نقاطی وجود دارد که میزان ابتلا به مالاریا براساس موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی بالاست. از جمله این نقاط می توان به استان هرمزگان یا شهرستان جیرفت در کرمان و سیستان و بلوچستان اشاره کرد که خوشبختانه در سال های اخیر موارد ابتلای محلی به مالاریا در این مناطق کاهش پیدا کرده، اما سیستان و بلوچستان به عنوان یک استان مرزی هنوز در معرض این بیماری قرار دارد.

در کنار شرایط زیست محیطی و اقلیم شناختی منطقه، عوامل مربوط به شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و همچنین موقعیت مرزی این استان با دو کشور پاکستان و افغانستان و مسائل مربوط به مهاجرت ساکنان این کشورها در بالا بودن تعداد مبتلایان این استان نسبت به کل کشور نقش مهمی دارد.

امروز نیز رییس مرکز بهداشت سراوان از شناسایی ۱۲۷ بیمار مالاریا در سراوان در شش ماهه نخست سال ۹۹ خبر داد و گفت: در ادامه اجرای مراقبت های پیشگیرانه و بیماریابی تعداد ۵ مورد مالاریا در نقطه صفر مرزی کشتگان شناسایی شدند که همه آنها اتباع خارجی هستند.

عبد الحمید بزرگ زاده با بیان این که مالاریا یک بیماری بومی در منطقه سراوان است، اظهار کرد: به محض شناسایی این تعداد بیمار مالاریا تیمهای عملیاتی به منطقه اعزام و در حال مراقبت و بیماریابی وسیع در سطح منطقه هستند.

وی گفت: تردد افراد غیر ایرانی و ایرانی، در کانون های کشتگان بسیار بالا است به طوری که هر شب ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ خودرو در مرز تردد می کنند و اکثرا در حاشیه کانون ها شب بیتوته دارند، به همین دلیل خطر بروز و شیوع مالاریا در این منطقه بالاست.

به گفته رییس مرکز بهداشت سراوان در شش ماهه اول سال ۹۹ تعداد ۱۲۷ بیمار مالاریا در سراوان شناسایی شد که ۴۷ درصد این موارد وارده و ۵۳ درصد ایرانی بوده اند.