برای یادگیری مطلوب در دانشآموزان نیاز است سامانه شاد مجهزتر شود
ملارد(پانا)- یکی از دبیران شهرستان ملارد با اشاره به دغدغه تدریس مطلوب و بازدهی سامانه شاد عنوان کرد تجهیز شبکه شاد به امکانات بیشتر ضروری است.
این روزها شروع سال تحصیلی با دلهره های والدین دانشآموزان و نگرانیهای معلمان گره خورده است و ماسکهای جا خوش کرده بر صورتها نمی گذارد بوی ماه مهر را حس کنیم.
از طرفی دغدغههای تدریس مطلوب و بازدهی سامانه شاد هم به تشویش این اوضاع دامن زده است. سامانه شاد نیز مانند سایر سامانهها مشکلاتی دارد که جهت افزایش بازدهی یادگیری باید رفع شود.
به همین بهانه پای صحبت یکی از دبیران شهرستان ملارد نشستیم. حسین عطایی دبیر درس علوم تجربی مدرسه امام هادی(ع) مقطع متوسطه اول شهرستان ملارد است و در مورد سامانه شاد و نارضایتی برخی از والدین به پانا می گوید: والدین فکر میکنند ما از این وضع راضی هستیم در حالی که تدریس حضوری و شرایط آن برای معلمان نیز مطلوبتر است. آنها فکر میکنند که ما کارمان را درست انجام نمیدهیم.
او در پاسخ به این سوال که سرعت اینترنت سامانه و دسترسی دانشآموزان مطلوب است یا نه، اظهار کرد: متأسفانه اینترنت مورد استفاده در سامانه شاد از سرعت پایینی برخوردار است و تعدادی از دانشآموزان به گوشی همراه دسترسی ندارند که این موضوع باعث نگرانی ما و خانوادههای آنها شده است.
عطایی افزود: نحوه برگزاری آزمون هم مطلوب نیست، چرا که ممکن است دانشآموزان بطور مستقل به سوالات پاسخ ندهند و به کتاب یا والدین مراجعه کنند. او در پاسخ به این سوال که چگونه میتوان آزمونی با دقت و صحت بالاتری را برگزار کرد، گفت: شاد برنامه خوبی است که می توان فیلمهای آموزشی را به راحتی در آن بارگزاری کرد و به دلیل عدم دسترسی اکثر مدارس به ویدئو پرژکتور، از این لحاظ دارای برتری است، اما از طرف دیگر بخاطر اینکه امکان آزمون آنلاین(تماس تصویری که چهره دانشآموز را در هنگام گرفتن آزمون ببینیم) و یا تماس صوتی را ندارد، دارای نقص است که امکان جمع بندی درباره وضعیت یادگیری دانشآموز را به ما نمیدهد. برنامه شاد با این امکانات ضعیف فقط میتواند مکمل خوبی برای تدریس حضوری باشد، ولی اگر نقصهای آن در آینده نزدیک جبران شود نه درحد اینکه تمامی مزایای تدریس حضوری را داشته باشد، میتواند در این شرایط کرونایی تا حدی دغدغه آموزشی معلمان و اولیا و همچنین دانشآموزان را برطرف سازد.
خبرنگار: سحر شیخی
ارسال دیدگاه