علی وار زندگی کنیم
قزوین (پانا)- حضرت علی(ع) معیار حق و حقانیت است و حرکت در رکاب ایشان منتج به سعادت دنیوی و اخروی می شود.
غدیر صرفا یک واقعه نیست، آغاز راهی است برای همه خوبان جهان و پیامی دارد از جنس حقانیت؛ غدیر چراغ هدایتی است برای مومنان خدا که در این دنیای فانی سره را از ناسره تشخیص دهند و در مسیری گام بردارند که پیش از آن انبیای الهی در این مسیر قدم نهادند.
وقتی حضرت رسول دستان علی(ع) را می گیرد و می فرماید: «خداوندا، دوست بدار و سرپرستی کن هر کسی را که علی را دوست دارد و او را مولای خود بداند و دشمن بدار هر کسی را که او را دشمن می دارد و یاری نما هر کسی را که او را یاری می کند و به حال خود رها کن هر کس را که او را وا می گذارد.» از یکی از متعالی ترین انسان ها سخن به میان می آورد که ترازوی حق و حقانیت و عدل و عدالت است. سیره علی(ع)، سیره انبیای الهیست و رفتار و کردارش همه حق و راه او سعادت در آخرت و نیک نامی در دنیاست. از پیامبر اکرم نقل شده که از صدای کوبه در بهشت یاعلی شنیده می شود و چه توصیف زیباییست که علی(ع) کلیددار و مهماندار بهشت بوده و به قول علامه طباطبایی چون هرکس به بهشت میرود، در سایه هدایت و رهبری این خاندان و مهمان این خاندان است.
وقتی گفته می شود علی(ع) کلیددار بهشت است یعنی با یک انسان تام طرف هستیم که قضاوتش شهره دوست و دشمن است و کوچک ترین چشم داشتی به دنیا ندارد؛ این نه به مفهوم بی توجهی به دنیا، بلکه وسیله قرار دادن دنیا برای سعادت در دنیای ابدیست.
علی(ع) ثمره مکتب پیامبر است که نور الهی از این مکتب بر انسان ها تابیده می شود. ندای «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» رسول اکرم در حج الوداع پیامی جهانی دارد و آن پیام اعلام رسم الخط حیات با معرفی امیرالمومنین است؛ حرکت در سایه ولایت علی(ع) انتهایی جز سعادت ندارد و علی(ع) خط مستقیمی برای رستگاری در دنیا و آخرت است. پیامبر راه را برای همه مردم در همه ادوار مشخص کرده و چون علی(ع) را الگو و ولی ما قرار داده است تا بیاندیشیم و رفتار، کردار و گفتارمان را علی وار کنیم. مرام علی(ع) سراسر انسانیت، شرافت و عزت است و علی وار زیستن تکلیفی بر گردن انسان هاست تا از پرتو نور الهی بهره جویند و انتخاب این راه محکوم به سعادت و رستگاریست. باری، غدیر این پیام را منتقل می کند؛ علی(ع) معیار و ترازوی جهان است و همه چیز و همه کس با علی(ع) سنجیده می شود و به قول شاعر «این کفر نباشد، سخن کفر نه این است/تا هست علی باشد و تا بود علی بود».
یادداشت: مسعود میرزایی- روزنامه نگار و کارشناس ارشد علوم سیاسی
ارسال دیدگاه