پانا از روستای گردشگری میلک گزارش می دهد:
تابوشکنی های بانوی دهیار؛ کوچه هایی به رنگ و بوی زنان
قزوین (پانا) - میلک روستایی در بکرترین نقطه الموت غربی است که ویژگی های طبیعت گردی، قلعه باقی مانده از دوره حسن صباح، کوچه هایی با رنگ و بوی زنانه و وجود آموتخانه به عنوان خانه ای برای شناخت پیشینیان در این روستا هر گردشگری را ترغیب می کند تا به آن سفر کند.
میلک روستایی از توابع الموت غربی و در ۶۵ کیلومتری شهر قزوین است که خانه های آن در دامنه رشته کوه های البرز و روی تخته سنگ ها بنا شده است و روستا همچون نگینی از لابلای باغ های فندق، گردو و زغال اخته خودنمایی می کند. در ضلع شرقی روستا یکی از دیده بانی های اسماعیلیون که به زبان محلی معروف به «اوسکول» است، قرار گرفته و در ورودی روستا بقعه امامزاده اسماعیل (ع) از نوادگان امام موسی کاظم (ع) واقع شده است. «آموتخانه» در بخش بالایی روستا خانه ای است برای شناخت پیشینیان و آداب و سنن و فرهنگ این دیار که به اشکال گوناگون از کتاب و عکس و صنایع دستی تا ادوات کشاورزی و ابزارآلات قدیمی به معرفی فرهنگ غنی منطقه پرداخته است.
زیبایی های طبیعت میلک در فصل بهار به اوج خود می رسد و لاله های واژگون و چشم اندازهای بکر منطقه، توجه هر طبیعت گردی را به خود جلب می کند. این روستا با وجود اینکه فاصله زیادی با مرکز داشته اما از گذشته علما و فرهیختگان بزرگی را در خود پرورش داده و از سبقه فرهنگی بالایی برخوردار است.
حضور یک دهیار خانم در این روستا تأییدی بر همان سبقه فرهنگی است که بانوان دوشادوش مردان به انجام فعالیت های کشاورزی، دامداری و صنایع دستی می پرداختند.
فرحناز حسین پور دهیار برتر جشواره فرهنگ و روستا استان قزوین برایمان از دشواری های حضور بانوان در عرصه های اجرایی و ظرفیت های ناشناخته روستای میلک سخن می گوید.
این بانوی دهیار عنوان می کند که انتخاب به عنوان دهیار برتر، دستاوردی بوده که بدون همکاری، تلاش و حمایت اهالی روستا به دست نمی آمده و به این جهت از همه مردم روستا برای همراهی هایشان تشکر می کند.
وی، به برخی مشکلات بانوان برای فعالیت در عرصه های اجرایی اشاره می کند و می گوید: «در خیلی از موارد برای حل مشکلات روستا با دستگاه ها و ادارات مختلف رایزنی می کنم؛ شاید در ادارات هنوز برای خیلی ها جا نیفتاده باشد که یک خانم می تواند پیگیری امور اجرایی روستا را انجام دهد اما به واقع این خلأ سیستمی در ادارات را به یک نقطه مثبت تبدیل کرده ام و با استمرار در پیگیری و همچنین بهره گیری از ظرفیت های موجود تا به امروز توانسته ام بسیاری از مشکلات را برطرف کنم.»
حسین پور با تأکید بر اینکه باید توانمندی های جوانان روستا دیده شود، بیان می کند: «به عنوان مثال در همین جشنواره فرهنگ و روستا مریم رمضانی رتبه دوم خوشنویسی و تذهیب و فاطمه حسین پور رتبه سوم در رشته طراحی را کسب کرد؛ این نشان می دهد ما چقدر جوانان توانمندی در روستا داریم اما هنوز نتوانسته ایم این استعدادها را شناسایی و آن ها را حمایت کنیم.»
انتخاب اسامی قدیمی بانوان برای کوچه های روستای میلک یک حرکت جدید و خلاق در منطقه است که حسین پور در مورد آن، می گوید: «مردم استقبال خوبی از این حرکت داشتند، چون هر یک از این نام ها برای اهالی روستا تداعی کننده یک شخصیت بزرگ و ارزشمند است و امروز با مزین شدن کوچه ها به نام آن بانوان یک رنگ و بوی تازه و خاصی در روستا به وجود آمده است.»
وی می افزاید: «پونه، ملک جان، نسترن، بهار، گل جهان، گلناز، گل بوته، عزیز و نگار، گلابتون و مهتاب از جمله اسم های زیبای زنانه ای هستند که ما کوچه هایمان را به آن ها مزین کردیم.»
این بانوی دهیار از برگزاری آیین خاص اهالی روستا در هنگام نوروز خبر می دهد و اعلام می کند: «در روز دوم عید مراسم نوروزخوانی، دید و بازدید دسته جمعی، زیارت امامزاده و اهل قبور با حضور اهالی روستا انجام می شود و مردم با لباس محلی و بومی در این مراسم شرکت خواهند کرد که این خود از علاقه مردم روستا به باورها و سنن گذشتگان حکایت دارد.»
گزارش از مسعود میرزایی
ارسال دیدگاه