روز بزرگداشت حافظ؛ بزرگمرد شعر و ادب فارسی

خواجه شمس‌الدین محمد شیرازی، معروف به حافظ از بزرگترین شاعران غزل‌سرای ایران و جهان است. او در نیمه اول قرن ۸ هجری (حدود ۷۲۷ ه‍.ق) در شیراز متولد شد و پس از مرگ پدرش به تحصیل علم و مطالعه علاقه‌مند شد.

حافظ، بیشتر عمرش را در شیراز گذراند و تنها به سفرهای کوتاه‌مدت رفت. اشعار او به شهرت گسترده‌ای دست یافت و حتی به هندوستان رسید. تفکر و شعر حافظ، عمیق و پویا است و او را به عنوان یکی از بزرگترین شاعران ادبیات فارسی می‌شناسند.

از آثار او می‌توان به دیوان حافظ اشاره کرد. دیوان حافظ شامل حدود ۴۰۰ غزل و آثار دیگری چون قصیده و مثنوی است و تاکنون بیش از ۴۰۰ بار به چاپ رسیده است. این دیوان در کتابخانه‌های ایران و کشورهایی مانند افغانستان و هند، نسخه‌های متعددی دارد. ویژگی خاص این دیوان، وجود نسخه‌های متفاوت با واژه‌ها و مفردات گوناگون است که سبب تصحیحات متعدد و گاه متناقض می‌شود.

اثر دیگر حافظ، «غزلیات» است که او را به عنوان چیره‌دست‌ترین غزل‌سرای فارسی می‌شناسند. موضوع غزل‌های او شامل وصف معشوق، می و مغازله است. غزل‌سرایی، هنری ادبی است که مناسب سرود و ترانه‌پردازی است.

سال درگذشت حافظ به‌طور کلی ۷۹۲ هجری قمری پذیرفته شده و این موضوع در آثار نویسندگانی چون فصیح خوافی و جامی نیز تایید شده است.

آرامگاه حافظ واقع در شیراز و منطقهٔ حافظیّه، مکانی زیبا و معطر به گل‌ها است که با اشعار حافظ، آمیخته شده است. این مکان، امروزه یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری است و علاقه‌مندان به شعر و اندیشه حافظ را از سراسر جهان به خود جذب می‌کند.