مطالعات جدید مغز و رشد جنین با خالکوبی الکترونیکی

به گزارش پانا، این خالکوبی همچنین می‌تواند شیوه‌ای ارزان را برای نظارت بر جنین در حال رشد ارائه دهد.

نخستین خالکوبی الکترونیکی در سال ۲۰۱۱ ظاهر شد که توسط تاد کولمن و همکارانش از دانشگاه کالیفرنیا طراحی شده بود.

آن‌ها یک قطعه شفاف را ارائه دادند که حاوی مدارهای الکترونیکی با ضخامت موی انسان بود و مانند یک خالکوبی موقت به پوست اعمال می‌شد.

این مدارها می‌توانستند برای نظارت بر سیگنال‌های الکتروفیزیولوژیکی مرتبط با قلب، ماهیچه‌ها و همچنین فعالیت مغزی اولیه به کار روند.

به منظور ارتقاء کارآیی این فناوری، تیم کولمن هم‌اکنون جایگاه الکترودها را برای شکار امواج مغزی پیچیده‌تر بهینه کرده‌ است و این موضوع را با نظارت بر سیگنال‌های P۳۰۰ در جلوی مغز نشان داده‌اند.

این سیگنال‌ها زمانی ظاهر می‌شوند که فرد به یک محرک توجه می‌کند.

تیم تحقیقاتی به داوطلبان تحت مطالعه خود مجموعه‌ای از تصاویر را نشان داد و از آن‌ها خواست این موضوع که چند بار یک شی خاص ظاهر می‌شود، را رهگیری کنند.

هر بار که داوطلبان متوجه شیئی می‌شدند، خالکوبی تصویر (blip) را در سیگنال P۳۰۰ ثبت می‌کرد.

این خالکوبی در نشان‌دادن این که آیا شخص به تصویر مورد هدف یا محرک دیگری نگاه می‌کرد، درست به اندازه EEG معمولی مناسب عمل می‌کرد.

کولمن و تیمش هم‌اکنون در حال اصلاح خالکوبی برای مخابره داده‌ها به صورت بیسیم به یک گوشی هوشمند هستند.

وی امیدوار است که ابزار طراحی‌شده بتواند سایر الگوهای پیچیده فعالیت مغزی از قبیل الگوهایی که برای کنترل دست یا پای پروتز به کار می‌روند، را شناسایی کند.

این گروه همچنین در حال بهینه‌سازی خالکوبی برای استفاده در شرایطی مانند افسردگی و بیماری آلزایمر است که هر یک از آن‌ها دارای الگوهای مشخصه‌ای فعالیت نورونی هستند.

افراد دارای عارضه افسردگی خالکوبی را برای مدت طولانی به تن می‌کنند و این موضوع به آنها در اندازه‌گیری موثر بودن دارو کمک می‌کند.

افزون بر این، این تیم بر روی نسخه‌هایی از این خالکوبی کار می‌کند که بر سیگنال‌هایی از قبیل انقباض‌های مادر و ضربان قلب جنین نظارت کند.

به این دلیل که اجزای الکترونیکی این خالکوبی در حجم زیادی تولید شده‌اند، این فناوری می‌تواند بسیار ارزان باشد. این بدین معناست که می‌توان از این ابزار برای نظارت بر بارداری در کشورهای در حال توسعه استفاده کرد.

تیم علمی جزئیات مطالعه خود را در جلسه انجمن علوم اعصاب شناختی در سان‌فرانسیسکو ارائه داده است.

منبع: ایسنا