حمید زرگرنژاد: داستان تخیل من به قصه اصلی ماهورا اضافه شد

در ابتدای نشست گبرلو از حاضران در جلسه خواست که یک دقیقه بایستند و فاتحه‌ای برای این تهیه‌کننده بفرستند.

زرگرنژاد با بیان اینکه ساخت «ماهورا» برای من خیلی سخت بود گفت: این فیلم بر اساس یک مستند ساخته شد و نگارش فیلمنامه آن چهار سال زمان برد.

جلالی با گرامیداشت یاد مرحوم آخوندی گفت: ایشان برای این کار زحمات زیادی کشیدند و در حال حاضر نیستند که نتیجه زحمات‌شان را ببینند. همکاران من برای ساخت این فیلم زحمت زیادی کشیدند و ما در طول فیلمبرداری یا درون آب بودیم و یا روی آب.

کاوه ایمانی درباره تدوین این فیلم توضیح داد: من تدوین این کار را به همراه خانم قاجاریه کار کردم .من ۵۸ فیلم سینمایی کار کرده ام و ده سال قبل فیلم روز سوم را تدوین کردم اما این فیلم ده برابر روز سوم سخت بود.

اورکی درباره ساخت موسیقی فیلم توضیح داد:من در آن جغرافیا بزرگ شده ام و خیلی خوشحالم موسیقی این فیلم به من رسید. من با این جغرافیا مانوس بودم و نغمه های درونی ام را در این فیلم آورده ام.

بهاره کیان افشار بیان داشت: از نبودن پدر عزیزی که در این فیلم همراه ما بود و امروز نیست دلگیرم. حضور در این فیلم را هرچند کوتاه مغتنم می‌دانم.

کامران تفتی نیز گفت: در مورد فیلم خودمان حرف زدن جایز نیست. من قبل از صحبت درباره ماهورا از دو فیلمی که دیدم تعریف می کنم. «تنگه ابوقریب» که اشکم را درآورد و «مغزهای کوچک زنگ زده». برخی آدم‌ها به دلیل اینکه اول جنگ حضور داشتند و برخی که پایان جنگ بودند اسم‌شان از قلم افتاده است. همینکه آقای زرگرنژاد سراغ کسانی رفت که نادیده گرفته شده اند بس بود که در این فیلم حضور داشته باشم. ما در شرایط هیچ چیزی نداشتن این فیلم را ساختیم و حتی به ما یک فشنگ ندادند.

ساعد سهیلی درباره حضور در این فیلم گفت: من سرم درد می کند برای بازی در کارهای سخت ولی فکر نمی کردم این کار تا این اندازه سخت باشد. خیلی خوشحال بودم که با چنین گروهی کار کردم.

زرگرنژاد درباره چرایی ساخت چنین فیلمی توضیح داد: من مستندی به نام «حلقه در خاک» دراین روستا ساخته بودم و همیشه فکر می کردم پتانسیل ساخت یک فیلم سینمایی بلند را دارد. از آنجا که نگه داشتن مخاطب برای یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای مشکل است با وسواس فیلمنامه آن را نوشتم.

کارگردان «ماهورا» در پاسخ به اینکه آیا عشق جاری در فیلم نیز واقعی بود گفت: این بخش داستان تخیل من بود که به قصه اضافه شد.

ساعد سهیلی درباره لهجه‌اش در این فیلم گفت: من درمورد این لهجه تعصب دارم و مطمئنم که درست است. من سه مشاور داشتم و سه ماه درآنجا زندگی کردم. من با همین لهجه در آنجا صحبت می کردم حتی بومیان آنجا باور می کردند لهجه من را و من صد در صد کارم را درست انجام دادم.

اورکی نیز در ادامه توضیح داد: در خوزستان هر طایفه‌ای لهجه خاص خودش را دارد. اگر بین لهجه آقای تفتی و ساعد سهیلی تفاوت وجود دارد به این دلیل است.

زرگرنژاد درباره تکخوانی زن در فیلم گفت: یکی از چیزهای مهمی که در هور برای شکار مرغابی مهم است است صدای زیباست. مرغابی پرنده چموشی است و گرفتن این پرنده تنها با خواندن آواز امکان خواهد داشت. برای این آواز تمرین‌های زیادی انجام دادیم.

مهدی صبایی نیز درباره لهجه‌های فیلم گفت: من خودم کرد زبان هستم. کردی گویش‌های متفاوت دارد و نمی‌توان گفت کدام درست صحبت می کنند. درباره لهجه خوزستانی نیز همینگونه است.

جلالی نیز گفت: ساعد برای این کار بسیار زحمت کشید. هدفون در گوشش بود و فقط لهجه را تمرین می‌کرد و من به او تبریک می‌گویم.
کارگردان «ماهورا» در پاسخ به تشابه این فیلم با «عقاب‌ها» بیان داشت: من حتی سقوط هواپیما را نشان ندادم. بیشتر یک لباس و بهانه‌ای بود. اینکه یک هواپیما سقوط می‌کند، زیاد در سینمای ایران پرداخت نشده و تنها یک فیلم «عقاب‌ها» بوده به همین دلیل آن فیلم را برای شما تداعی می‌کند.
تهیه‌کننده فیلم درباره پرداختن به این موضوع بیان داشت: مظلومیت یک طایفه را نشان دادن که کسی به آنها نگفته بجنگند و خودشان احساس تکلیف کردند قابل تقدیر است. متاسفم که تاکنون این قوم دیده نشده‌اند و به آنها پرداخته نشده است و درود می‌فرستم به شهدایشان.
زرگرنژاد در توضیح این نقد که ترکیب فارسی و عربی در عشیره‌ها وجود ندارد توضیح داد: من خوزستانی هستم و مردمی که می‌بینم اینچنین صحبت می‌کنند؛ همچنین مشاوران ما این ترکیب را تایید کردند.
کارگردان «ماهورا» در پاسخ به این سئوال که آیا این فیلم حدیث نفس شما بود گفت: قطعا این فیلم گوشه‌ای از علایق من بوده است اما همه آنچه که می‌خواهم روی پرده سینما ببینم نیست و به دنبالش هستم.
کارگردان «ماهورا» در پاسخ به این سئوال که آیا این فیلم حدیث نفس شما بود گفت: قطعا این فیلم گوشه‌ای از علایق من بوده است اما همه آنچه که می خواهم روی پرده سینما ببینم نیست و به دنبالش هستم.
کیان افشار نیز در این باره گفت: من وقتی رفتم با آقای زرگرنژاد برای این کار صحبت کنم احوالی را دریدم که در هیچ کارگردان دیگری ندیده بودم و فکر می کنم این فیلم احوالات درونی ایشان بوده است.
جلالی درباره بازی بازیگران گفت: زمانی که ساعد از درون آب بیرون می‌آمد بغلش می‌کردم و گریه می‌کردم. خانم کیان‌افشار نیز بازی زیرپوستی سختی در این فیلم داشتند. بسیاری در آنجا در خوزستان تحریم‌م کرده بودند و فکر می‌کردند فیلمی می‌سازیم که ضد آنهاست. در سینمای ما اتفاقات خوبی افتاده است. امسال فیلم های دفاع مقدسی خوبی داریم و این افتخار سینمای ایران است.