بیست و هفتمین «اتفاق ترانه» با معرفی کتاب های متعددی همراه شد؛
کاکایی: ترانه رسانه بسیار قدرتمندی در دوران کنونی است
تهران (پانا) - عبدالجبار کاکایی مهمان ویژه بیست و هفتمین محفل شعر و موسیقی «اتفاق ترانه» با معرفی چند کتاب به شاعران جوان گفت: ترانه رسانه بسیار قدرتمندی در دوران کنونی است و مبنای آن بر اندیشه و حکمت است.
به گزارش پانا؛ بیست و هفتمین محفل شعر و موسیقی «اتفاق ترانه» عصر روز گذشته-شنبه ۲ دی- در سالن مهر حوزه هنری برگزار شد.
علیرضا بدیع شاعر و مجری برنامه با دعوت از ماهان بلندبالا اولین نوبت شعرخوانی را آغاز کرد. احسان انصاری نوبت بعدی را به خود اختصاص داد و آیسان نظرمحمدی اولین شعر سپید را در این جلسه خواند.
در ادامه علیرضا رمزی شعری را درباره شرایط جانبازان جنگ خواند. محسن صدر در نوبت بعدی به ترانه خوانی پرداخت و در ترانه خود به برخی مشکلات اجتماعی همچون آلودگی هوا اشاره کرد. نوید کلانکی با خواندن یک ترانه و یک غزل مورد تحسین علیرضا بدیعی و عبدالجبار کاکایی قرار گرفت.
علی حکیم هاشمی شعری عاشقانه را در ادامه جلسه خواند و نوبت به بخش معرفی کتاب رسید.
عبدالجبار کاکایی شاعر و ترانه سرای پیشکسوت که مدیریت جلسات شعرخوانی فرهنگسرای ارسباران را هم برعهده دارد، با ارزیابی محافل ماهانه «اتفاق ترانه» بیان کرد: امیدوارم این محفل پاتوق خوبی برای اهالی ترانه باشد.
وی درباره قالب ترانه و مرسوم شدن استفاده از زبان محاوره در آن افزود: قالب ترانه که عمدتا با نیت تلفیق با موسیقی سروده می شود، قابلیت های شاعرانگی زیادی دارد. استفاده از زبان محاوره بعد از دوران مشروطه در ترانه ها مرسوم شده است. آن زمان موضوعات ترانه ها عموما چندان جدی نبوده و این اشعار، غالبا گویندگان گمنامی داشته اند.
کاکایی با اشاره به این که ترانه در پیوند با انقلاب شکل و رویکرد جدید به خود گرفته است، ادامه داد: شعر محاوره و تصنیف، در ادامه در خدمت انقلاب ها قرار و شکل جدیدی به خود گرفت. این جدیت در دهه های ۲۰ و ۳۰ در آثار اردلان و جنتی عطایی به اوج خود رسید و عطایی جایزه فروغ را برای استفاده از زبان شاعرانه در ادبیات محاوره به خود اختصاص داد.
وی همچنین خاطرنشان کرد: قالب ترانه به عنوان یک قالب ادبی، قدیمی است. اما شعر محاوره متاخر است. امروزه در عین حال که سعی می شود ترانه به وزن عروضی نزدیک باشد، در مواردی به شعر محاوره نزدیک می شود.
این شاعر برجسته در بخش معرفی کتاب نیز گفت: ترانه سرایان متاسفانه یا خوشبختانه باید هر نوع کتابی را بخوانند. چراکه در ترانه مضامین روانشناسی، جامعه شناسی، فلسفه، ادبیات، تاریخ و ... وجود دارد. اساسا مبنای ترانه سرایی اندیشه و حکمت است و شاعران ما در تاریخ غالبا حکیم نیز بوده اند. البته ممکن است ترانه بازتاب احساسات شاعر هم باشد، اما این نوع شعر با تاریخ سیاسی و اجتماعی هم گره می خورد.
وی در ادامه جلسه مجموعه کتاب های یرواند آبراهامیان به ویژه دو کتاب «ایران بین دو انقلاب»، «تاریخ مدرن ایران» درباره تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران، دو کتاب شرحیه بر اشعار مولانا با نام های «شرح مثنوی شریف» از بدیع الزمان فروزان فر و «مولوی چه می گوید» جلال الدین همایی و «مولوی و تفسیر عرفانی» مریم مشرف، «آسیا در برابر غرب» داریوش شایگان و کتابی از علی کمارجی درباره فرم ترانه های امروزی معرفی کرد.
کاکایی در پایان دو غزل خود را که اخیرا سروده است، برای شاعران جوان و حاضران خواند.
در ادامه یک نماهنگ تصویری با صدای سروش بخشش پخش شد. امین صدیقی از مشهد که دومین مجموعه غزل را با نام «وطنانه های گیسویت» توسط نشر سپید باوران به چاپ رسانده است، دو شعر، علیرضا تقی پور، حسین زحمتکش، رضا احسان پور، پری پل سکوتی، محمدحسن جمشیدی و افسانه غیاثوند به شعرخوانی پرداختند.
علی مقیمی با استقبال از یکی از اشعار فاضل نظری با مطلع «شراب تلخ بیاور...»، شعر خود را تقدیم حاضران کرد و بهروز پورمحمد، فراهانی با خواندن غزلی کوتاه، احسان امیدی، معصومه زائر و رضا زنگنه نوبت های پایانی شعرخوانی این محفل شعر و موسیقی را به خود اختصاص دادند.
اجرای سه قطعه موسیقی توسط ماکان شیرازی آخرین بخش این دیدار شاعرانه بود.
همچنین در بیست و هفتمین جلسه «اتفاق ترانه» توسط علیرضا بدیع مقرر شد تا شاعران از جلسات بعدی، آخرین شعری رو که سروده اند، بخوانند.
ارسال دیدگاه