یک کارگردان تئاتر در گفت و گو با پانا:
تقابل کودکان کار و بچه های در ناز و نعمت در "خروسی که می خواست..."
کارگردان نمایش «خروسی که می خواست شب» را ببیند، گفت: این نمایش درباره تضاد بین بچه هایی است که خانواده دارند و در ناز و نعمت زندگی می کنند ولی این نعمت به چشمشان نمی آید و در نقطه مقابل هم بچه هایی هستند که دست فروشی می کنند و برای به دست آوردن پول یا داشتن خانواده حاضرند هر کاری بکنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی پانا؛ تئاتر «خروسی که می خواست شب را ببیند» با حضور عوامل این تئاتر در خبرگزاری پانا نقد و بررسی شد.
آرش شریف زاده کارگردان تئاتر کودک درباره این نمایش گفت: بچه ها دوست دارند که یک سری از مسائل یا حرف ها را از زبان جانداران دیگر بشنوند، زیرا این کار برایشان جالب است برای همین از این موضوع برداشت کرده ام.
شریف زاده با اشاره به اینکه چرا نقش روباه را یک زن بازی می کند توضیح داد: دوست دارم از کلیشه خارج شوم برای همین نمی خواستم روباه را مکار کنم ولی از آنجایی که شخصیت روباه امروز در کشور ما مکار است اندکی هم مکر در نقش او قرار دادم، دوست دارم نقش هایی در نمایش هایم بیاورم که کمتر دیده شده باشند.
وی افزود: معمولا نقش هایی که به من پیشنهاد می شود را تغییر می دهم نمونه بارز آن نقش گاو است که بدون آنکه حرفی بزند یکی از مهم ترین نقش ها را به عهده دارد.
این کارگردان با اشاره به اینکه در ایران دو نوع کار کودک وجود دارد، گفت: نمایش هایی که در استیج ها اجرا می شوند یا در سالن های معمولی و فضای باز، انواع کارهای کودک هستند، ولی در این میان مخاطبی که به کانون پرورش فکری می آید می داند که چه خواهد دید و انتظار یک تئاتر درست را دارد، چیزی که او را به فکر کردن وادار کند.
شریف زاده با اشاره به این موضوع که بچه های امروزی از لحاظ فکری رشد کرده اند و با کودکان گذشته فرق دارند تصریح کرد: این موضوع کار را سخت می کند ولی با جلسه های شخصی که با تمام بازیگرانم برگزار کردم تمام نقش ها را ارزیابی کردیم و نظر آن ها را درباره نقششان پرسیدم و نتیجه این شد که شخصیت حیوانات را به سمت انسان ها ببرم.
وی ادامه داد: موسیقی، نور و نحوه استفاده از تکنولوژی در کار کودک برای من بسیار اهمیت دارد.
سعی می کنم به مسائل اجتماعی روز بپردازم
این کارگردان تئاتر کودک با اشاره به اینکه تئاتر کودک برای او جذاب تر است، گفت: دلیل اصلی اینکه تئاتر بزرگسال نمی سازم این است که طرز تفکر آنها شکل گرفته است و من نمی توانم روی آن اثری بگذارم برای همین تئاتر کودک تولید می کنم و به مسائل اجتماعی روز می پردازم و حتی در نمایش ها از میزانسن هایی که در تئاتر بزرگسال استفاده می شود کمک می گیرم.
وی با اشاره به اینکه نقش کلاغ بازتاب بچه های دست فروش است بیان کرد: در ابتدا می خواستم یک سری کاغذ به دست بازیگر نقش کلاغ بدهم تا نماد فال باشد ولی پشیمان شدم، در نمایش بارها پیش آمده که بچه های دست فروش با آن سرو وضع آمده اند و از ما خواسته اند که بگذاریم نمایش را ببیند آنوقت در کنار بچه هایی که همراه خانواده هایشان با لباس های تمیز و رنگارنگ آمده اند نمایش را دیده اند.
شریف زاده با اشاره به کمک هایی که فرزندش در جریان کار به او کرده است گفت: وقتی کودک من به تماشای تئاتر می آید توجه می کنم که او بیشتر به کدام قسمت های نمایش دقت می کند، کارگردانی که بچه دارد از کودکش برای پیش بردن کار کمک می گیرد به عنوان مثال نمایشنامه های بهرام جلالی پور را اولین کسی که می خواند دختر او است.
کارگردان نمایش «خروسی که می خواست شب را ببیند» درباره خانواده بیان کرد: در این نمایش مطالب مهمی از جمله اهمیت خانواده را آورده ام، خروسی که در کنار خاله و گاو زندگی می کند و از زندگی اش ناراضی است و دوست دارد آزاد باشد و در مقابل کلاغی که خانواده ندارد و آرزوی آن را دارد.
وی درباره نحوه کار کردن با بازیگرانش گفت: سعی کردم بازیگر را آزاد بگذارم البته با بازیگری که حد خود را بداند، حتی بازیگرهای حرفه ای هم دوست دارند که کسی برایشان بگوید که نمایشی که بازی می کنند چگونه به نظر می رسد.
متن نمایش "خروسی که می خواست..." به سمت یک تضاد می رود
بهار میرزاپور بازیگر تئاتر «خروسی که می خواست شب» را ببیند نیز با اشاره به اینکه زیر متن این نمایش به سمت یک تضاد می رود، گفت: این تضاد بین بچه هایی است که خانواده دارند و در ناز و نعمت زندگی می کنند ولی این نعمت به چشمشان نمی آید و در نقطه مقابل هم بچه هایی هستند که دست فروشی می کنند و برای به دست آوردن پول یا داشتن خانواده حاضرند هر کاری بکنند.
وی افزود: در این نمایش خروس بیانگر بچه هایی که در ناز و نعمت بزرگ می شوند و جوجه کلاغ نماد بچه های کار هستند، این بچه خروس به خاطر تعریف هایی که از شب شنیده است خیلی دوست دارد که تا صبح بیدار بماند و ماه را ببیند و موش کوری در این تئاتر وجود دارد که برای نفع خودش از او تخم مرغ می گیرد و درنهایت هیچ کاری برای او انجام نمی دهد.
این بازیگر با اشاره به نمایشنامه های ارسطویی گفت: طبق روال نمایشنامه های ارسطویی یک نقش منفی و مثبت در داستان وجود دارد که نقش منفی را روباه و نقش مثبت را خروس به عهده دارد.
میرزاپور با اشاره به اینکه روباه شب ها تا صبح ها بیدار است، نقش او را روایت کرد و گفت: روباه شب ها دزدی می کند و روزها می خوابد ولی صدای خروس مجال خوابیدن به روباه را نمی دهد او هم برای اینکه از خروس انتقام بگیرد جوجه کلاغ را گول می زند و او خروس را به لانه روباه می آورد ولی درنهایت کلاغ به خروس کمک می کند و هر دو نجات پیدا می کنند.
وی افزود: کلاغ در واقع گول حرف ها و وعده های روباه را می خورد و ترغیب به این کار می شود ولی وقتی می بیند که روباه دست و پای خروس را بسته و می خواهد او را بخورد تازه متوجه می شود که فریب خورده است.
بازیگر نقش «روباه» ادامه داد: اتفاقاتی که در نحوه اجرا و کارگردانی افتاد نمایش با نمایشنامه متفاوت شده است و حتی از امکانات روزمره استفاده شده است تا جایی که می بینیم در بعضی صحنه ها گاو و خروس از موبایل و هدفون استفاده می کنند.
وی با اشاره به اینکه او قبلا هم نقش روباه را در نمایش های آرش شریف زاده بازی کرده است گفت: من یک بار دیگر هم نقش روباه را در نمایش های شریف زاده به عهده داشته ام ولی نقشی که الان بازی می کنم با تمام روباه هایی که دیده ایم متفاوت است و این تفاوت در تحلیل است.
این بازیگر تئاتر با اشاره به بازار هدف و مخاطبان تئاتر کودک تصریح کرد: ما بازار هدف را می شناسیم، مهم ترین چیزی که یک کارگردان باید بداند این است که چه خوراکی به مخاطب بدهد، آرش شریف زاده به مخاطب خود احترام می گذارد و او را می شناسد.
وی افزود: اشتباهی که امروز در تئاتر دیده می شود این است که هر کسی که بخواهد می تواند تئاتر کودک تولید کند، اکثر این تئاتر ها با جیغ و دست و آهنگ شروع و به پایان می رسد درست است که ممکن است مخاطب راضی شود از دیدن آن، ولی در واقع سلیقه فرهنگی یک جامعه با این کار پایین می آید.
به دنبال ایجاد تفکر هستیم
این بازیگر و کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه موسیقی نمایش «خروسی که می خواست شب را ببیند» فخیم است گفت: یک ترانه اخیرا به نمایش اضافه شده و کاملا ساختار شکنانه است و برخلاف تمام آهنگ هایی است که در نمایش پخش می شود، ولی تماشاچی بعد از شنیدن آن لذت برده است، ما به دنبال ایجاد تفکر از مخاطب هستیم.
وی با اشاره به تغییرات کودکان امروز بیان کرد: باید تغییرات را پذیرفت، کودکان امروزی فرق کرده اند ولی مسئولان این موضوع را نمی پذیرند، بچه های امروزی دیگر چیزی به نام نهی کردن را قبول نمی کنند.
نرگس ذکایی
ارسال دیدگاه