برگزاری جشن میلاد امام کاظم(ع) در قیامدشت

حجت الاسلام امیری با توجه به شرایط زمان امام کاظم (ع)بیان کرد: حضرت امام موسی کاظم (ع) در روز یکشنبه هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ در ابواء، دیده به جهان گشودندو کنیه مشهورشان ابوالحسن و ابوابراهیم و القاب ایشان کاظم، عبد صالح، امین، عالم، زین المجتهدین و باب الحوائج است.

وی در خصوص والدین این امام بزرگوار اضافه کرد: مادر امام موسی کاظم (ع)حمیده بربریه، معروف به «حمیدة الصفا» بودو امام صادق علیه السلام درباره ایشان فرمودند،«حمیده مثل زَرناب و تصفیه شده، از آلودگی ها و پلیدی ها پاک است و این از لطف خدا بر من و امام بعد از من است که پای چنین بانوی پاک دامنی را به خانه من گشود.»

حجت الاسلام امیری با اشاره به ایمان والای امام کاظم(ع) اظهار داشت: سجایای اخلاقی امام موسی کاظم (ع) ، چنان آشکار بود که شیعه و سنی به آن اعتراف می کنند، از آن جمله یکی از بزرگان اهل تسنن می گوید، او پیشوایی بزرگ قدر و جلال، شأن و مرتبه اش از همه بالاتر بود، در عبادت مشهور و از اطاعت خدا نگاه بانی و مراقبت می کرد کرامت وجودی داشت، شب ها را به سجده و نماز می گذراند و روزها را با صدقه دادن و روزه گرفتن سپری می کرد، هر گاه به او بدی می کردند نیکویی می کرد، به دلیل کثرت عبادتش عبد صالح نامیده شد و در عراق به باب الحوائج معروف شد،زیرا هر کس به ایشان متوسّل می شد، به حاجت خود می رسید.

وی خاطر نشان کرد: مردان خدا از نیایش و عبادت جدا نمی شوند وامام کاظم علیه السلام ، آن از انسان کامل و عبد صالح نیز پیوسته در عبادت بودند و گاه آن چنان می گریستند که صورتشان از اشک خیس می شد. این دعا را بسیار می خواندند: «اَللّهم إنّی اَسْئَلُکَ الرّاحَةَ عِندَ الْمَوتِ و العَفْو عِنْد الحِساب»

حجت الاسلام امیری افزود: امام کاظم علیه السلام چنان شیفته عبادت حق بود که هیچ چیز، نمی توانست ایشان را از این حضور باز دارد، حتی آن حضرت در زندان در مناجات با پروردگار کاهلی نمی کرد.

/خبرنگار:فاطمه خلیل پور/