تئاتر خیابانی حرف های بسیار برای گفتن دارد

شاهرخ احمدی، نویسنده و کارگردان نمایش آئینی سنتی «زاوازرینه»، که از شهر سنندج در دوازدهمین دوره از جشنوارۀ بین المللی تئاتر خیابانی مریوان حضور پیدا کرده است، در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی پانا، با اشاره به تفاوت های مهم کارهای عروسکی، صحنه ای و خیابانی، گفت: چند سال گذشته به واسطۀ یکی از دوستانم وارد حوزۀ تئاتر خیابانی شده ام و پس از مدتی فعالیت در این عرصه دریافتم که در تئاتر خیابانی می توان حرف های بسیاری زد.

وی با اشاره به این امر که مخاطب نمایش خیابانی، مخاطبی عام است که به صورت گذرا با نمایش آشنا می شود، افزود: تماشاچیانی که برای دیدن آثار نمایشی صحنه ای بلیط می خرند، به قصد دیدن نمایش وارد سالن شده اند و بر همین اساس، تماشاچی خاص محسوب می شوند، اما رهگذرانی که در خیابان، که شاید ممکن است در طول عمو خود هیچ تئاتری ندیده باشند، با دیدن نمایش خیابانی می تواند تأثیر بپذیرد و تولید کنندۀ این اثر از دریافت بازخوردهای مخاطبان احساس خوبی خواهد داشت.

احمدی، در بخشی دیگر از این گفتگو ضمن اذعان به این امر که تولید اثر نمایشی برای بازیگر بسیار سخت تر است، ادامه داد: در تئاتر صحنه ای پشت صحنه ای وجود دارد و اگر اتفاق ناخوشایندی بر روی صحنه بیافتد، بازیگر می تواند خود را به گوشۀ صحنه برساند و عوامل پشت صحنه او را به جریان نمایش بازگرداند، اما در نمایش خیابانی این امکان وجود ندارد.

این کارگردان ضمن اذعان به این امر که در نمایش خیابانی نمی توان انتظار داشت که اثر نمایشی، همان طور که پیش بینی و برنامه ریزی شده است، پیش برود، اظهار داشت: در تئاتر خیابانی این تماشاچی است که می گوید چه چیزی باید برای او اجرا شود و این امر برای تولید کنندۀ اثر بسیار لذت بخش تر و دوست داشتنی تر است.

این هنرمند سنندجی، ضمن تأکید بر این امر که هیجان موجود در بازخورد مخاطب اثر خیابانی، می تواند هیجان بازیگر و تولید کنندۀ اثر را افزایش دهد، تصریح کرد: در نمایشی خیابانی شناختی روی تماشاچی وجود ندارد و بر همین اساس، ممکن است در برخی از موارد در ارتباط با داستان اثر، جمله ای را بر زبان بیاورد که ممکن است اثر را از مسیر اصلی حرکت خود خارج کند و بر همین اساس، بازیگر می بایست به گونه ای آن را مدیریت کند که توهینی را برای کسی در بر نداشته باشد و به کسی برنخورد.

احمدی، با اشاره به این امر که بازیگر تئاتر خیابانی می بایست آن قدر قدرت بداهه پردازی داشته باشد تا بتواند به زیباترین شکل ممکن جواب مخاطب را در لحظه بدهد، تأکید کرد: این امر بستگی به هدف نمایش دارد و همین امر موجب می شود که هیجان اجرای اثر نمایشی برای تولید کنندۀ آن دارای ترسی شیرین باشد.

وی که ۶ دورۀ متوالی با آثار نمایشی خیابانی در جشنوارۀ بین المللی تئاتر مریوان حضور داشته است، ضمن تأکید بر اهمیت و ضرورت بازتاب اخبار و اطلاعات آثار نمایشی در رسانه ها، گفت: تنها در یک دوره آثار نمایشی به خوبی پوشش داده شد، اما باید گفت که بازتاب رسانه ای جشنوارۀ مریوان می بایست به گونه ای باشد که نه تنها در شهر مریوان، بلکه در تمامی استان های ایران منتشر شود.

این کارگردان کرد، ماندگاری و تأثیرگذاری اثری که تبلیغات رسانه ای به کمک آن می آید، افزود: وظیفۀ خود می دانم که از مردم خوب مریوان به جهت استقبال با شکوه از برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی تشکر کنم، چرا که معتقدم در کمتر جشنواره ای این دست از تماشاچی وجود دارد و امروز می توان گفت که مردم مریوان کم کم به تماشاچی خاص تئاتر بدل می شوند.

وی ادامه داد: همۀ اقشار و همۀ سنین در شهر مریوان در طول مدت زمان برگزاری جشنواره به دیدن آثار نمایش خیابانی می آیند و بر همین اساس، تولید کنندۀ اثر نیز می تواند با مخاطب خود به خوبی ارتباط بگیرد و با آن ها بده و بستان داشته باشند.

احمدی ضمن اذعان به این امر که حضور رسانه ها پیش از ورود به جشنواره دارای بازتاب های خوبی است، اظهار امیداری کرد: امیدوارم روزی برسد که در شهر سنندج چند سالن مختص اجرای تئاتر وجود داشته باشد تا هنرمندان این عرصه بتوانند راحت تر و بدون داشتن دغدغۀ پرداخت اجاره، به تولید آثار نمایشی بپردازند و اگر این اتفاق بیفتد، هنرمندان عرصۀ تئاتر تا پایان راه خود برای مردم اجرا خواهند کرد.