گرامیداشت روز بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی

به گزارش پانا شهرستانهای تهران، حكيم ابوالقاسم منصور بن حسن فردوسی طوسي، حماسه سراي بزرگ ايران و يكي از شاعران مشهور عالم و ستاره در خشنده آسمان ادب فارسي و از مفاخر نامبردار ملت ايران است كه به علت همين عظمت مقام و مرتبت، سرگذشت مانند ديگر بزرگان دنياي قديم با افسانه و روايات مختلف در آميخته است

محل تولد او قريه باژ از راء ناحيه طابران طوس بود، يعني همانجا كه امروز آرامگاه اوست وفردوسی درآن دِه درحدود سال در خانواده اي از طبقه دهقانان چشم به جهان هستي گشود .

چنان كه مي دانيم دهقانان يك طبقه از مالكان بودند كه در دوره ساسانيان در ايران زندگي مي كردند و يكي از طبقات اجتماعي فاصل ميان طبقه كشاورزان و اشراف درجه اول را تشكيل مي دادند و صاحب نوعي اشرافيت ارضي بودند .

فردوسی به خاطر تعلق به اين طبقه از جامعه، از تاريخ ايران و سرگذشت نياكان خويش آگاهي داشت، به ايران عشق مي ورزيد، به ذكر افتخارات ملي علاقه داشت.

فردوسی دربه نظم داستانهايی از ميان داستانهاي قديم ايراني سرگرم بود، مثل داستان بيژن و گرازان، كه بعدها آنها را در شاهنامه خود گنجانيد و گويا اين كار را حتي در حين نظم شاهنامه ابومنصوري يا بعد از آن نيز ادامه مي داد و داستانهاي منفرد ديگري را مانند اخبار رستم، داستان رستم و سهراب، داستان اكوان ديو، داستانهاي مأخوذ از سرگذشت بهرام گور، جداگانه به نظم در مي آورد .

/خبرنگار: امیر غلامی/