رونمایی از ثبت ملی گویش محلی و مراسم جرجرونی در جرقویه

به گزارش خبرنگار پانا جرقویه علیا ، در چهارمین جشنواره شعر به گویش محلی با حضور مدیر کل ثبت و حفظ آثار معنوی و طبیعی کشور، مدیر کل میراث فرهنگی استان اصفهان و معاونان، بخشداربن رود و جرقویه علیا، شهردار شهر حسن آباد و دوستداران شعر و ادب فارسی از مراسم جرجرونی و گویش محلی حسن آباد رونمایی و به آثار ملی کشور پیوست.

در این مراسم ابتدا شهردار شهر حسن آباد ضمن تبریک سال جدید باستانی و تشکر از مهمانان از دست اندرکاران برگزاری جشنواره شعر به گویش محلی تقدیر کرد.

حسین ایروانی گفت: هدف اصلی این گونه جشنواره ها حفظ فرهنگ منطقه جرقویه علیا بوده و مردم هر منطقه باید تا حد امکان نگذارند فرهنگ اصیل منطقه خودشان از بین برود چرا که هر جامعه ای را می توان با فرهنگ آن جامعه شناخت.

وی تصریح کرد: فرهنگ زیر بنای هر کاری است و انجام هر عملی تا فرهنگ صحیح آن وجود نداشته باشد به درستی اجرا نخواهد شد.

در ادامه مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی سازمان میراث فرهنگی با تبریک سال جدید با اشاره به فرهنگ معنوی و طبیعی کشور گفت: از نظر متمدن بودن بعضی کشورها عمرشان هنوز به صد سال نرسیده و از فروپاشی کشوری به وجود آمده اند و بعضی عمر چند صد ساله دارند و بعضی کشورها عمر هزار ساله دارند.

فرهاد نظری ادامه داد: ایران یکی از این کشور هاست و علت اینکه تمدن کشور ما در بحران ها دچار تغییر نشده است علت آن تنوع فرهنگی پیچیده ای است که باعث شده تا فرهنگ و تمدن ما حفظ شود و وظیفه همه شماست تا از این فرهنگ و تمدن حفاظت کنید.

وی افزود: دو نمونه از این برنامه ها که جزء آثار فرهنگی و ملی کشور شده است، یکی گویش محلی و دیگری مراسم جرجرونی که در شب ۲۷ ماه مبارک رمضان خوانده می شود و این دو مراسم نشان دهنده پیروزی فرهنگی است.

مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی خاطر نشان کرد: گویش های محلی سرمایه های گران قدری هستند که در دل خود فرهنگ های مختلفی دارند در واقع هر واژه در یک گویش گوشه ای از تاریخ اجتماعی و فرهنگی ملت ماست.

یکی از رسوم برجای مانده از روزگاران کهن در منطقه حسن آباد جرقویه، مراسم «جرجرونی» است که فقط در شب ۲۷ رمضان به این صورت برگزار می شود که از یک ساعت بعد از غروب آفتاب شروع شده و تا پاسی از شب ادامه دارد.

کودکان و جوانان و گاه بزرگترها با تشکیل گروه هایی چند نفره به صورت خانه به خانه به درب منازل مراجعه می کنند و با سر دادن اشعاری، از صاحب خانه چیزی طلب می کنند، در قدیم معمولاً خوراکی و خشکبار به مراجعه کنندگان می دادند ولی امروزه پول جایگزین آن ها شده است.

آنها بعد از مراجعه به چندین خانه در پایان جایی می نشینند و آنچه را جمع آوری کرده اند بین خود تقسیم می کنند، در قدیم رسم بود برای متبرک کردن اجناس خود، آن ها را در مسجد یا حسینیه بین خود تقسیم کنند.