گاف سریال ها در تعریف نقش مکمل

وی افزود: سیستم کاری تلویزیون به هیچ عنوان در تولید رویه مشخصی ندارد. تنها کارهای انگشت شماری که ساخته می شوند، حمایت می شوند و مثل قبل تعداد تولیدات نمایشی زیادی نیست یا برخی سریال ها پنهانی کلید می خورند و کسی در جریان ساخته شدنشان نیست. همین می شود که بازیگران نسبت به قبل کم کارتر شده اند. به نظرم باید در سیاست گذاری های تلویزیون تغییری جدی اتفاق بیافتد و اتاق فکری تشکیل شود. درست است که بودجه این سازمان کم است اما مگر کدام نهاد یا سازمانی مهم تر از تلویزیون وجود دارد که برایش چاره سازی شود؟!

این بازیگر در پاسخ به این که آیا دوری سه ساله از تلویزیون تعمدا از سوی وی صورت گرفته است یا نه، بیان کرد: این تعمد به خاطر نبودن بودجه و صرف نکردن وقت و دقت لازم برای ساختن کارها بوده است. متاسفانه ما می خواهیم با تهاجم فرهنگی مقابله کنیم اما امکانات آن را فراهم نمی کنیم. باید به سریال سازی و برنامه سازی در تلویزیون بودجه اختصاص دهیم و زمان بندی درستی داشته باشیم که مثلا در دو ماه و نیم یک سریال 20 قسمتی نسازیم. برای من به عنوان یک بازیگر کیفیت کار بسیار مهم است و به نظرم این که چقدر زمان تا آنتن پخش باقی است، نباید در اولویت قرار بگیرد و کارها سطحی و باعجله ساخته شوند. بلکه می توان سریال ها را زودتر کلید زد.می توان گفت یک سریال مثل خوراکی است که برای پخته شدن باید قوام داشته باشد و جا بیافتد تا طعم دلچسبی داشته باشد.

بازیگر سریال «زیر تیغ» با اشاره به راهکارهای بهبود وضعیت آثار نمایشی در تلویزیون خاطرنشان کرد: تا زمانی که سیاست ها ثباتی پیدا نکند و در بخش مالی و مدت زمان ساخت کارها و انتخاب کستینگ و عوامل حرفه ای توجه کافی نشود،همچنان وضعیت نمایش در تلویزیون بر این روال باقی می ماند. تنها در شرایط مناسب و درست است که می توانیم حرفی برای مقابله با تهاجم فرهنگی داشته باشیم.

وی درباره موج مهاجرت بازیگران ایرانی به شبکه های ترکیه ای و جم اظهار نظر کرد: به نظرم زندگی شوخی بردار نیست. شاید بتوانیم چند ماه صبر کنیم و بگوییم همه چیز و شرایط درست می شود اما بالاخره این بحران باید پایانی داشته باشد. یک بازیگر مثل بقیه مردم باید هر ماه اجاره خانه اش را پرداخت کند و هزینه ها و مخارج روزمره خود را دارد. اگر این مخارج در بعضی موارد بیشتر و سنگین تر از زندگی بقیه نباشد، کمتر از آن نیست. یک بازیگر حرفه اش هم بازیگری است و کار دیگری بلد نیست. تخصص اش در این است و عمرش را صرف این کار کرده و معاش او هم باید از همین راه تامین شود.

تهامی با اشاره به خنثی بودن نقش های مکمل در حوزه نمایش به ویژه آثار تلویزیونی توضیح داد: متاسفانه یکی از مشکلات سریال ها این است که شخصیت ها به خوبی پرورش داده نمی شود. اگر نویسنده یا نویسندگان بخواهند خیلی بر فیلمنامه وقت بگذارند نهایتا شخصیت های اصلی را پخته و کامل می کنند. در حالی که شخصیت های مکمل که معمولا در اولویت های بعدی هستند، به کار شکل می دهند، اما مهم شمرده نمی شوند و این یک گاف برای سریال ها است. زیراهر شخصیت در قصه بالاخره نیاز دارد تا یک معنی برای حضورش تعریف شده باشد. وگرنه حضور او اساسا ضرورتی ندارد. اتفاقا همین مکمل ها هستند که شخصیت محوری را هم تعریف می کنند. با این حال در سریال های ایرانی هیچ فراز و فرود یا خلوتی ندارند.

این بازیگر در پاسخ به این که آیا خود مخاطب تلویزیون هست یا نه، عنوان کرد: نه، یکی از دلایل تماشا نکردن تلویزیون به دلیل نبود فرصت و مشغله های زیاد است. وقتی هم خانه باشم به جز مواقعی که می خواهم برنامه خاصی را دنبال کنم، انرژی تماشای تلویزیون را ندارم.البته گاهی برنامه هفت و برنامه های هنری شبکه 4 را دنبال می کنم.