میانگین سن زنان کارتن‌خواب به ۱۸سال رسید/فعالیت باندهای فروش نوزاد

نیره توکلی در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی پانا، با اشاره به ضرورت ریشه یابی افزایش زنان کارتن خواب در تهران، اظهار داشت: در ابتدا باید ریشه یابی کنیم که چرا تعداد زنان کارتن خواب افزایش یافته است. متأسفانه وقتی فردی کارتن خواب می شود، به دنبال آن علاوه بر اعتیاد آسیب های دیگری هچون فروش کودک نیز پیش می آید و وجود این مساله چیزی نیست که در عرض چند سال اتفاق افتاده باشد و عوامل مختلفی در آن دخیل هستند. مثلاً، در مورد زنان سالمند کارتن خواب باید پرسید که آیا تا کنون نظارت مناسبی بر سرنوشت زنان جوان بچه‌دار یا سالمند، پس از مرگ همسر و نان‌آور خانواده‌، به ویژه پس از تقسیم ارث که سهم ناچیزی از آن به همسر اختصاص داده می‌شد، وجود داشته است؟

میانگین سن زنان کارتن خواب پایین آمده است

این جامعه شناس با بیان اینکه میانگین سنی زنان کارتن خواب بسیار پایین آمده است، گفت: تا پیش از این اکثر زنان کارتن خواب سالمند بودند، اما هم اکنون میانگین سنی آن ها به ۱۸ سال و ۲۲ سال رسیده است. البته جوان شدن زنان کارتن خواب به این معنی نیست که زنان سالمند کارتن خواب وجود ندارد.

وی افزود: خطرزاترین و آسیب پذیرترین گروه سنی در حوزه آسیب های اجتماعی، زنان جوان هستند اما واقعیت این که وضعیت زنان کارتن خواب با سیاست های دولت نهم و دهم در ۱۰ سال گذشته بدتر شده است و متأسفانه در این سال ها خانواده به حال خود رها شد، این مساله از قبل هم وجود داشت اما در این سال ها تشدید شد.

تلاشی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی نمی‌شود

توکلی در ادامه با بیان اینکه تغییر کیفی زندگی افرادی که در معرض آسیب قرار دارند به نحوی است که نجات دادن آن ها از این منجلاب بسیار مشکل می شود، خاطرنشان کرد: ضمن اینکه تلاش چندانی هم برای کاهش این آسیب ها نمی شود. به طوری که ما هنوز یک خانه امن نداریم، از طرفی تعداد مراکز ترک اعتیاد زنان و حمایت هایی که از این مراکز می شود نیز بسیار اندک است. تا چند سال گذشته حمایتی از مراکز ترک اعتیاد ویژه زنان نمی شد و در حال حاضر نیز این حمایت ها ناچیز است.

توکلی در ادامه خاطرنشان کرد: در تمام این سال ها با پاک کردن صورت مساله یعنی نمایش ندادن آسیب های اجتماعی باعث تشدید این وضعیت شده ایم. بنیاد خانواده رو به فروپاشی است و نظارتی بر آن وجود ندارد تا انسجام خانواده ها از بین نرود. وقتی خانواده ای به فقر می رسد یا در آن خانواده معتاد و بیکار وجود دارد باعث می شود، پدری که معتاد است بچه اش را یا به صورت مستقیم و یا به اسم ازدواج بفروشد.

عوامل افزایش زنان کارتن خواب

این جامعه شناس با بیان اینکه ۳ عامل رهاشدن خانواده، اعتیاد و نبود نظارت های قانونی در افزایش زنان کارتن خواب موثر هستند، گفت: خانواده باید جایی امن باشد اما هیچ نظارتی وجود ندارد که آیا یک بچه در خانواده گرسنه است یا زنی کتک می خورد. در واقع در اثر آسیب ها و بحران هایی که طی چند سال گذشته با آن روبرو بودیم، خانواده به حال خود رها شده است.

وی با بیان اینکه برخورد سلبی با کارتن خواب ها روش درستی نیست، گفت: تکدی گری کنترل نشده و نمی توان مسایلی همچون تکدی گری و کارتن خوابی را با زندان کنترل کرد اما می توان با ایجاد مراکز بازپروری و توانبخشی این افراد را کنترل کرد.

توکلی همچنین به فرایند فرزندآوری در زنان کارتن خواب اشاره کرد و افزود: متأسفانه اعتیاد از طریق مادر باردار به نوزاد منتقل می شود و بچه هایی که از این زنان معتاد کارتن خواب به دنیا می آیند، دچار اعتیاد هستند. از طرفی فرزندآوری در میان این افراد اتفاق می افتد که این امر باعث شده تا علاوه بر اینکه تعداد بچه هایی که بیمار متولد می شوند، زیاد شود و هم آن ها معتاد باشند.

سیاست‌های زاد و ولد باید همراه آموزش باشد

این جامعه شناس اضافه کرد: بنابراین سیاست های تشویق زاد و ولد باید همراه با آموزش صورت گیرد. متأسفانه اکثر خانواده هایی که دارای تمکن مالی نیستند و برای این کار برنامه ریزی نکردند، سیاست افزایش زاد و ولد را دنبال می کنند. از طرفی دادن یارانه هم یکی از سیاست هایی است که در این زمینه نقش مهمی دارد لذا وقتی پدر و مادری معتاد و فقیر می شوند به طور مسلم از فرزند تنها به عنوان طعمه استفاده می کنند و داشتن بچه وسیله ای برای درآمدزا بودن آن ها می شود.

وی خاطرنشان کرد: البته چنانچه پدر و مادر در این جریان نقشی نداشته باشند و نخواهند فرزندشان را بفروشند، باندهایی هستند که بچه را خریداری می کنند. متولیان این حوزه باید برای این معضل راه حل در نظر بگیرند و اقدام به احداث خانه های امن و مراکز بازپروری و اشتغال کنند تا بتواند در پیشگیری از این آسیب اثرگذار باشد.

توکلی در پایان تصریح کرد: متأسفانه مشاهده می کنیم که برخی از این خانواده ها از نوزادشان سوء استفاده می کنند به طوری که مادری با جسد نوزادش که سه روز از مرگ نوزاد می گذشت، اقدام به گدایی می کرد یا اینکه از این نوزادان به عنوان حامل مواد مخدر استفاده می شود. در نهایت باید گفت وقتی که مادری را می بینیم که نوزاد را به کول بسته و در سرما و گرما سر چهارراهها تکدی گری می کند، همین بزرگترین آسیب اجتماعی است و قرار نیست که مسایل وحشتناکی گزارش شود.