جغرافیا، علم متعهد زیستن در قبال محیط زندگی است

به گزارش خبرگزاری پانا ،شهره رحیمی در حاشیه دیدار از مجموعه باستانی "شهر زیرزمینی نوش آباد" افزود: دانش آموزان باید در کلاس درس، جغرافیا را یاد بگیرند و در فعالیت های میدانی تجربه کنند ولی حجم بالای اطلاعات، مانع از این مدل یادگیری است.
این کارشناس آموزش جغرافیا تصریح کرد: جغرافیا یک ابزار زندگی درست برای انسان است و برای آنکه کاربردی شود نیازمند فعالیت های میدانی است که در گرو کاهش محتوای آموزشی و حجم کتاب درسی است.
وی تاکید کرد: محتوای کتاب جغرافیا به گونه ای است که معلم باید تا پایان سال تحصیلی آموزش کتاب درسی را تمام کند که این شیوه، برای معلم و محصل نتیجه مفیدی ندارد و تلاش مدرسان برای اتمام کتاب درسی در زمان محدود این درس و حجم زیاد مطالب درسی در قالب دو کتاب، به نتیجه دلخواه نمی رسد.
وی اظهار داشت: اگر جغرافیا به صورت کارمیدانی تدریس شود، آنچنان اثربخش خواهد بود که احتیاجی به ساعت ها تدریس در کلاس و انباشتن آموخته ها در ذهن فراگیران نخواهد بود.
به گفته وی، خشک شدن زاینده رود باعث شد تا دانش آموزان اصفهانی با تمام وجود بفهمند که خشکسالی یعنی چه، که این عمق محتوا، در هیچ کتابی قابل توصیف و تدریس نیست.
سرگروه آموزش جغرافیای استان اصفهان افزود: تاکید بر یادگیری مطالب جغرافیایی در چارچوب محفوظات و بی توجهی به پژوهش، تحقیق و فعالیت میدانی، از مشکلات تدریس جغرافیا می باشد.
وی گفت: پژوهش باید به عنوان یک اصل در برنامه درسی گنجانده شود و مشاهده، به عنوان ساعتی از کار یاددهی و یادگیری مورد توجه و تاکید نویسندگان و برنامه ریزان قرار بگیرد.
وی اظهار داشت: کم رنگ بودن فعالیت تکمیلی و انجام تکلیف های متنوع در رابطه با موضوع درسی و تراکم زیاد دانش آموزان به خصوص در کلاس های گروه علوم انسانی، از دیگر محدودیتهای تدریس جغرافیا در مدارس می باشد.
وی تصریح کرد: نبودن اتاق جغرافیا و ابزار مورد نیاز آموزشی در کلاس ها، کافی نبودن وسایل کمک آموزشی و نرم افزارهای آموزشی الکترونیکی، جهت تقویت و پایداری آموزش، از دیگر مشکلات تدریس جغرافیا در مدارس است.
رحیمی گفت: نبودن گروه های جغرافیا در برخی مناطق و نواحی استان اصفهان جهت هدایت و کمک به دبیران و استفاده از دبیران غیر متخصص برای تدریس، یکی از مشکلات برای آموزش جغرافیا می باشد