انتظار فضانورد مسلمان روس از ایران برای توجه بیشتر به مسلمانان داغستان

ایسنا نوشت:

سیروس برزو، روزنامه نگار علمی و پیشگام ترویج دانش کیهان نوردی در ایران که پس از اقامتی ۱۰ ساله در روسیه به کشور بازگشته بود برای سفری چند ماهه در روسیه به سر می‌برد و طی این سفر با محمد طالبویف، رییس نمایشگاه بین المللی هوافضایی مسکو و از فضانوردان طرح نافرجام کیهان پیمای بوران به گفت‌و‌گو نشسته است.

طالبویف که از اهالی جمهوری مسلمان نشین داغستان روسیه است با اشاره به اشتراکات دینی و فرهنگی فراوان ایران و این منطقه مسلمان نشین بر ضرورت ارتباط و همکاری هر چه بیشتر ایران با مسلمانان داغستان تاکید دارد؛ ارتباطی به واقع راهبردی که اگر مورد توجه مسوولان سیاست خارجی قرار گیرد فرصتهای فراوانی برای کشور فراهم خواهد شود.

به گفته برزو، طالبویف که در زمینه آکروبات هوایی یکی از اعجوبه هاست، اینک در سن ۶۴ سالگی هم به جز موهای جو گندمی اش هیچ نشانی از پیری ندارد و همچنان در نمایش‌های آکروبات شرکت می کند و با انجام عملیات زیبایش همه را به تعجب و وحشت می اندازد.

گفت‌و‌گوی برزو با طالبویف، خواندنی‌های زیادی دارد:

« آقای طالبویف ضمن تشکر از این که وقتتان را به ما دادید؛ لطفا کمی درباره خودتان بگویید.

طالبویف: من خواهش می کنم مرا با همان نام کوچکم محمد خطاب کنید. من مسلمان هستم و افتخار می کنم که نامم محمد است. من در ۲۰ ژانویه ۱۹۵۱ در در روستایی در داغستان به دنیا آمدم. پدرم یک راننده تراکتور بود و مادرم کشاورز. ما خانواده پر جمعیتی بودیم. من چهار برادر به نام های علی، طیب، شیخ محمد و احمد و یک خواهر به اسم خدیجه دارم.

در سال ۱۹۶۹ تحصیل دبیرستان را به پایان رساندم و به دلیل علاقه به خلبانی به دانشکده نیروی هوایی پیوستم. درسال ۱۹۷۳ با درجه ممتازازدانشکده «فرماندهی عالی حمل و نقل هوایی نظامی» فارغ التحصیل و از همان سال، به عنوان خلبان نظامی وآموزشگر چتربازی نیروی هوایی در منطقه نظامی اودسا مشغول به کار شدم. درسال ۱۹۸۱ در دانشگاه «حمل و نقل هوایی مسکو» ثبت نام کردم و سه سال بعد با مدرک مهندسی سامانه های هوایی فارغ التحصیل شدم.

گفت‌و‌گوی سیروس برزو با طالبویف

بین سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ در مقطع کارشناسی ارشد و سپس دکتری در دانشگاه دوستی ملل در رشته تاریخ روسیه تحصیل و ازپایان نامه خود با عنوان «مشکلات فرهنگی در قفقاز شمالی و چشم انداز توسعه» دفاع کردم.

برای پرواز با چه نوع هواپیماهایی دوره دیده اید؟

طالبویف: من با هواپیما های مختلفی از جمله انواع هواپیماهای میگ، سوخو، ایل، توپولف و غیره پرواز کرده ام. خوشبختانه هم آمادگی روحی وجسمی و هم توانایی های فنی به من اجازه داد تا نه فقط به عنوان یک خلبان معمولی بلکه یک خلبان با توانایی های ویژه خودم را به اثبات برسانم.

از دوران فعالیت تان به عنوان خلبان چه خاطراتی دارید؟

طالبویف: من در تمام طول خدمتم عنوان خلبان برجسته را برای خودم نگاه داشتم. همین امر باعث شد که برخی ماموریت های ویژه به من سپرده شود به طور مثال من در یک نبرد خارج از خاک شوروی در دهه ۱۹۷۰ شرکت کردم و چهار هواپیمای فانتوم را ساقط کردم به طوری که آمریکایی ها در ارتباطات خودشان از من با عنوان «خردکننده» نام می بردند.

از چه سالی وارد فعالیت های فضایی شدید؟

طالبویف: نخستین بار در درسال ۱۹۷۷ داوطلب شدم که متاسفانه در آن زمان به دلیل وجود مشکل کوچک پزشکی، آرزویم برآورده نشد اما دلسرد نشدم و تلاش کردم و مشکل را از بین بردم.

در سال ۱۹۸۲ که برای خلبانی کیهان پیمای بوران به دنبال داوطلب بودند من نیز ثبت نام کردم و موفق شدم در سپتامبر سال ۱۹۸۲ از سد معاینه های دشوار پزشکی بگذرم البته این تازه اول کار بود و به دلیل حساسیت زیاد خلبانی کیهان پیماها، کار انتخاب افراد تا سال بعد طول کشید و سرانجام من در ۲۵ آوریل ۱۹۸۳ به عنوان نامزد فضانوردی ثبت نام شدم. من به همراه تعدادی دیگر از خلبان های برجسته شوروی از سیزدهم نوامبرسال ۱۹۸۵ تا بیست و دوم مه ۱۹۸۷ درمرکزآموزش فضانوردان دوره می دیدیم و پس ازعبورازآزمونی که در پنجم ژوئن ۱۹۸۷ از ما به عمل آمد رسما عنوان فضانورد را به ما دادند.

طالبویف فضانورد مسلمان روس

ازسال ۱۹۸۷، آموزش ویژه ما برای پرواز با کیهان پیمای بوران شروع شد. تمرین های اولیه را با هواپیماهای تو -۱۵۴ و میگ-۲۵ انجام می دادیم که مجهز به سامانه های ویژه ای بودند تا به لحاظ دستگاه های کنترل وآیرودینامیک تقریبا به شاتل فضایی بوران شباهت پیدا کنند.

در ۱۵ نوامبر۱۹۸۸ درزمان بازگشت بوران از نخستین و تنها پرواز مداری این ناو که بدون سرنشین انجام شد، من ماموریت داشتم از زمان مشاهده آن تا لحظه فرود، با یک فروند هواپیمای جنگنده میگ که به وسایل و ابزار های تلویزیون تجهیزشده بود در اطراف آن از جمله زیر و بالای آن پرواز کنم تا دانشمندان، قبل از تماس چرخ های بوران با زمین جوانب مختلف آن را مشاهده کنند همچنین فیلم تهیه شود تا کارشناسان بعدا با تماشای این فیلم ها بتوانند چنانچه در ضمن پرواز یا زمان فرود بوران آسیبی دیده، به بررسی آن بپردازند.

متاسفانه با فروپاشی شوروی، برنامه بوران هم از هم پاشید و من هم مثل برخی دیگر از فضانوردان به کار های دیگر روی آوردیم. من چند سال به عنوان نماینده مردم داغستان، عضو دومای روسیه بودم و چند سالی هست که ریاست افتخاری نمایشگاه بین المللی هوافضایی مسکو (ماکس) بر عهده من است.

آیا تاکنون به ایران هم سفر داشته اید؟

طالبویف: بله من چند بار به ایران سفر کرده ام. نخستین بار در اوایل دهه ۱۹۹۰ و به دنبال فروپاشی شوروی به ایران آمدم و غیر از تهران به مشهد هم سفر کردم و هنوز خاطره خوش این سفر در ذهن من است و آخرین بار برای حضور در نمایشگاه هوایی کیش به ایران آمدم.

چرا به مشهد رفتید و کلا چه خاطره ای از این سفر ها و ایرانیان دارید؟

طالبویف: همانطور که گفتم من خاطره هایی خوش از سفر به ایران دارم. من به مشهد رفتم تا ضمن زیارت نوه پیامبر از آرامگاه نادر دیدن کنم چون نادرشاه برای ما داغستان اهمیت دارد. اما راستش را بخواهید کمی از ایرانیان دلخور هستم.

چرا؟ دلیل این دلخوری چیست؟

طالبویف: من در سفر اولم به ایران که حدود ۲۰ سال پیش انجام شد در مشهد و طی مصاحبه ای با مجله ای که فکر می کنم اسمش زائر بود از ایرانیان خواهش کردم به داغستان بیایند و مسجد و خانه شیخ شامیل را بازسازی کنند اما به این خواهش من توجه نشد. شاید اگر این کار در آن زمان اتفاق افتاده بود بعضی مشکلات در داغستان را نداشتیم. این بی مهری تا امروز هم ادامه دارد مثلا ایران هر بار در نمایشگاه هوافضایی مسکو که من ریاست افتخاری آن را بر عهده دارم حضور دارد و امسال شنیدم که فعال تر از دوره های قبلی بوده اما متاسفانه از من دعوت نشد در غرفه ایران حاضر شوم. بیشتر کشور ها این کار را می کنند و من توقع داشتم به عنوان یک مسوول نمایشگاه که مسلمان است به غرفه ایران دعوت شوم. من مسلمان هستم و این برای من مهم بود.

به عنوان آخرین سوال چه پیامی برای ایرانیان دارید؟

طالبویف: شما باید به خودتان افتخار کنید. شما کشور تاریخی بزرگی دارید و امروزه نیز به عنوان ملتی که پای عقاید خود ایستاده و به خواست های غیر معقول آمریکا و دیگر زورگویان نه گفته، قابل احترام هستید. من آمادگی کامل خودم را برای هر نوع همکاری و حضور در کنفرانس ها و گردهمایی های هوایی در ایران را اعلام می کنم. از خداوند برای مردم ایران زندگی عالی می خواهم.»