آسیب‌های اجتماعی مجموعه‌ای از رفتارها که فرد، انجام داده و به خانواده و جامعه آسیب می‌رساند‌

مالک علیرضایی دکترای روانشناسی و مشاور خانواده شهرستان پیشوا خطاب به اولیای دانش‌آموزان آموزشگاه علامه مجلسی گفت : فردی که یک رفتار مسئله‌دار انجام می‌دهد و یا اقدام به خودزنی می‌کند و مواد مصرف می‌کند و در نتیجه در کلاس بی‌نظمی ایجاد می‌کند به همه بی‌احترامی می‌کند و پرخاشگر می‌شود نوعی آسیب‌رسانی دارد، اگر این فرد در خانه قابل احترام و عزت مند باشد و در مدرسه نیز خوب باشد نود درصد رفتار غیر اجتماعی انجام نمی‌دهد، باید به این فرد کمک کرد تا احساس ارزشمندی و خوشنامی کند و خود را از بچه‌های طرد شده و برچسب خورده نداند و دچار آسیب نشود.

وی در تشریح انواع آسیب‌ها، توضیح داد : اعتیاد و استفاده نادرست از فضای مجازی، فرار از خانه، خود زنی، اغفال شدن از سمت دوستان یا اغفال کردن آنها، انتخاب دوست نامناسب، پرخاشگری داخل مدرسه و خیابان و منزل و دیگران آسیبی بزند، آسیب اجتماعی تلقی می شود. فضای داخل خانه هر چه پر سرو صدا و درگیری و تنش بیشتر باشد نگرانی بیشتر است از جمله تحقیر، انتقاد، عیب جویی، غر و نق، سرزنش، سرزنش، تهدید، تنبیه، مقایسه، گله و شکایت، قهر، باج دادن و کوتاه آمدن میتواند روابط عاطفی و روانی خانواده را مشخص کند؛ بلای بشریت غر و نق و تخریب کردن است.

علیرضایی اضافه کرد: از مهمترین عواملی که بنیان خانواده را سست می‌کند، زود هنگام وارد رابطه شدن است؛ بعضی‌ها توجه را با عشق اشتباه می‌گیرند و کافیست یک نفر از آنها تعریف کند زود به سمت او می‌روند، این بستگی دارد به اینکه در خانواده عشق چه جایگاهی دارد، البته که نیروی عشق زیاد است و همین امر باعث می‌شود که با جنس مخالف رابطه برقرار کنند؛ دیگر اینکه سلسله مراتب قدردانی که فرزند باید بداند این است که خانه بزرگتر دارد و باید برای آن احترام قائل شد؛ ضرورت دارد که بداند که پدر و مادر مرجعیت دارند یعنی هر کاری دلش می‌خواهد انجام ندهد به حال خودشون رها نشوند اما متاسفانه برخی خانواده‌ها مرجعیت خود را از دست داده‌اند.

وی ادامه داد : کلاسی که بی‌نظم است و هر کس هر کاری دوست دارد انجام می‌دهد دچار هرج و مرج می‌شود و بهم می‌ریزد و این از ضعف معلم است و نکته دیگر این است که دعوای زن و شوهر جلوی فرزند، بحث و ایراد گرفتن و انتقاد کردن از هم هرچه بیشتر باشد بیماری‌های عصبی و روانی و آسیب‌ها بیشتر می‌شود.

وی افزود: بچه ها خودشان زیاد مشکل ندارند اعضای خانواده بیشتر مشکل ساز میشوند؛ نقطه مقابل ایجاد تنش، گوش دادن، احترام، اعتماد، پذیرش، توجه و علاقه، نوازش، محبت و تحقیق، تشویق، تایید، همدلی، بجای باج دادن، گفتگو و همدردی است؛ اجازه دهید صحبت‌هایشان را کامل بگویند و شما گوش بدهید.

این روانشناس پیشوایی بیان کرد : کسب آرامش موقتی است، وقتی پدر و مادر عصبانی هستند و در دسترس نمی‌باشند فرزندان چگونه با آنها ارتباط برقرار کنند؛ با آنها مهربان و دوست باشید ببینید چه خواسته‌ای دارند، خانه باید محیطی امن باشد و استرس نداشته باشند، بچه‌ها را جذب کنید و با احترام با آنها حرف بزنید، نظرشان را بپرسید، پدر و مادر هم نباید در حضور فرزندشان با هم درد و دل کنند، به زبان علم دنیا سراسر چالش است.

وی خاطر نشان کرد : فرزندان ما نباید دلشوره داشته باشند بلکه باید سختی را تحمل کنند؛ اجازه ندهیم جای پدر و مادر تصمیم بگیرند در کار بزرگتر دخالت کنند، جنگ بین خانواده هیچ برنده‌ای ندارد و پدر و مادر باید با هم هماهنگ باشند و در مسائل مربوط به فرزندشان با هم توافق داشته باشند نه اینکه هر کسی ساز خودش رو بزند ، سنگ صبور فرزندتان باشید، آنها را مقایسه نکنیدو به هم عشق بورزید.

دانش‌آموز خبرنگار :مینا ویلان ابرقویی