ترافیک با اختلالات روانی ارتباط مستقیم دارد

عزیزالله تاجیک اسماعیلی، روان‌شناس و استاد دانشگاه خوارزمی در گفت‌وگو با پانا در خصوص تاثیرات مخرب ترافیک بر روان افراد در جامعه، اظهار کرد: «یک عامل کلی در ایجاد فشار و استرس که منشا اختلالات روانی بوده، عدم کنترل بر روی زمان است. وقتی شما بر موقیعت خود مسلط نباشید، دچار فشار خواهید شد.»

وی افزود: «ترافیک با اختلالات روانی ارتباط مستقیم دارد. یعنی هنگامی که شما قصد رفتن از مسیر مشخصی را دارید و نمی‌دانید چه قدر زمان در آن مسیر هستید، دچار استرس می‌شوید؛ زیرا وضعیت پیش‌بینی ناپذیر ایجاد دلهره می‌کند. حال با هر وسیله‌ای که بتوانید میزان زمانی را که در ترافیک هستید، پیش‌بینی کنید، فشار کاهش می‌یابد زیرا فرد بر اساس زمان مشخص‌شده بهترین تصمیم را می‌گیرد.»

ازدحام و به هم‌ریختگی شهری با فقدان نظم برابری می‌کند

تاجیک اسماعیلی ادامه داد: «جنبه دیگر ترافیک آلودگی هوا و آلودگی صوتی است که بر سلامت جسمی و به تبع آن بر سلامت روانی فرد تاثیرات مخربی دارد.  ازدحام و به هم‌ریختگی شهری با فقدان نظم برابری می‌کند و هر چه قدر ترافیک بیشتر شود، ازدحام بیشتر است. ترافیک افراد را دچار بیماری‌های روحی و روانی کرده و آن‌ها را از نشان‌دادن عکس‌العمل‌های درست در موقیعت حساس زندگی باز‌می‌دارد.»

اولین واکنش ماندن در ترافیک پرخاشگری است

وی افزود: «اولین واکنش ماندن در ترافیک، پرخاشگری است. مثلا ممکن است پدری که ساعت زیادی در ترافیک بوده بعد از رسیدن به خانه به علت پرخاشگری، استرس و فشار ناشی از ترافیک واکنش‌های کلامی منفی یا بدنی داشته باشد.

وی در پاسخ به این سوال که افراد برای کاهش اثرات مخرب روانی ترافیک چه کاری باید انجام دهند، گفت: «مهم‌ترین عامل این است که افراد زمان مورد نظر را در نظر بگیرند. این موضوع فقط مختص ترافیک نیست بلکه هر زمانی که فرد ناچار به ماندن در حالت انتظار است می‌تواند با پیش‌بینی از آن زمان استفاده کند. در ترافیک باید بتوانید با پیش‌بینی زمان تقریبی بعد از تصمیم به رفتن در آن برای وقت خود برنامه‌ریزی کنید یا از راه‌های جایگزین استفاده کنید. مثلا برای خرید از اینترنت و خرید‌های غیرحضوری استفاده کنید یا استفاده از وسایل نقلیه که فشار ماندن در تزافیک را کاهش می‌دهد.»