شهیدی که پشت نیمکت مدرسه، رویایش پرواز بود

دوازدهم تیر ۱۳۶۷، در طوفان توطئه‌ها و دشمنی‌های  آمریکای جنایت‌کار علیه جمهوری اسلامی ایران، هواپیمای مسافربری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آب‌های خلیج فارس و در نزدیکی جزیره «هنگام» توسط ناو وینسنس آمریکایی‌ها در منطقه مورد، هدف قرار گرفت. شهادت ۲۹۰ نفر از مسافران و خدمه آن یکی از هزاران طومار در قفسه جنایت‌های آمریکایی‌هاست. از پشت خنجر زدن شگرد آمریکایی‌هاست، زیرا آنها توان پنجه انداختن در پنجه ایران قوی را ندارند، آنها در تاریخ انقلاب اسلامی یا مهره‌های ارزشمند نظام جمهوری اسلامی را ترور می‌کردند یا دست به چنین اقدامات ضد حقوق بشر می‌زنند. در واقع نقض حقوق بشر روح واقعی آمریکایی‌ها در سیمای بزک شده آنها به دفاع از حقوق بشر است.

آشنایی با بزرگترین قربانی در مسلخ تروریسم بین‌الملل

جمهوری اسلامی ایران، بزرگترین قربانی تروریسم بین‌الملل است. ترور، بمب‌گذاری از روش بردگی منافقین، هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایرباس ایران تا ترور شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی، سناریوهای آمریکایی‌ها در پروژه براندازی است، ولی این اقدامات یک جور خودزنی برای آمریکایی‌ها بود زیرا آنها با این اقدامات چهره سیاه و خبیث خود را به جامعه بین‌الملل نشان دادند. 

در صورتی‌که سیاهی جنایت‌ها و حمایت آنها از تروریسم بین‌الملل بر روی آمریکایی‌ها سالهاست مانده است و جهان دیگر مرکز هدایت اقدامات تروریستی و تقویت کننده گروهک‌های تروریستی نظیر داعش را شناخته است. آمریکایی‌ها سوخت ماشین جنگی رژیم صهیونیستی را در تقویت جریان جنایات ضد بشری این غده سرطانی علیه مردم مظلوم فلسطین تأمین می‌کند، وقتی آنها از راجرز خبیث در هدف‌گیری هواپیمای مسافربری ایران تقدیر می‌کنند و مدال جنایت بر سینه آن می‌چسبانند، جامعه جهانی، امروز مدال پدری تروریسم بین‌المللی را بر سینه کاخ سفید نشینان این مرکز، اجرا و هدایت پروژه‌های ضد بشری چسبانده‌اند.

موشک‌های هدایت شونده «ریم -۶۶» از ناو «یو اس‌اس وینسنس»، از جنس کینه‌توزی و حرص آمریکایی‌ها به‌خاطر ناکامی در هشت سال جنگ تحمیلی بود که بر قلب نظام و ملتی زده شد که پرچمدار دفاع از حقوق مظلوم و دشمنی با ظالمان زمان است، آنها یک ملت را در جریان این حادثه به شهادت رساندند. پرواز 655 یکی از گدازه‌های آتشفشان جنایات آمریکایی‌هاست که در منطقه و غرب آسیا و حتی در خیلی از نقاط جهان که ندای آزادی و مقابله با استکبار جهانی را سر داده‌اند، حقوق بشر را آتش زده و به خاکستر تبدیل کرده است. سناریوی ضد حقوق بشر از بدو کشف آمریکا با قتل عام سرخپوستان و سیاه‌پوستان کلید خورده است و رؤسای جمهوری آمریکا، مجری این پروژه‌ها بودند.

رونالد ریگان رئیس‌جمهور وقت رژیم آمریکا همانند سایر رؤسای جمهور این کشور، خون آشامی است که خون بی‌گناهان جهان از چنگ آن می‌چکد. رؤسای جمهور بعدی از اوباما تا بایدن و به‌ویژه ترامپ، اساتید برجسته دانشگاه ضد حقوق بشر در تاریخ جهان هستند، آنها به عنوان قصابان بزرگ تاریخ، حتی کودکان را به مسلخ بردند.

قبل از حادثه ایرباس ۶۵۵، حوادث تلخی مانند هدف قرار گرفتن ناوچه سهند توسط نیروهای نظامی تروریست آمریکایی در جریان عملیات آخوندک و ناوچه موشک‌انداز جوشن و چند شناور ایرانی، دیگر تابلوهایی در تالار پر پیچ و خم جنایات آمریکایی‌ها نصب شده بود. ناو وینسنس، یکی از مهره‌های سیاه جنایات آمریکایی‌ها در صفحه شطرنج نقض حقوق بشر بود، راجرز برای مقامات وقت آمریکا، نقش سرباز را داشت.

از اولین جنایت آمریکایی‌ها، تاکنون علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، با هر روشی دنبال براندازی بودند، ولی این تیر آنها به سنگ محکم و مستحکم وحدت و ولایت‌مداری ملت بزرگ ایران اصابت کرده است، با این شیطنت‌های روباه صفتانه و شیطانی نمی‌توانند به اصطلاح زخمی بر  قامت این شیر در بیشه ایران وارد کنند.

آشنایی با خلبان پرواز 655

خلبان شهید محسن رضائیان، خلبان پرواز ۶۵۵ هواپیمای ایرباس آ -۳۰۰، از جمله خلبانان باسابقه ایران بود، این خلبان شهید در کارنامه خدمت خود در نظام جمهوری اسلامی ایران، بیش از ۷ هزار ساعت پرواز را در کارنامهٔ خود داشت. خلبان شهید رضائیان در خانواده‌ای متدین و انقلابی در شهرستان شمیران محله لویزان دیده به جهان گشود، این شهید والامقام خدمت به نظام را در آسمان ولایت می‌دید.

دوران تحصیل خود را در دبیرستان البرز منطقه شمیران تهران گذراند. دانش‌آموزی بسیار باهوش و نخبه بود. محسن از همان دوران نوجوانی در آسمان‌ها سیر می‌کرد و خلبانی را به پزشکی ترجیح داد و از کودکی به خلبانی علاقه داشت، در درس ریاضی به اصطلاح نابغه بود و در ایام تعطیل تعدادی از دانش‌آموزان را که در این درس ضعیف بودند، جمع می‌کرد و به آنها درس می‌داد.

شهید محسن رضائیان، از جمله خلبانانی بود که با حضور و فعالیت آمریکایی‌ها در سیستم پروازی کشور مخالف بود، اعتقاد داشت که باید روی پای خود بایستیم و این مملکت را بسازیم، نباید پیچ و مهره صنعت کشور به دست اجنبی‌ها باشد و به ظرفیت بالای متخصصان داخلی اعتقاد داشت.

خلبان شهید محسن رضائیان، تا قبل از شهادت ۱۵ سال سابقه‌کار و حدود ۷ هزار ساعت تجربه پرواز موفق داشت.

خلبان محسن رضائیان در مقطعی از دوران دفاع مقدس خلبان هواپیمای «سی- ۱۳۰» برای کمک به رزمندگان و انتقال و جابه‌جایی آن‌ها بود. شهید محسن رضائیان همیشه خطاب به خانواده خود می‌گفت: «اگر من نروم چطور به رزمنده‌ها کمک برسانیم؟»

خلبان شهید رضائیان، سال ۵۲ وارد دانشگاه خلبانی شد و سپس برای طی دوران تحصیل خود به آمریکا رفت و بعد از بازگشت در ایران‌ایر مشغول کار شد، خلبان رضائیان در دوران پیروزی انقلاب اسلامی یکی از افراد مجموعه حراست از فرودگاه بود، قلب این شهید بزرگوار برای استقلال و آزادی این کشور می‌تپید، خلبان رضائیان یکی از منتقدانی بود که چرا خلبانان آمریکایی باید در ایران پرواز کنند.

ویلیام راجرز قصاب آمریکایی

سال ۱۹۹۰ویلیام راجرز این قصاب در تاریخ جنایات آمریکا، مدال «لژیون لیاقت» را با دستان جورج هربرت واکر بوش، رئیس‌جمهور جنایت‌کار وقت آمریکا بر سینه چسباند. جنس این نشان از خون بی‌گناهان است.

مادر شهید رضائیان، زینب‌وار در غم فرزند شهیدش این داغ بزرگ را بر دل نگه داشت و در چشم دشمن در این غم بزرگ نگریست. چشم‌های مادر شهید زمانی به چشمه خروشان اندوه تبدیل شد که در غم جانسوز سیدالشهدا(ع) و شهدای کربلا گریست.

برادر شهید محسن رضائیان درخصوص ویژگی‌های برادرش، اظهار کرد: جای جای خلیج همیشه فارس را مزار برادر شهیدم می‌دانم، رویای برادرم از دوران نوجوانانی و جوانی پرواز بود و پشت نیمکت مدرسه رویای پرواز بر سر داشت. هنوز هم داغ محسن تازه است، باورش برای ما سخت است که محسن از بین ما رفته است.

برادر خلبان شهید محسن رضائیان با اشاره به اینکه توصیه برادرم همیشه به ما تحصیل و طی کردن مدارج بالای تحصیل بود، گفت: ما بیشتر در محله ورزش می‌کردیم و مشغول فوتبال بودیم، همواره توصیه می‌کرد که اولویت زندگیتان تحصیل باشد و ورزش را زیر سایه تحصیل انجام دهید. محسن همیشه با جدیت درس می‌خواند و شاگرد ممتاز مدرسه بود، بعد از پایان تحصیل در مدرسه، وارد دانشکده خلبانی شد و مسیر زندگی‌اش تغییر کرد.

برادر شهید خلبان محسن رضائیان اظهار کرد: خداوند روح همه شهدا و برادر شهید من را با شهدای کربلا محشور کند.