نیاز پایتخت به ساخت ۹۸ هزار فضای پارک عمومی و مکانیزه خودرو طی پنج سال آتی

به گزارش روابط‌عمومی سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرتهران، شهریار افندیزاده در توضیح بیشتر افزود: ۳۷۰۰ فضای پارک عمومی و مکانیزه توسط سازمان حمل ‎و ‌نقل و ترافیک شهرتهران درحال ساخت است و طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده تا افق سال ۱۴۰۸؛ نیاز است که حداقل ۹۸هزار فضای پارک به‌صورت پارکینگ‌های‌عمومی و مکانیزه ساخته شود.

وی اظهار کرد: با توجه به برنامه‌ریزی انجام‌ شده تعداد فضای پارک‌های مورد نیاز خودرو می‌تواند از طریق سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در کنار استفاده از منابع‌ مالی شهرداری تهران ساخته شود. همچنین علاوه برساخت فضای پارک‌های عمومی، با توجه به مصوبه شورای ترافیک شهر تهران و ساماندهی حدود ۱۲۰ هزار فضای پارک‌حاشیه‌ای در معابر شریانی شهرتهران، در دستور کار شهرداری تهران قرار گرفته است که از این تعداد، ساماندهی۳۰ هزار فضای پارک‌حاشیه‌ای در مناطق ۱، ۴ و ۵ توسط سازمان حمل‌ونقل و ترافیک شهر تهران و شهرداری مناطق مذکور با همراهی پلیس راهورتهران بزرگ آغاز شده است.

مدیرعامل سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرتهران در ادامه به انجام مطالعات جامع پارکینگ شهر تهران اشاره و تصریح کرد: مطالعات جامع پارکینگ شهر تهران در حال به‌روزرسانی می‌باشد و میزان پیش‌بینی انواع فضای پارک که شامل فضای پارک‌های عمومی، مکانیزه، اختصای و حاشیه‌ای است، با اعمال برنامه‌های مدیریت شهری، ساخت و توسعه پارکینگ، در نظر گرفتن تکمیل خطوط مترو، اتوبوسرانی و نقش کاربری‌های خاص و عمده جاذب سفر به دست می‌آید. 

افندیزاده گفت: با توجه به نتایج مطالعات، بیشترین میزان کمبود پارکینگ برای مناطق دو، سه و چهار شهر تهران می‌باشد که نواحی پیشنهادی برای توسعه و ساخت پارکینگ‌های عمومی و مکانیزه، نیز بر اساس میزان کمبود فضای پارک اولویت‌بندی شده‌ است. 

 مدیرعامل سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرتهران به برنامه‌های پیشنهادی در جهت بهبود شرایط پارکینگ و کاهش مشکلات ترافیکی در بستر این مطالعات اشاره کرد، که عبارتند از: تامین یا توسعه پارکینگ در کاربری‌های خاص نظیر بیمارستان‌ها، دانشگاه‌ها و سازمان‌های دولتی(در صورت عدم امکان تامین یا توسعه پارکینگ در محدوده کاربری، در شعاع ۵۰۰ متری یا در شعاع پیاده‌روی مناسب، پارکینگ موردنیاز تأمین می‌شود.)، تأمین پارکینگ با ساخت و توسعه پارکینگ‌های مکانیزه با توجه به ویژگی‌های خاص سیستم پارکینگ مکانیزه همچون مساحت کم زمین مورد نیاز، تامین حداکثر فضای پارک در واحد سطح، امکان تهیه و ساخت در بازه زمانی کوتاه‌مدت، هزینه ساخت کمتر نسبت به سازه‌های رمپی بتنی و قابلیت جابه‌جایی و انتقال آنها، ساخت پارکینگ با مشارکت بخش خصوصی و حمایت از سرمایه‌گذاران در بخش پارکینگ‌های غیرحاشیه‌ای (برنامه‌هایی همچون در نظر گرفتن مشوق‌های مالی، تسهیل در فرآیندهای قانونی و اداری، امکان ایجاد خدمات رفاهی خرد مقیاس و یا تبلیغات محیطی). 

افندیزاده همچنین به سایر برنامه‌های پیشنهادی اشاره کرد که از آن جمله می‌توان به ساخت و توسعه پارک ‌سوارها؛ از ورودی‌های شهر تهران جهت کنترل ورود مسافران شهرهای اقماری با خودروی شخصی به داخل شهر (با هدف تأمین دسترسی آسان مسافران به ایستگاه‌های حمل‌ و نقل همگانی و ادامه سفر با سیستم حمل‌ و نقل همگانی)، در ایستگاه‌های حمل‌ و نقل همگانی انبوه‌بر و یا حلقه محدوده کنترل آلودگی هوا جهت تسهیل دسترسی به ایستگاه‌های حمل‌ و نقل همگانی (ایجاد پارکینگ‌های مجهز در نواحی جاذب سفر با تامین دسترسی آسان به سیستم حمل‌ و نقل همگانی با هدف ترغیب مسافران به استفاده از وسایل نقلیه همگانی برای تردد در محدوده طرح ترافیک)، استفاده از ابزارهای مدیریت پارکینگ برای مدیریت تقاضای سفر با خودروی شخصی (همانند قیمت‌گذاری پارک حاشیه‌ای و اعمال محدودیت زمانی یا مکانی پارک) ، افزایش اندک عرضه پارکینگ در محدوده مرکزی شهر به دلیل پوشش مناسب خطوط حمل‌ و نقل همگانی در جهت کاهش استفاده از خودروی شخصی و افزایش مطلوبیت سفر با حمل‌ و نقل همگانی و تشویق شهروندان به استفاده از پارکینگ‌های غیرحاشیه‌ای به ‌ویژه در پارک‌های طولانی مدت نسبت به پارک حاشیه‌ای خودرو در معابر (مانند ارائه تعرفه‌های ترجیحی، تخفیف در هزینه‌ها برای پارک‌های طولانی‌مدت، ارائه اشتراک‌های ماهانه یا سالانه)، نام برد.