۲۵۷ سال نیاز است تا سطح دستمزد زنان با مردان برابری کند

زهرا نژادبهرام به مناسبت روز جهانی زن نطقی در شورای شهر تهران قرائت کرد. مشروح این نطق به شرح ذیل است.

در آستانه ۸ مارس «روز جهانی زن» قرار دایم. ۴۰ و اندی سال می‌گذرد از آن هنگامه‌ای که سازمان ملل متحد این روز را به نام «روز سازمان ملل متحد برای حقوق زنان و صلح جهانی» نامگذاری کرد. هدف از این نامگذاری، به رسمیت شناختن نقش زنان در تلاش‌های صلح و توسعه و پایان دادن به تبعیض‌های جنسیتی و افزایش حمایت از مشارکت کامل و برابر زنان در کشورهای عضو است.

مگر نه این است که، مرد از دامن زن به معراج می رسد، پس چه نیکوست زنان قبل از معراج دادن مردان، در زمین به جایگاه شایسته خود دست یابند. بیایید به یاد داشته باشیم که این نامگذاری‌ها بیش از آنکه برای حمایت صوری از زنان باشد، باید بسترساز دستیابی برای تحقق حقوقی برابر با مردان در همه عرصه‌ها باشد. برای رسیدن به این منظور باید به طور مداوم مشکلات فراروی زنان رصد شود.

بر اساس گزارش شکاف جنسیتی مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۲۰، دنیا هنوز ۱۰۰ سال تا دستیابی کامل به برابری جنسیتی راه در پیش روی خود دارد. این برآورد ماحصل بررسی چهار شاخص مشارکت اقتصادی، امکانات آموزشی، بهداشت و توانمندسازی سیاسی است. اگر چه وضعیت ایران در دو شاخص امکانات آموزشی و بهداشت امیدوار کننده و رو رو به رشد است؛ اما در کمال تأسف باید بگویم رتبه کلی ایران ۱۴۸ از ۱۵۳ کشور مورد بررسی است و حتی در کشورهای منطقه و شمال آفریقا رتبه ۱۶ از ۱۹ کشور را دارد. پیام این آمار برای ما این است که برای نزدیک شدن به صدر جدول و کاهش شکاف جنسیتی در ایران باید روی دو شاخص مشارکت اقتصادی و توامندسازی سیاسی متمرکز شویم.

سهم زنان از بازار کار ایران حدود ۱۶ درصد است

عزیزان دردآور است که بگویم سهم زنان از بازار کار ایران حدود ۱۶ درصد است و ۲۵۷ سال نیاز داریم تا سطح دستمزد زنان با مردان برابری کند. دردآور است که به رغم به دست داشتن بیش از ۵۰ درصد از کرسی‌های دانشگاهی برای زنان تنها حدود ۳۰ در صد از آنان هیأت علمی هستند، دردناک است که از میان این همه مرکز آموزش عالی تنها یک مرکز با مدیریت زنان اداره می شود آنهم به دلیل آنکه دخترانه است!

نگران کننده است که سهم مدیریتی کشور کمتر از ۵ درصد است. گره کار کجاست! مگر نه این است که بیش از ۸۵ درصد زنان ایران باسواد هستند پس چرا بیش از دو میلیون زن سرپرست خانوار ثبت شده در مشاغل پایین دستی به دنبال کار هستند؟

چگونه است که به رغم حضور پرشور وموثر زنان در پیروزی انقلاب و انتخابات‌های متعدد کشور، سهم زنان از مجلس شورای اسلامی تنها ۴ درصد است !؟ گره کار کجاست! زنانی که بار جنگ تحمیلی هشت ساله را با از دست دادن فرزندان و همسران خود تحمل کردند و پاسدار تمامیت ارضی این سرزمین بودند.

چگونه است که بعد از گذشت ۱۰ سال لایحه امنیت زنان به مجلس می‌رود اما اعلام وصول نمی‌شود؟ گره کجاست؟! چگونه است که با تحول انقلابی در جریان سیاسی اصلاح‌طلبی از سال ۹۴ به بعد بیش از ۳۰ درصد سهمیه لیست‌ها به زنان اختصاص یافته اما آثار آن در بدنه مجلس و هیات رئیسه و کمیسییون‌ها قابل مشاهده نیست؟ گره کجاست؟ چگونه است که از میان ۲۹۴ حزب و تشکل سیاسی به‌جز احزاب زنانه تنها یک حزب دبیرکل زن دارد آنهم به دلیل بیماری دبیرکل آن! گره کار کجاست؟!

از میان ۱۳۰۰ شهردار فقط ۱۰ تن زن هستند

چگونه است که از میان ۳۳ هزار دهدار تنها ۲۵۰۰ تن زن هستند حدود هفت درصد و از میان ۱۳۰۰ شهردار فقط ۱۰ تن زن هستند. از میان ۱۰۹ هزار عضو شورا در شهر و روستا تنها ۲۸۰۰ تن زن هستند گره کار کجاست ؟!

آقای رئیس جمهور چند تن از وزرای شما زن هستند مگر نه آنکه نیمی از رای دهندگان شما زن بودند! جند تن از استانداران شما زن هستند!؟ چند تن از روسای سازمان‌های شما زن هستند!؟ در بزرگترین مذاکره جهانی بعد از جنگ دوم جهانی یعنی مذاکرات برجام چند زن مشارکت داشتند!؟ در سال پایانی دولتتان برای زنان ایران زمین چند پله پیشرفت را در تأمین امنیت، اشتغال و سیاست مهیا کردید!

آقای رئیس مجلس جند تن از مشاوران و معاونین شما زن هستند؟ مگر نه آنکه نیمی از رای دهندگان شما زن بودند .چند لایحه و طرح برای ارتقاء مشارکت اقتصادی زنان و ایجاد فرصت‌های جدید برای اشتغال آنان تدارک دیدید!؟ چه میزان بر مبنای مشارکت بیشتر زنان در عرصه سیاست سهمیه بندی کردید !؟

بله گره داریم ! گره بزرگ. گره آنجاست که هنوز نتوانستیم در سایه جمهوریت نظام سیاسی کشور و اسلامیت آن به یک رویکرد واحد نسبت به زنان دست یابیم گره آنجاست که خوانش‌های متعدد از اسلام فرصت‌های ابراز نظر دارند و سردرگمی به دلیل نداشتن یک رویکرد مشخص نسبت به زنان سکان مدیریتی را گاهی بر این عرصه می‌برد و گاهی بر آن عرصه! گره آنجاست که گروه‌ها و احزاب سیاسی و حاکمیتی هنوز در بستر فضای نامشخص؛ تکریم زنان را تنها در حفاظت می‌دانند نه در حرکت و تحول!

دستورالعمل‌ها همه در جهت حفاظت است آنهم از نوع حمایت! آنهم در جداسازی! آنهم در ندیدن استعدادها! آ نهم عدم باور به نقش یگانه زن در تربیت جامعه! آنهم در عدم باور به ضرورت استقلال زنان برای به دوش کشیدن بار تربیتی جامعه! واقعیت این است که رفع شکاف جنسیتی نیازمند حمایت و برنامه‌ریزی تمام‌قد تمامی ارکان جامعه است. تمامی نهادها و مجموعه‌ها همچون جزئی از یک پازل کلان می‌بایست، رفع شکاف جنسیتی را سرلوحه کار خود قرار دهند تا ایرانی اسلامی و روبه رشد و توسعه را تجربه کنیم.

باز گردیم به کلام قرآن به راهنمای آسمانی، برگزیده‌ترین شما با تقوی‌ترین شماست آیا از این آشکارتر می‌توان به نفی تبعیض جنسیتی سخن گفت؟ باز برگردیم به قرآن مجید ما شما را از زن و مرد آفریدیم آیا از این آشکارتر می‌توان سخن گفت که جامعه متشکل از زنان و مردان است؟

برگردیم به سیره نبی اکرم (ص) فاطمه پاره تن من است! سلاله پیامبر اکرم از فاطمه زهرا انتشار یافت در سرزمینی که دختران را زنده به گور می‌گردند بزرگترین کانون اقتصادی را پیامبر به دخترش داد در سرزمینی که زنان تکریم نمی‌شدند پیامبر خدیجه را یگانه یاور خود دانست و اولین زن که اسلام آورد او بود. باز هم شکاف جنسیتی در کشور جمهوریت و اسلامیت! اسلام که مرزهای جنسیتی را در نوردید و پیام آزادی‌بخشی را به جهانیان هدیه کرد اکنون در قالب خوانش‌های متفاوت قرار گرفته و اصل سیره نبوی و آیات قرآن سرلوحه اقدام نیست چرا!؟

شهروندان گرامی

زنان تهران

ما اعضای پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تهران، با در نظرداشتن برنامه‌ریزی شهری فراگیر و انسان‌محور وارد عرصه مدیریتی پایتخت شدیم. ما مدیریت شهری پایتخت را در حالی به دست گرفتیم که بر اساس رنکینگ بین‌المللی مؤسسه لگاتوم رتبه ایران ۱۰۸ از ۱۴۹ بود و امروز در سال آخر فعالیت رتبه ۱۱۹ از ۱۶۷ را داریم. شاخص‌های لگاتوم به ما می‌گوید مرفه‌ترین کشورها آنهایی نیستند که تولید ناخالص داخلی بالایی دارند، بلکه کشورهایی هستند که شهروندانشان شاد، سالم و آزاد هستند؛ شهروندانی که احساس رضایت از زندگی و خوشبختی دارند. بی‌تردید نقش زنان به عنوان مادران شاد، همسران با نشاط، دختران موفق و... در این رنکینگ نقش مهمی ایفا می‌کند. دقیقا همین جاست که نقش و مسئولیت ما در مدیریت شهری پایتخت علی‌رغم شرایط سخت و دشوار حاکم بر جامعه پررنگتر می‌شود.

امروز روز جهانی زن است و ما نیز به سهم خود باید در این خصوص پاسخگو باشیم:

آنجا که شعار اعطای ۳۰ درصد از پست‌های مدیریتی را به زنان دادیم؛ تا چه حد به این شعار وفادار ماندیم؟ کدام معاونت شهرداری تهران در دست زنان است؟ شهردار چند درصد از مناطق و محلات تهران در یَد پُر توان زنان قرار دارد؟ اگرچه که امیدوارکننده است که ۷۲۰ زن در شهرداری تهران پست مدیریتی دارند اما آرمان ما کلان‌تر بوده و هست.

آنجا که دَم از شعار «تهران شهری برای همه» زدیم تا چه میزان برای زیست‌پذیری و امنیت زنان در شهر و به طور کلی حق آنان بر شهر تلاش نمودیم. بله! ما در حد بضاعت خود تلاشها نمودیم،

مناطق بی‌دفاع شهری را سامان دادیم و مناسب‌سازی را برای شهروندان و البته زنان باردار، مادران کالسکه به دست، مادران کودک در آغوش و ... در دستور کار قرار دادیم برای ارتقاء مهارت های اجتماعی زنان در شهرمان در سراهای محلات و مراکز سلامت کارگاههای آموزشی برگزار کردیم. برای افزایش حس تعلق زنان به شهر، تلاش نمودیم تصاویر زنانِ قهرمان را در بیل بوردها و تابلو نگارهای شهری به نمایش درآوریم. و بسیاری موارد دیگر.....

ما تلاش نمودیم اما

بی ‌شک هنوز دیوارها و خیابان‌های این شهر به ما می‌باوراند که با عدالت جنسیتی فاصله‌ها داریم؛

بی‌شک مشکلات بسیاری بر زنان شهرمان عرضِ اندام می‌کند؛

بی‌شک از تمام ظرفیت‌های مدیریت‌شهری در راستای فرهنگ‌سازی برای رفع خشونت علیه زنان بهره نبرده‌ایم؛

بی‌شک شادی و نشاط را آنگونه که شایسته است مهیا نکردیم

همشهریان عزیز، آرمانهای ما بلند و بضاعتمان محدود و فرصت کوتاه است.

سوگند یاد می‌کنم که فائق آمدن بر مشکلات تنها یک راهکار دارد و آن همبستگی و اتحاد نهادهای مختلف جامعه است. نهادهایی که هر یک با گفتمان خود رشد و توسعه ایران و منافع ملی را سرلوحه کار خود قرار دهند و در این مهم، گریزی از نقش زنان نیست. می‌بایست در ارتباط با موضوع زن همپیوندی میان تمام اجزاء جامعه صورت گیرد و تغییرات اساسی در فرهنگ عمومی جامعه رخ دهد تا رتبه، چهره و جایگاه ایران آنگونه که شایسته است ارتقاء یابد.

باور کنیم که زنان سرزمین من گام‌های بلندی برای انقلاب و ایران برداشته‌اند انتظار می‌رود این همبستگی برای رفع تبعیض در سرلوحه عمل مسئولان قرار گیرد و بار دیگر بیاد بیاوریم بدون باور حق زنان دستیابی به توسعه مزاحی بیش نیست!

در پایان این مناسبت فرخنده را به تمامی زنان کره خاکی به ویژه زنان هم‌وطنم شادباش می‌گویم و آرزو می‌کنم، تلاش‌های صورت گرفته برای مادران زمین در دوره بعدی شورا پیگیری شود و به میراث این دوره به ویژه در حوزه زنان که توسط ما نمایندگان شما در این دوره شورا پیگیری شده، ارج نهاده و تبدیل به مشغله‌هایی مانا در نهاد شورایی ایران زمین شود. چرا که باور من این است که زمین را و البته شهر را زن نجات خواهد داد با عشق، با مادرانگی و با فرزندانش.