جریان تربیتی پانا نیازمند طراحی یک «مکتب علمی» است

علی نقی یزدان‌پناه در گفت‌وگو با پانا به فلسفه شکل‌گیری این خبرگزاری دانش‌آموزی اشاره کرد و گفت: «ما یک تشکیلات پیشتازان داشتیم؛ فرزانگان ویژه دختران بود و پیشتازان ویژه پسران. به علت علاقه‌مندی بچه‌ها، هم خبرنگار پیشتاز و هم خبرنگار فرزانه داشتیم. این افراد علاوه بر وظایف تشکیلاتی‌شان، کار خبرنگاری را نیز انجام می‌دادند. همچنین در کانون‌ها، یک انجمن به نام پیام‌آوران جوان فعال بود که آن‌ها هم همین کارها را مانند: مصاحبه، روزنامه‌دیواری و... انجام می‌دادند.»

مشاور وزیر ادامه داد: «سال ۱۳۸۰ بود که در سازمان دانش‌آموزی به این فکر رسیدیم که باید سازوکار جدیدی را پیش‌بینی کنیم. نیازمند یک باشگاه خبرنگاری بودیم. با وزارت ارشاد تفاهم‌نامه امضا کرده و مجوز خبرگزاری دانش‌آموزی را اخذ کردیم.»

یزدان‌پناه افزود: «دقیقا یک جریان آموزشی اتفاق می‌افتاد و بچه‌ها در این فرآیند رشد می‌کردند. انتظار ما از پانا یک روابط عمومی تخصصی و حتی یک خبرگزاری حرفه‌ای نبود، بلکه ما به‌دنبال یک جریان آماتوری تربیتی بودیم که در این فرآیند، با شعار هر مدرسه یک خبرنگار بتوانیم در کلیه مدارس کشور خبرنگار تربیت کنیم. ما اگر یک روز ۱۱۰ هزار خبرنگار در ۱۱۰ هزار مدرسه داشته باشیم، ببینید چه تولیدی از خبر اتفاق می‌افتد که می‌تواند بستری برای گرفتن خبر توسط تمام خبرگزاری‌ها باشد. ما می‌توانیم مادر تولید خبر برای همه خبرگزاری‌ها باشیم، حداقل در بعد آموزش‌وپرورش و مدارس.»

مشاور وزیر آموزش‌وپرورش در امور تشکل‌های دانش‌آموزی درباره فرآیند آموزشی و تربیتی پانا گفت: «تا اینجا ما مشخص کردیم که خبرگزاری پانا یک فرآیند تربیتی است که دانش‌آموز بنا به علاقه‌اش در آن وارد می‌شود. سپس بستر آموزش مقدماتی و آموزش‌های ثانویه را تعریف کردیم، با دانشکده خبر توافق‌نامه امضا و تولید کتاب کردیم. دانش‌آموزان وارد می‌شدند و این آموزش‌ها را دریافت می‌کردند و سپس آموزش‌های ثانویه.»

او تاکید کرد: «خبرنگار باید بداند چقدر بنویسد، در کجا قرار دارد، مرزها و خط قرمزهای جامعه چیست. تمام این شناخت را ما به او منتقل می‌کردیم. یک فرآیند رشدی تربیتی براساس هویت ایرانی-اسلامی شکل می‌گرفت.»

یزدان‌پناه ادامه داد: «ما باید دوره‌های مقدماتی تا پیشرفته برای تربیت چندساحتی در دوره‌های مختلف تحصیلی داشته باشیم. این افرادی که آموزش می‌بینند، می‌توانند به دوره‌های بالاتر که رسیدند، به‌عنوان مربی برای کسانی که جدید وارد می‌شوند عمل کنند. یک فرآیند کاملا علمی باید طی شود.»

مشاور وزیر آموزش و پرورش گفت: «سازمان دانش‌آموزی براساس اساس‌نامه فعالیت می‌کند. موظف است تا ۱۸ سالگی کار کند؛ یعنی نمی‌تواند مسئولیت به عهده بگیرد، مگر اینکه افراد خودشان به‌عنوان سمن‌ها و نهادهای مردم‌نهاد یا باشگاه فارغ‌التحصیل پانا فعالیت کنند.»

او با اشاره به برنامه‌های آموزشی و فعالیت‌های متنوع در پانا گفت: «ما در تمام استان‌ها، دوره‌های آموزشی و کلاس‌های آموزشی گویندگی و مجری‌گری داشتیم. این جزو تعالیم پانا بود. حسنی که این کار دارد این است که اعتمادبه‌نفس بچه‌ها بالا می‌رود و لذا آسیب‌های اجتماعی کاهش پیدا می‌کند. ما هیچ وظیفه‌ای برای اینکه گوینده تربیت کنیم نداریم، اما ما وظیفه داریم به ذائقه بچه‌ها پاسخ بدهیم. ذائقه برخی از بچه‌ها گویندگی است، مجری‌گری است. ما باید یک تنوع از فعالیت‌هایی که می‌تواند فرد را تقویت کند، در پانا ببینیم.»

یزدان‌پناه درباره اهداف اصلی تربیتی پانا گفت: «ما باید یک مکتب علمی برای پانا طراحی کنیم. تمام این کارها برای تربیت است. برای اینکه این تربیت اتفاق بیافتد، ما به ابعاد مختلف فعالیت نگاه می‌کنیم. یعنی ما در کنار اینکه یک خبرنگار تربیت می‌کنیم، یک خبرنگار متعهد، یک خبرنگار حق‌گو و یک خبرنگار مبارزه با ظلم تربیت می‌کنیم. این‌ها را باید در مکمل‌های آموزشی که با بچه‌ها کار می‌کنیم، ببینیم. در این فرآیند تربیتی باید دقت کنیم که خبرنگار متعهد تربیت کنیم و جنبه‌های اخلاقی را بسیار مورد توجه قرار دهیم. نحوه تعامل با بچه‌ها در این فرآیند تربیتی باید اخلاقی باشد و تمام امور را در عمل به آن‌ها یاد بدهیم.»

مشاور وزیر آموزش و پرورش در امور تشکل‌های دانش‌آموزی در پایان تأکید کرد: «ما می‌خواهیم افرادی را تربیت کنیم که هم خود به فلاح و رستگاری برسند و هم بتوانند حقوق دیگران را رعایت کنند و آن‌ها را نادیده نگیرند.»