جهت‌گیری نظام تعلیم و تربیت باید براساس ارزش‌های اسلامی باشد

سجاد صدیقی در این دوره در ارائه سرفصل مفهوم‌شناسی نظام تعلیم و تربیت اسلامی گفت: وقتی بخواهیم درباره‌ مسئله‌ تحول در نظام تعلیم و تربیت صحبت کنیم، باید ابتدا چهار مقدمه بیان شود؛ تفاوت روابط اجتماعی با ساختار اجتماعی، نسبت روابط و ساختار اجتماعی نظامات ارزشی جامعه، نسبت روابط و ساختارها با نظام نیازمندی و نسبت نظام نیازمندی‌ها با نظام ارزشی. 

مسئول سازمان بسیج فرهنگیان در ادامه با اشاره به مسئله تحول در نظام تعلیم و تربیت گفت: بعد از انقلاب اسلامی آنچه برای اداره‌ جامعه لازم بود باید متناسب اسلام تنظیم می‌شد‌؛ لذا به‌دنبال پایه‌ریزی ارگان‌های توحیدی در جامعه بودیم. ما در بحث مسئله تعلیم و تربیت هم نیاز به اسلامی‌شدن داشته و داریم. 

صدیقی با خوانش پیام امام (ره) به هنرمندان ادامه داد: اگر بخواهیم نظام تعلیم و تربیت اسلامی را براساس این پیام امام تعریف کنیم، نظام تعلیم و تربیتی مورد قبول است که براساس جهت‌گیری ارزش‌های اسلام باشد. اما کدام ارزش؟ و کدام اسلام؟ هنگامی که یک نظام آموزشی بتواند فوران شهید حججی‌ها را داشته باشد و یک مجاهد فی سبیل الله تربیت کند؟ آنگاه می‌توانیم بگوییم یک نظام آموزشی اسلامی است، یعنی جهت گیری ارزشی دارد.

وی ادامه داد: وقتی درباره‌ یک نظام ساختاری صحبت می‌کنیم باید نسبت آن را با نظام ارزشی مشخص کنیم. وقتی درباره‌ ساختار نظام آموزشی صحبت می‌کنیم به هر شکلی باید نسبت آن با نظام ارزشی مدنظر که همان اسلام ناب است، مشخص شود. نظام آموزشی که نتواند موازنه‌ قدرت را به نفع مستضعفین عوض کند، ولو تمام خروجی آن قاری و حافظ باشد، نه اسلامی‌ست و نه قرآنی. 

صدیقی گفت: وقتی درباره‌ مفهوم نظام تربیت اسلامی صحبت می‌کنیم دو مسئله حتما باید تعریف شود: ۱- ساختار اجتماعی ۲- اسلام به قرائت اسلام ناب. به عنوان مثال مدارس نمونه دولتی نمونه‌ای از خدمات نظام آموزشی اسلامی بود زیرا هدف این مدارس تغییر موازنه به نفع مستضعفین بود. درست برخلاف مدارس سمپاد که این موازنه‌ قدرت را تغییر نمی‌دهد. 

مسئول سازمان بسیج فرهنگیان گفت: حال که ما در این نظام تعلیم و تربیت مدرن هستیم، چه کنیم؟ پاسخ واضح است. باید ابتدا جهت‌گیری نظام ارزشی را بر اساس نظام فکری امام تنظیم کنیم و در ادامه در کلاس درس هم باهمین نگاه شروع به تصرف کنیم. نکته‌ مهم این است که ما ایده‌ تحولی نداریم، ایده‌ تصرف داریم. تصرف در مکانیسم اداره و ساختار اجتماعی. تصرف باید آنقدر باشد که ماهیت را عوض کند.

وی ادامه داد: در کلاس اول و دوم معلم از ما میخواست که یک لوبیا بین دستمال نم‌دار بگذاریم‌. وقتی شروع به رشد می‌کرد، معلم می‌گفت لوبیا برای رشد به نور، آب و غذا نیاز دارد. یعنی از همان ابتدا گفته می‌شد که پدیده‌ها بهم وابسته هستند. این یعنی مواجهه‌ ما با پدیده‌ها جدای از خالق بود و بویی از اراده‌ خدا نداشت. به نوعی نظام آموزشی دوازده ساله‌ ما دانش آموزانی تربیت می‌کند که برای امورات جاری خود به خدا نیاز ندارند. یعنی در مدارس ما دین‌زدایی از عرصه‌ زندگی بشر اتفاق می‌افتد.

وی اظهار کرد: نظام تربیت اسلامی یعنی انسان مضطر اراده‌ خدا شود، نه بریده از آن. برای تصرف در این نظام مدرن باید ابتدا دقیق آن را شناسایی کنیم و آرایش آن را بشناسیم. بعد از آن باید عرصه را برای توسعه‌ اراده‌ امام جامعه فراهم‌ کنیم. آن‌چه ما از نظام تعلیم و تربیت انتظار داریم، تربیت انسان خوب نیست! نظام تعلیم و تربیت اسلامی نظام‌ مبارزه است. یعنی بچه‌ها را برای درهم شکستن نظام استکبار آماده کنیم. ما باید به دنبال تغییر موازنه‌ قدرت برای حضور مستضعفین در عرصه‌ قدرت باشیم؛ یعنی عدالت را برقرار کنیم. لذا تحول یعنی ساختار جدیدی مبتنی بر اندیشه‌ امام طراحی شود و نقش ما در این مسیر تصرف گام‌ به گام در این ساختار اجتماعی موجود است.