گفت‌وگوی پانا با معلمی که ۳۶ سال سابقه تدریس دارد؛
عشق و هنر، دلیل استمرار شغل معلمی‌ام است
رعایت اخلاق و ادب و خوب درس خواندن، بهترین تشکر دانش‌آموزان از زحمات معلمان است
تهران (پانا) - معلم باسابقه‌ای که 36 سال است در کلاس‌های درس تدریس می‌کند، عشق و هنر را دلیل استمرار و ادامه فعالیتش بیان می‌کند.
به‌مناسبت هفته گرامیداشت مقام معلم، پای صحبت‌های یکی از دبیران درس عربی شهر تهران نشستیم. فرداد دواچی در‌خصوص سابقه تدریس خود می‌گوید: «تقریبا ۳۶ سال است که در کسوت باارزش معلمی، مشغول انجام وظیفه هستم و خداوند این توفیق را به ما داده که بتوانیم در محضر دانش‌آموزان عزیز و امیدان آینده این مرز و بوم، خدمتگزار باشیم.»
وی، معلم بودن را سخت می‌داند اما معتقد است اگر کسی که عشق داشته باشد این عشق، جانشین و جایگزین سختی می‌شود و ابراز می‌کند «چه زیبا گفت شهید‌رجایی که معلمی عشق است و هنر؛ من به نوبه خودم به دلیل اینکه واقعاً عاشق این حرفه بودم این مسیر را انتخاب کردم و در واقع دلیل معلم شدنم فقط به‌خاطر همین عشق و هنر است.»
دواچی از خاطرات دوران معلمی می‌گوید: «تمام روزهایی که مشغول تدریس در پایه‌های مختلف بودیم، هر روزش خاطره است و اگر بخواهم یکی از آن‌ها را انتخاب کنم، خیلی سخت است. بعضی خاطرات شیرین بوده که در ذهن‌مان نگه داشته‌ایم اما بعضی خاطرات نیز متاسفانه خاطره خوبی نبودند. مثلا؛ ما سر کلاس بودیم که یکی از دانش‌آموزان را صدا کردند. متاسفانه پدر آن دانش‌آموز به دلیل بارش سنگ به خودرو در جاده، فوت شده بود که آن را اطلاع دادند و واقعاً آن روز، یکی از روزهای بد مدرسه ما بود.»
هنوز هم با دانش‌آموزان ۳۰ سال پیش خودم ارتباط دارم
این معلم پیشکسوت از ارتباط خود با دانش‌آموزان گذشته‌اش حتی دانش‌آموزان ۳۰ سال پیش می‌گوید و خاطرنشان می‌کند: «وقتی دانش‌آموزان گذشته خود که فارغ‌التحصیل شده‌اند را می‌بینم واقعا حس آن قابل توصیف نیست. من همچنان در همین دوران هم با دانش‌آموزان گذشته خودم ارتباط دارم که مثلا؛ برخی از آن‌ها پزشک شده‌اند و وقتی به مطب‌شان می‌روم یا در خیابان همدیگر را می‌بینیم، بسیار بسیار خوشحال می‌شوم از اینکه دانش‌آموز من به این مقام عالی رسیده یا عزیزانی که مدیر کارخانه‌ای شده یا در رشته تحصیلی مورد علاقه خودشان به یک جایی رسیده‌اند که وقتی آن‌ها را می‌بینم خوشحال می‌شوم. من هنوز با دانش‌آموزان ۳۰ سال پیش خودم ارتباط دارم که وقتی همراه با خانواده‌شان من را در محافل مختلف می‌بینند به فرزندان خود می‌گویند که «ایشان معلم ۳۰ سال قبل من است» که همه این‌ها برایم لذت‌بخش است.»
ارائه مشاوره به دانش‌آموزان برایم لذت‌بخش است
وی از اینکه در کنار دانش‌آموزان باشد بسیار خوشحال است و اضافه می‌کند: «من زمانی در یکی از دبیرستان‌های تهران به عنوان معاون بودم که خیلی از دانش‌آموزان پیش‌دانشگاهی و پایه دوازدهم می‌آمدند و مشاوره‌های مختلفی از من می‌گرفتند که واقعا لذت می‌بردم از اینکه ما را به عنوان یک مشاور انتخاب کرده‌اند و جالب اینکه بیشتر آن‌ها هم کسانی بودند که در این زمینه راهنمایی کردیم و به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کردند.»
معلمی را عشق و علاقه انتخاب کرده‌ام
دواچی، معلم بودن را دوست دارد و می‌گوید اگر به حدود ۴۰ سال قبل برگردیم باز هم این شغل را انتخاب می‌کنم. وی می‌گوید: «همانطور که عرض کردم، من چون واقعا دوست دارم و علاقه دارم باز هم شغل معلمی را انتخاب می‌کنم چون عشق داشتیم، وارد این عرصه شدیم و همچنان این رشته و مسیر را پذیرفتیم.»
وی در ادامه به نمونه‌ای از افتخارات دوران معلمی خود اشاره می‌کند و می‌گوید: «در سال ۱۳۷۶ به عنوان معلم نمونه انتخاب شدم، سال ۱۳۸۳ به عنوان یکی از دبیران طراح سوال امتحانات نهایی انتخاب شدم و همچنین در یکی از سال‌های خدمت نیز به عنوان بهترین طراح درس عربی کلاس هفتم از من قدردانی شد.»
دواچی هم مانند بسیاری از معلمان معتقد است که رعایت اخلاق و ادب و همچنین درس خواندن، بهترین شیوه قدردانی دانش‌آموزان از معلم است و خاطرنشان می‌کند: «قطعا اولین پاسخ هر معلمی در برابر این پرسش که دانش‌آموزان چگونه می‌توانند از معلم خود قدردانی کنند این است که درس بخوانند. ما معلمان از اینکه دانش‌آموزی در زمینه درسی پیشرفت کند، بسیار خوشحال می‌شویم و در آینده هم اگر ببینیم این عزیزان به جایگاه خوبی رسیده‌اند، بیش از پیش خوشحال خواهیم بود. چون اصل قضیه «و یُزکّیهم و یُعَلّمُهُم الکِتابَ والحِکمه» است، اخلاق و رفتار را سرلوحه کارمان قرار می‌دهیم که ابتدا اخلاق و رفتار دانش‌آموز، خوب باشد و بعد در کنار آن درس و آموزش و تحصیل را هم فرا بگیرد.»
ارسال دیدگاه