لبخند شما، آرامش قلب ناآرام ماست

چند دقیقه‌ای به شروع سخنرانی حضرت آقا، باقی مانده است و من هنوز باورم نمی‌شود که داخل حسینیه نشسته‌ام و قرار است تا دقایقی دیگر حضرت آقا را از نزدیک ببینم، نمی‌دانم از کجا شروع کنم و با کدام کلمات حالم را توصیف کنم، از زمانی که اسم من به عنوان دانش‌آموز منتخب برای دیدار رهبر، ارسال شد، آسمان وجودم مملو از ذوق و شوق و هیجان شد. آخر برای یک بسیجی چه چیزی بهتر از دیدن فرمانده است، حضرت آقا برای ما دهه هشتادی‌ها فقط حکم رهبر ایران ‌‌را ندارد ایشان را عزیزتر از پدر و حرمت‌شان را به گفته حاج قاسم، حرمت مقدسات می‌دانیم.

این روزها که دلمان از سردی روزهای فتنه می‌گیرد به لبخند حضرت آقا خیره می‌شویم و وجودمان سرشار از آرامش می‌شود، نمی‌دانم نگاه ایشان و لبخندشان چه دارد که دل‌های آشفته و خسته‌ ما را آرام می‌سازد.

انگار تجلی نگاه فرشتگان و عرش نشینان از نگاهشان منعکس می‌شود. اغراق نیست از وقتی پرده‌ها کنار رفت و نائب امام زمان(عج) وارد مجلس عشاق شدند، به یقین رسیدم که ایشان دست خدا بر روی زمین هستند، از چهره نورانی شان نگویم که از نزدیک درخشان‌تر است.

اولین جمله را که حضرت آقا گفت، بغضمان می‌ترکد و هنوز هم باور نکرده‌ام که از نزدیک دلیل آرامش قلب مان در این روزها را می‌بینم، رویا بود، آرزو می‌کنم خداوند همه جوانان را به عشق سیدعلی خامنه‌ای مبتلا کند و دهه هشتادی‌های انقلابی هم روزی پرچم این انقلاب را به مهدی زهرا(عج) برسانند.

دانش‌آموز خبرنگار پانا؛ معصومه ضابطیان