دخترکان مقنعه سفیدی که ماسک بر چهره دارند

امسال به دلیل شیوع اپیدمی کرونا، شروع سال آموزشی با همیشه متفاوت است و همین تفاوت‌ها باعث ایجاد مسئولیت‌هایی مضاعف برای همه اقشار نظام تعلیم و تربیت اعم از مدیران و معلمان و دانش‌آموزان و خانواده‌های دانش‌آموزان شده است. این روزها مدارس علاوه بر ساماندهی به ثبت‌نام دانش‌آموزانی که تا امروز موفق به نام‌نویسی در مدرسه نشده‌اند، وظیفه تحویل کتاب‌های درسی، تهیه یونیفرم‌ها، تدوین برنامه آموزشی کلاس‌ها، تامین معلمان و مهم‌تر از همه تقسیم دانش‌آموزان در گروهای کوچک ده‌نفره برای آموزش‌های حضوری را نیز برعهده دارند.

دبستان دخترانه شهید ابدطلب در منطقه ۱۲ شهر تهران یکی از همین مدارس است که این روزها ‌باحضور دخترکان مقنعه سفیدی که ماسک بر چهره دارند زندگی خود را از سر گرفته است.

تعطیلات طولانی بچه‌ها را افسرده کرده بود

رقیه ذباح مدیر این مدرسه در گفت‌وگو با پانا درباره تجربه متفاوت بازگشایی مدارس در نیمه شهریور ماه گفت: روز شنبه بچه‌ها با شوق و هیجان فراوان به مدرسه آمده بودند. تعطیلات طولانی‌مدت کرونایی بعضی بچه‌ها را افسرده کرده بود و آنها بی‌صبرانه از ساعات آغازین صبح شنبه پشت درهای مدرسه منتظر بازشدن بودند. این خانه‌نشینی تحمیلی باعث شد بچه‌ها برای دیدن معلمان و دوستان‌شان دلتنگ شده بودند و حالا با خوشحالی به مدرسه آمدند تا یک سال تحصیلی واقعی را در کنار معلمان و دانش‌آموزان دیگر تجربه کنند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا خانواده‌های دانش‌آموزان در مقابل آموزش‌های حضوری مقاومت نشان دادند گفت: در منطقه ما (منطقه ۱۲) اوضاع تاحدی متفاوت است. بسیاری از خانواده‌ها از اقشار کم درامد هستند و تقریبا یک‌سوم جمعیت دانش‌آموزان مورسه را فرزندان اتباع تشکیل می‌دهند. عده‌ای از خانواده‌ها به علت افزایش قیمت اجاره مسکن، مجبور شدند خانه‌های خود را تحویل دهند و به شهرک‌های حاشیه تهران کوچ کنند. بعضی خانواده‌ها فرزندانشان را از دیگر مناطق به این مدرسه می‌آورند چون امکانات مدارس در حاشیه شهر بسیار ضعیف است. با توجه به همین نکات، قابل پیش‌بینی است که اکثریت خانواده‌ها از امکانات آموزش آنلاین مانند گوشی هوشمند و اینترنت بی‌بهره‌اند، حتی اگر گوشی و اینترنت داشته باشند بازهم به لحاظ سطح دانش و تحصیل توان تدریس و کمک تحصیلی به فرزندان‌شان را ندارند به همین دلیل چندان موافق با آموزش غیر حضوری نیستند و ترجیح می‌دهند فرزندان‌شان به مدرسه بروند. البته خانواده‌هایی هم هستند که اعلام کردند درخانه و با کمک شبکه شاد و مدرسه تلویزیونی به فرزندان خود درس خواهند داد که این عده در اقلیت قرار دارند.

مدیر دبستان ابدطلب درباره ساعات حضور دانش‌آموزان در مدرسه و آموزش‌های الکترونیکی بعد از آن گفت: هر کلاس متشکل از ۳۰ تا ۴۰ دانش‌آموزان به سه - چهار بخش خدودا ۱۰ نفره تقسیم می‌شود. معلم دو روز در هفته به مدرسه می‌آید و در چند نوبت درس را تکرار می‌کند. در خانه نیز درس‌ها از طریق شبکه شاد آموزش داده می‌شوند. معلم‌های ما تقریبا هرروز تا پاسی از شب با دانش‌آموزان در تعامل هستند.

تا زمان معرفی همه معلمان نمی‌توانیم اپلیکیشن شاد را نصب کنیم

وی درباره نسخه جدید اپلیکیشن شاد گفت: تا زمانی که همه کلاس‌ها تشکیل نشوند و معلمان معرفی نشوند مدرسه نمی‌تواند شاد را نصب کند. فعلا منتظر معرفی یکی از معلم‌ها هستیم تا بتوانیم برنامه را نصب کنیم.

بچه‌ها به عشق مدرسه صبح از خواب بیدار می‌شوند

مهناز آینده مادر یکی از دانش‌آموزان کلاس چهارم که برای اهدای یک کتاب کمک آموزشی به دفتر مدیر مدرسه آمده است درباره وضعیت تحصیلی فرزندش در سال جدید گفت: دخترم را فقط برای شرکت در کلاس ریاضی به مدرسه می‌آورم و بقیه دروس را با کمک شبکه آموزش و اپلیکیشن شاد در خانه با او کار می‌کنم.

این مادر افزود: این روزها بچه‌ها به عشق مدرسه صبح‌ها بیدار می‌شوند. خیلی دوست داشتم دخترم در همه درس‌ها حضور داشته باشد ولی این روزها ریسک حضور در مدرسه بالاست تا جایی که اگر دخترم دانش‌آموز کلاس اولی بود امسال قید مدرسه را می‌زدم.

وی درباره رسیدگی به وضع تحصیل فرزندش نیز گفت: همه وقتم را صرف آموزش این فرزندم می‌کنم تا جایی ‌ که فرزند کوچکترم همیشه از این موصوع گلایه دارد. ولی چاره‌ای نیست نمی‌خواهم دخترم از درس‌ها عقب بماند. امسال اگر خانواده‌ها به ویژه مادرها موضوع را جدی نگیرند ممکن است به فرزندانشان لطمات جبران ناپذیری وارد شود. از طرفی تفاوت شیوه‌های تدریس در آموزش‌های تلویزیونی، مدارس و خانواده گاهی باعث سردرگمی دانش‌آموزان می‌شود که از مضرات این دوره است.

مدیر مدرسه در تکمیل مطلب خانم آینده گفت: این موضوع گریزناپزیر است چون به تعداد معلم‌های دنیا روش تدریس داریم.

فاطمه بیرانوند معلم کلاس پنجم این دبستان درباره شرایط برگزاری کلاس‌های حضوری گفت: درها و پنجره‌ها را باز می‌گذاریم و همه بچه‌ها ماسک می‌زنند. هر دانش‌آموزی بطری آب خود را به کلاس می‌آورد و حتی‌المقدور از آبخوری چیزی نمی‌نوشد. هر کلاس یک اسپری ضدعفونی کننده هم دارد و بچه‌ها با ماسک و با فاصله یک متری از هم می‌نشینند. مشکل اینجاست که تعدادی از سرویس بهداشتی‌ها خراب هستند که این موضوع را به سازمان نوسازی مدارس و نیروهای جهادی وابسته به سپاه اطلاع دادیم.

این معلم درباره برنامه کلاسی خود طی روزهای اخیر گفت همه درس‌ها را به صورت خصوصی و فشرده برگزار می‌کنم.