تجلی تاریخ و معماری در دل طبیعت تبریز

عمارت ائل گلی یکی از معروف ترین بناهاو از باغ های شهر تبریز می‌باشد که به دلیل قدمت و معماری بی نظیرش از المان های نمادین و مشهور این شهر است .

قدمت این بنا به زمان «اق قوینلو» باز می گردد که در ابتدا یک استخر بوده و کاربرد مصرفی برای آبیاری باغ های قسمت شرقی شهر بوده است و بعد ها در زمان صفویه در اقدامی ماسه و شن و نخاله های انباشته شده را خالی کرده وتوسعه داده اند.

ودر دوران قاجار مسیر های رفت و آمد در اطراف آن ایجاد و درختان بید مجنون و تبریزی کاشته و به این مکان گردشگری نظم بخشیدند.

در میان این استخر امارت ائل گلی واقع شده که شهرت این مکان به این بنای خشتی است که پیش تر یک ساختمان یک طبقه خشتی بوده ،ولی درسال ۱۳۴۶ شمسی این عمارت توسط شهرداری تخریب و عمارت جدیدی به معماری استاد معمار حاج علی اکبر نادرالوجود احداث شد. 

این کاخ توسط عباس میرزا گسترش داده شد و به یک گردشگاه زیبای سلطنتی برای درباریان قاجاری تبدیل شد . این بنا در وسط استخر ، به بک شبه جزیره تداعی شده است و در زمان حال حاضر این مکان به عنوان یک مکان تفریحی و نماد شهر تبریز است . دریاچه امارت ائل گلی مهم‌ترین فاکتور و المانی است که این بنا را به شدت معروف کرده‌است.

آب این دریاچه توسط رودخانه‌های لیقوان تامین می‌شود و از سمت روستای چاوان عبور می‌کند. در نهایت هم به شکل یک جویبار از قسمت جنوب شرقی به این دریاچه ورود می‌کند. در فصل زمستان هم این دریاچه کاملاً یخ می‌بندد و جلوه عجیب دیگری از این مجموعه را به نمایش می‌گذارد. ماهی‌ها نیز چون نمی‌توانند خود را به سطح آب برسانند، در عمق زندگی کرده و روند رشد آن‌ها کند می‌شود. در مقابل دریاچه هم یک تپه وجود دارد که تماما درخت کاری شده و در فصل بهار و تابستان به همراه باغچه‌های گل کاری شده، نمای بی‌نظیری از این عمارت را به شما نشان می‌دهد.