پایان مأموریت و تلخترین خداحافظی
تبریز (پانا) - خداحافظی با سکانداری که خدمت به مردم را در هر لحظه مهمتر از پشت میز نشستن میدانست و بر آرامش و امنیت مردم که همیشه اساسیترین بحث در هر موضوع بود، تاکید ویژه میکرد، تلخترین خداحافظی است.
آیتالله سید ابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری اسلامی ایران به منظور افتتاح سد قیز قلعهسی واقع در شهرستان خداآفرین استان آذربایجان شرقی، صبح روز یکشنبه (۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳) وارد فرودگاه شهید مدنی تبریز شد و به همراه الهام علیاف (رئیسجمهوری آذربایجان) و روسای همراه ۲ کشور با حضور در محل احداث سد قیز قلعهسی در نقطه صفر مرزی روی رودخانه ارس از بخشهای مختلف این سد بازدید کرد.
سد قیزقلعهسی بر روی رودخانه مرزی ارس و بر اساس شیوهنامههای ۲ کشور جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان به منظور بهرهبرداری مشترک از آب و انرژی این رودخانه احداث شده که تامین آب شبکه خداآفرین، تأمین برق به میزان ۲۷۰ گیگاوات ساعت در سال و تنظیم آب سالیانه به میزان ۲ میلیارد مترمکعب برای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان از جمله اهداف ساخت سد قیز قلعهسی است. سدی که نماد وحدت و دوستی میان ۲ کشور جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان است.
پس از افتتاح سد قیز قلعهسی، آیتالله سیدابراهیم رئیسی در ساعت ۱۳ و ۳۰ دقیقه برای افتتاح پروژهای دیگر واقع در پالایشگاه تبریز بهمنظور ارتقای کیفیت این پالایشگاه عازم تبریز شد اما در مسیر بازگشت به تبریز بهدلیل شرایط نامساعد آبوهوایی و مهآلود بودن هوا در منطقه شمال آذربایجان شرقی، بالگرد حامل رئیسجمهوری و هیأت همراه ایشان در منطقه جنگلی دیزمار در میان روستای اوزی و پیر داوود، فرود اضطراری کرد و دچار سانحه سقوط شد.
پس از وقوع حادثه سقوط اضطراری بالگرد حامل رئیسجمهوری و هیأت همراه ایشان ۷۳ تیم امدادی به منظور جستوجوی بالگرد به همراه تجهیزات پیشرفته و تخصصی در منطقه حضور پیدا کردند اما به دلیل شرایط جوّی منطقه و صعبالعبور بودن شناسایی محل وقوع سانحه با دشواری مواجه شد و این امر موجب شد تا کار تیمهای امدادی برای رسیدن به منطقه سانحه با سختی همراه شود.
سرانجام نیروهای امدادی پس از ساعتها جستوجو در شرایط نامساعد آبوهوایی و مهآلود بودن منطقه برای یافتن بالگرد حامل رئیسجمهوری، حسین امیرعبداللهیان (وزیر امور خارجه)، آیتالله سیدمحمدعلی آل هاشم (نماینده ولی فقیه و امام جمعه تبریز) و مالک رحمتی (استاندار استان آذربایجان شرقی) ساعت ۵ و ۳۰ دقیقه صبح روز دوشنبه (۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳) بقایای بالگرد حادثهدیده را پیدا کردند اما با تلاشهای فراوان، آثاری از زنده بودن سرنشینان این بالگرد مشاهده نکردند که این امر سبب شد تا جمهوری اسلامی ایران، عزادار مردی شود که عبا و قبای خاکی در بین سیل و زلزلهها داشت.
دانشآموز خبرنگار: کوثر حسنی
ارسال دیدگاه