تهران (پانا) - پنج سال پیش و فردای آن شب بارانی که محمد علی سپانلو نویسنده، منتقد، مترجم، متفکر و البته شاعر خوش قریحۀ ایرانی از نفس افتاد، در‌باره‌اش نوشتم و اشاره کردم که به «شاعر تهران» شهرت داشت و این توصیف به نقل از او آمد: «من شهر تهران را چون زنی زیبا و پُرشکیب دیده‌ام که هر چه بر سرش می آورند باز هم طاقت می آورد.»
