تهران (پانا) – ایل‌بیگی، قائم‌مقام بنیاد سینمایی فارابی روایت می‌کند که چطور سینمای ایران از فیلم‌های کودک نوستالژیک دهه 60 به سمت فیلم‌های جشنواره پسند (نه کودک پسند) و دهه 70 سقوط کرد و علی‌رغم ریزش تعداد سینماها توانست در دهه 90 دوباره با پناه بردن به عنصر خیال‌پردازی خود را احیا کند و به فروش 25 میلیاردی در سال 97 برسد. افسوس که کرونا بازهم به قربانیان خاموش خود رحم نمی‌کند و سد بزرگ بازگشت سرمایه‌گذاران به سینمای کودک و نوجوان می‌شود.
