تا دو دهه پیش، تصور غالب آن بود که اگر کشورهای با درآمد پایین قادر نیستند رشد و توسعه را در آغوش بگیرند، تنها به آن علت است که تصمیم‌گیرندگان آنان نسبت به سیاست‌های اصلاحی ناآگاهی دارند. نمی‌دانند از کجا باید شروع کنند و چطور باید این اصلاحات را پیش ببرند. در چارچوب چنین نگاهی نهادهایی چون صندوق بین‌المللی پول وظیفه خود را بر مدار شناخت اصلاحات تعریف کردند.
