هرگاه که سخن از الگوی شخصیتی به میان می‌آید ذهن اکثریت به سوی بازیگران هالیوود و نخبگان اروپایی کشیده می‌شود و لبخندی بی‌انتها بر لبانشان نقش می‌زند و کلمات تشویقی، از دهانشان همچون تیر از کمان در رفته به توالی رها می‌شود؛ اما، آیا حقیقت وجود به همین منوال است؟
