از کتابی حرف می‌زد به نام «زمستان ۶۲». پیدا کردنش کمی سخت بود اما بالاخره در کتابخانه یکی از اقوام، بین کتاب‌هایی که گوشه‌ای رها شده بودند و هیچ سنخیتی با صاحب موروثی‌اش نداشتند، پیدایش کردم. هنوز دارمش با جلد گالینگور مشکی که فقط روی جلدش نوشته شده: اسماعیل فصیح/ زمستان ۶۲.
