فرض کنید تقاضای آب در کشور یک درصد رشد کند. با فرض حاکم بودن تفکر تداوم وضع موجود، چاره‌ای جز سرمایه‌گذاری برای تأمین آن نیست. با این فرض که تأمین تقاضای سال‌های گذشته بر اساس اصل حداقل‌سازی هزینه‌های تأمین آب شامل آثار مستقیم مالی و عوارض جانبی مانند تبعات زیست محیطی صورت گرفته باشد، برای پوشش تقاضای جدید، سطح بالاتری از هزینه‌های تأمین از جمله عوارض اجتماعی و زیست محیطی به جامعه تحمیل می‌شود.
