تهران (پانا) - شکی نیست که سینمای ایران نه فقط در سال‌های اخیر که از ابتدای تولد، خود را در نسبت با مسائل و رویدادهای اجتماعی تعریف کرده‌است. نسبتی که مخصوصاً در سینمای پس از انقلاب، آنچنان پر رنگ می‌شود که مفهوم جریان اصلی (Main stream) در ادبیات رایج سینمایی را وارونه کرده و با بالا نگاه داشتن پرچم رئالیسم اجتماعی، گونه‌های دیگر سینمایی را به حاشیه رانده است.
