اقتصاد ایران را از نظر تورم ساختاری می‌‌‌توان به دو دوره تقسیم کرد. یکی قبل از سال ۱۳۵۲ که هنوز درآمدهای ارزی نفتی به صورت ریال در بودجه کشور وارد نشده بود. بنابراین نرخ تورم بدون روند بود و گستره و نوسان زیادی را شامل می‌‌‌شد که بیشینه آن در سال ۱۳۲۲ با ۱۱۰درصد (همزمان با جنگ جهانی دوم) و کمینه آن با منفی ۱۷درصد در سال ۱۳۲۹ (همزمان با فعالیت‌‌‌های کنشگران ملی شدن صنعت نفت) رخ داده است. دوره دوم از زمانی آغاز شد که نفت در بودجه دولت وارد و درآمدهای ارزی بعضا برای سرمایه‌گذاری در صنایع بزرگ…
