تهران (پانا) - «با سر و صورت پوشیده و اسلحه میآمدند و هر کسی را که میدیدند با خود میبردند؛ برایشان فرقی نمیکرد زن باشد یا مرد، بچه یا پیر. گروگانها را به کوه میبردند و هر جنایتی که فکرش را هم نمیکنید سرشان میآوردند. میگفتند طالبان هستند. آن زمان غروب نکرده روستاها حکومت نظامی میشد و همه اهالی در و پنجره را قفل میکردند از ترس اینکه اشرارخطرناک، زن و بچهشان را گروگان بگیرند. گروگان گرفته شدن یک موضوع بود به آنها لکه ننگی که هیچوقت از چهرههای آنها پاک نشد.» اینها اظهارات برخی اهالی…