خانوادههای معترض با اسنادعلمی پاسخ دادند: خفه‌شدگی خدمه سانچی منتفی است
کاپیتان فرحبد، معاون بازرگانی شرکت ملی نفت‌کش، اخیرا در گفت‌وگو با ایسنا درباره نفت‌کش سانچی ادعاهایی را مطرح کرد که خانوادههای معترض خدمه سانچی نسبت به آن واکنش نشان دادند.
به گزارش عصر ایران، در این رابطه عبدالله عبدالهی، پدر سجاد عبدالهی، یکی از خدمه مفقود‌الاثر، به نمایندگی از خانوادههای معترض در گفت‌وگو با «شرق» گفت: «برابر اعلام معاونت بازرگانی شرکت ملی نفت‌کش، تمامی خدمه در دم جان باخته‌اند. سؤال اینجاست اگر H2S کاندنسیت با میزان هیدروژن موجود که برابر آخرین آنالیز دریافتی از فاز دوم عسلویه دریافت شده 4ppm است، امکان کشندگی ندارد، زیرا این بحث کل کار کارکنان پالایشگاه را درخصوص عدم تحویل بار غیراستاندارد زیر سؤال می‌برد».
او در ادامه درباره گفت‌وگویی که در این زمینه با کارشناسان داشته، می‌گوید: «علاوه‌برآن، وقتی انفجار صورت گرفته به این معناست که گاز سولفیدهیدروژن دیگر وجود ندارد و سوخته است. در ضمن به علت خوردگی بالای گاز سولفیدهیدروژن، این ماده از میعانات گازی یا همان کاندنسیت در مراحل اول پالایشگاه جدا می‌شود. بنابراین خفگی به‌خاطر گاز H2S (سولفیدهیدروژن) کاملا منتفی است».
عبدالهی ادامه می‌دهد: «حال اگر در مراحل اولیه انفجار صورت گرفته بود، کل نفت‌کش پودر شده بود، اما با توجه به عکس‌های سانچی بعد از حادثه، مشخص است در وهله اول، انفجاری رخ نداده و صرفا آتش‌سوزی بوده و در نتیجه احتمال خروج خدمه از نفت‌کش بسیار بالاست».
پدر سجاد عبدالهی به سخن دیگر کاپیتان فرحبد درباره جلسات توجیهی با خانواده‌ها اشاره کرده و می‌گوید: «شرکت ملی نفت‌کش، کماکان بر توجیهات خود تأکید کرده و توجهی به خواسته خانواده‌ها نمی‌کند. مگر این خدمه پرسنل آن شرکت نبوده‌اند؟ چرا این‌قدر اصرار دارند که خانواده‌ها باید نظر آنها را چشم‌وگوش‌بسته بپذیرند؟ چرا مسئولان شرکت ملی نفت‌کش مقابل خانواده‌هایی که موارد ادعایی این شرکت را نپذیرفته‌اند، قرار گرفته‌اند؟ آیا آنها حق اظهارنظر درخصوص دلایل خود را ندارند؟ چه دلیلی دارد که باید به حرف آنها اعتماد کنند؟
مسئله آن است که این شرکت در رفتار با خانوادههای معترض، به صورت خصمانه برخورد می‌کند، در صورتی که شرکت باید مطابق قانون، از خدمه و خانواده آنها، هم حمایت حقوقی و هم حمایت اقتصادی کند».
عبدالهی به نکته دیگری از سخنان این مقام مسئول در شرکت ملی نفت‌کش هم واکنش نشان می‌دهد: «شرکت ملی نفت‌کش اعلام کرده در اولین ساعت حادثه در محل حضور داشتند. این موضوع صحت ندارد. نمایندگان شرکت در جلسه اعلام کردند که هفت ساعت بعد از سانحه از اتفاق باخبر شده‌اند، در صورتی که برابر صوت موجود، اولین کشتی‌ای که به محل حادثه رسیده، پس از گذشت 12 ساعت از حادثه بوده است.
حتی کاپیتان عبدی‌زاده در اولین تماس خود با این شرکت اعلام می‌کند ما در ۷۵ مایلی کشتی سانچی هستیم و چیزی مشاهده نمی‌شود و کشتی سی‌اف‌کریستال هم مشاهده نمی‌شود. کاپیتان عبدی‌زاده گفته برابر اعلام کشتی‌های حاضر، نفت‌کش در منطقه چندساعت قبل از رسیدن آنها در ۳۵ مایلی رؤیت شده و اطلاعی از آن در دسترس نیست.
حالا این آقایان که مدعی هستند، پس از ۱۲ ساعت چه چیزی را می‌خواستند مشاهده کنند؟ دیگر کسی وجود نداشته که مشاهده شود، زیرا کاپیتان اروجی مطابق صوت جعبه سیاه، سه دقیقه پس از بررسی موضوع، دستور خروج می‌دهد».
او همچنین طرح پرسش می‌کند: «شرکت ملی نفت‌کش اعلام کرده خدمه سی‌اف‌کریستال در مصاحبه گفته‌اند ما کسی را ندیده‌ایم. آیا مصاحبه‌ای که پس از ۲۵ روز بعد از حادثه، آن‌هم فقط با پنج خدمه انجام شده و اجازه مصاحبه با بقیه را نداده‌اند قابل استناد است؟»
عبدالهی درباره اظهارات معاون بازرگانی مبنی‌بر آنکه از قایق سمت راست استفاده نشده، زیرا کاملا ذوب شده، می‌گوید: «اولا اگر قایق سمت راست ذوب شده بود، باید حداقل آثاری از قسمت‌های ذوب‌شده آن، در اطراف کشتی یا روی عرشه پیدا می‌شد. از کجا معلوم است که خدمه توسط کشتی سی‌اف‌کریستال ربوده نشده باشند؟»
نماینده خانوادههای معترض خدمه سانچی در ادامه در واکنش به ادعای کاپیتان فرحبد مبنی‌بر آنکه تماس‌ها صحت نداشته و باید به ارگان‌های امنیتی داده می‌شد نیز می‌گوید: «این تماس‌ها به وزارت اطلاعات که مسئول تحقیقات بود، ارائه شد و از سوی دادسرای امور بین‌الملل پیگیری و تقاضای تحقیقات صورت گرفت، اما پس از ۱۴ ماه تحقیقات نیز با پیگیری‌های انجام‌شده در هفت نامه مکرر، در نهایت در تاریخ 20/9/98، پاسخ را بدون اینکه نتیجه‌ای اعلام شود در یک صفحه به دادسرا اعلام کردند. حال وقتی مسئولان اراده‌ای برای پیگیری موضوع برای روشن‌شدن ماجرا و پاسخی درخور را ندارند، چه توقعی از آنها وجود دارد؟»
به گفته او: «تاکنون این خانواده‌ها چند نامه جهت ملاقات با مقامات مسئول ارائه داده‌اند، اما کسی حاضر به تشکیل جلسه‌ای که حتی خواسته آنها را بشنود هم نشد».
ارسال دیدگاه