اریک اشپیتزر: ایران صاحب دومین سینمای جهان بعد از فرانسه است

اشپیتزر مارلین، صدابردار و موزیسین، یکی از مهمانان سیزدهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت است که از نخستین روز جشنواره با حضور در پردیس سینمایی چهارسو در این مهم‌ترین رویداد سینمای مستند کشور حضور فعال داشته است.

صدابردار مشهور اتریشی که سالها با یکی از معروف‌ترین فیلمسازان معاصر «ورنر هرتزوک» همکاری داشته است، در ایام برگزاری جشنواره سینماحقیقت کارگاه صدابرداری را برای مستندسازان و فعالان سینمای مستند ایران برگزار می‌کند.

اشپیتزر طی مراسمی، باحضور مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و دیگر مسئولان جشنواره سینماحقیقت، دستگاه ضبط قدیمی قدیمی خود را به موزه سینمای ایران اهدا کرد. او در گفت‌وگو با خبرنگار پانا از شناخت سینمای ایران، دغدغه‌های ایام بازنشستگی خود و همکاری اش با هرتزوکِ آلمانی گفت.

از اشپیتزر درباره شناختش از سینمای ایران می‌پرسم. می‌گوید: «قبلا چیز زیادی از سینمای ایران نمی‌دانستم جز هایلایت‌هایی که برای دنیا شناخته‌شده است تا اینکه سال گذشته زمان برگزاری جشنواره سینماحقیقت به ایران آدم، از موزه سینما دیدن کردم و با آثار فیلمسازان ایران اعم از مستند و سینمایی و داستانی آشنا شدم. باید بگویم عمیقا تحت تاثیر قرار گرفتم و امروز باید بگویم بعد از کشور فرانسه ایران صاحب دومین سینمای برتر دنیاست!»

صدابردار اتریشی درباره فعالیت این روزهایش در دنیای فیلمسازی گفت: «دیگر در سن و سال بازنشستگی هستم اما خودتان بهتر می‌دانید اینجور کارها بازنشستگی نمی‌شناسد. این سالها یک استودیوی صدا در برلین راه‌اندازی کردم و آنجا مشغول فعالیت هستم. گاهی هم تدریس می‌کنم که در این جشنواره هم قرار است ورک‌شاپ صدابرداری و موسیقی را برگزار کنم.»

وقتی از او درباره ورنر هرتزوک و سابقه همکاری اش با این فیلمساز بنام آلمانی سوال می‌کنم می‌گوید: «ورنر موجود عجیبی است. او خستگی و بیکاری نمی‌شناسد. من درست روز پیش ورنر را در برلین ملاقات کردم که برای دریافت جایزه یک عمر دستاورد سینمایی از جوایز فیلم اروپا (European Film Awards) آمده بود. او همیشه فعال است و همزمان روی حداقل سه - چهار پروژه کار می‌کند. ورنر آدمی فوق‌العاده است.»

اشپیتزر درباره فیلم‌هایی که در آنها با هرتزوک همکاری داشته است می‌گوید: « پروژه‌هایThe White Diamond, ۲۰۰۴ )) (Cave of Forgotten Dreams(۲۰۱۰، My Best Fiend (۱۹۹۹) ، Wheel of Time (۲۰۰۳) و Wings of Hope (۱۹۹۸) از فیلم‌هایی است که با او کار کرده‌ام. البته این روزها خبری از همکاری نیست چون ورنر این ایام در لس آنجلس زندگی می‌کند و علاقه چندانی به سفرکردن ندارد. من هم در اتریش هستم و از آنجا که موسیقی هم شغل من است، مجبورم در سال بسیار سفر کنم.»

این هنرمند درباره مردم ایران می‌گوید: من مردمی که دیدم را دوست دارد. آنها صادق و بی‌ریا هستند و این همان چیزهایی است که ما در اروپا از دست داده‌ایم. در اروپا پول حکومت می‌کند و میگویند Money Rules, Money Ruins هرجا که پول حکومت می‌کند آن را نابود می‌کند.»

گفت‌وگو: عاطفه بزرگ‌نیا