پیروز ارجمند: فرهنگ و هنر مغازه نیست که هر روز مشتری و سود داشته باشد

پیروز ارجمند نوازنده سه تار، آهنگساز و مدیر کل پیشین دفتر موسیقی وزارت ارشاد در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره معافیت مالیاتی هنرمندان که اخیرا به مدت یک سال دیگر تمدید شده است گفت: «طرح مالیات بر حقوق هنرمندان فعلاً در حد حرف بوده و خوشبختانه عملی نشده است. اگر فرض بر این بگیریم که دولت طرحی دارد که معافیت‌های مالیاتی که قبلا مصوب شده بود را حذف کند باید ابتدا ثابت کند که با چه دلیلی می‌خواهد این کار را انجام دهد حتماً مصوبه‌های قبلی که در سنوات سابق بودند دلایل موجهی داشتند و باید ببینیم آیا رونق عجیبی در فرهنگ و هنر اتفاق افتاده یا اهل فرهنگ پولدارتر شده‌اند که دولت قصد اجرای چنین مصوبه‌ای دارد.»
وی افزود: «آن چیزی که پیش چشم ماست و برای همه مشخص است این است که تغییری صورت نگرفته حتی روز به روز وضعیت درآمدی و معیشتی هنرمندان بدتر می‌شود.»
ارجمند با اشاره به تولیدات فرهنگی هنری و اوضاع نابسامان اهالی فرهنگ عنوان کرد: «تولیدات آلبوم‌های موسیقی بسیار کم شده و دولت هزینه‌های این امر را پوشش نمی‌دهد. اگر در سینما حامیان مالی نباشند اهالی سینما نمی‌توانند به راه خود ادامه بدهند، سالن‌های تئاتر نیز به سختی مخاطبان خود را نگه داشته‌اند و بخش عمده‌ای دائماً با ضرر مواجه می‌شوند. گالری‌ها هم که فروششان تقریباً نزدیک به صفر است و تیراژ کتاب‌ها هم به زیر ۵۰۰ رسیده و حتی ناشران هزینه‌های ابتدایی خودشان را هم در نمی‌آورند.»
وی ادامه داد: « اگر امروز چیزی به نام چرخه اقتصادی در بین اهالی فرهنگ دیده می‌شود هزینه‌هایی است که بین خودشان رد و بدل می‌شود نه درآمد، زیرا درآمد سودی است که از طریق فروش به دست می‌آید.»
این آهنگساز با اشاره به تعداد محدودی از هنرمندان که درآمدهای میلیاردی دارند گفت: «دربین خوانندگان و هنرپیشگان معدود افرادی هستند که درآمد چند صد میلیونی دارند که استثنا محسوب می‌شوند و شاید در صنعت فرهنگ تعدادشان به یک درصد هم نرسد.»

شاهد سقوط و رکود فرهنگ و هنر در این سرزمین خواهیم بود
ارجمند در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره عواقب اجرای طرح مالیات بر حقوق هنرمندان تصریح کرد: «برای اینکه این طرح اجرا شود باید عواقبش هم توسط دولت پیش بینی شود، تولیدات هنری بعد از اجرای این طرح کاهش پیدا خواهند کرد، بسیاری از هنرمندان شغلشان را تغییر خواهند داد و به سراغ مشاغل دیگر خواهند رفت، کیفیت آثار پایین خواهد آمد و قیمت محصولات فرهنگی بالا خواهد رفت و تبع آن مصرف کنندگان که مردم محسوب می‌شوند دیگر خرید نخواهند کرد و طی فرآیندی چند ساله شاهد سقوط و رکود فرهنگ و هنر در این سرزمین خواهیم بود.»
وی ادامه داد: «آنچه که از کل این مجموعه عاید دولت خواهد شد کسب مالیات از درآمد هنرمندان خواهد بود نه از سود کارهای این اهالی. فرهنگ و هنر یک مغازه یا فروشگاه نیست که هر روز مشتری داشته باشد یک هنرمند در طول سال ممکن است یک شب گالری بگذارد یا یک ماه تئاتر روی صحنه ببرد و در باقی روزهای سال باید سود حاصل از این یک شب یا یک ماه را تقسیم کند و با آن هزینه‌های زندگی اش را پوشش بدهد.»
این هنرمند با اشاره به وضعیت هنرمندان در کشورهای توسعه یافته گفت: «در کشورهای توسعه یافته از هنرمندان مالیات اخذ می‌شود اما در ازای آن دولت زیرساخت‌هایی را آماده می کند که به بالندگی فرهنگ و هنر منجر شود، حتی رسانه‌های آن کشور ملزم به رعایت کپی رایت می‌شوند و امنیت اجتماعی برای هنرمندان به وجود می‌آید.»
ارجمند در پایان سخنان خود با اشاره به اولویت پرداخت مالیات از سمت سرمایه داران اقتصادی اظهار کرد: «مالیاتی که دولت از هنرمندان می‌خواهد بگیرد حتی برای خودش هم سودی نخواهد داشت زیرا این پول در مقایسه با دیگر درآمدها بسیار کمتر است، اگر کمی وقت بگذارد و یکی از دانه درشت‌های اقتصادی که گریز از مالیات انجام می‌دهد را مجبور به پرداخت مالیات کند عدالت اجتماعی را هم برقرار کرده است.»