چرا مداحان، بازیگران و ورزشکاران فکر میکنند تافته جدا بافته هستند؟
تهران (پانا) - حرف زدن در مورد اقتصاد، سیاست، فرهنگ و مسائل اجتماعی را به اهالی فن بسپاریم تا حداقل مردمانی که پای تلویزیون نشستهاند، حرفهای خوب و درست بشنوند.
بهگزارش عصرایران، رضوی مدیر هیئت انصارالمحسن قم میگوید: «متاسفانه مداحان امروزی، تبلیغ ساعت میکنند و ساعتی را که بهدست دارند، در جلسه هیئت چند مرتبه به وضوح نمایش میدهند تا مردم از این بِرند خرید کنند!
مداحانی داریم که قبل از حضور در مراسم اعلام میکنند، اگر نوحه سبک «زمینه» بخواند ۵ میلیون تومان، «واحد» هم کنار «زمینه» بخواند ۱۰ میلیون تومان و «شور» هم بخواند ۲۰ میلیون تومان پول باید پرداخت شود. به این آقایان میگویند: مداح آپشندار»
حرفهای رییس هیئت در قم، دردِ دل است. دردِ دل از کسانیکه به نام دین و امام حسین، به آلاف و الوف خود میرسند. کسانیکه آنقدر جدی گرفته شدهاند که فکر میکنند علامه دهر هستند. برخی از آنها حتی در جایگاه صدور فتوا هم قرار میگیرند.
وجه تمایز یک مداح با دیگر افراد جلسه امام حسین در چیست؟ مداح صدای خوبی دارد که دیگران از آن بهره نبردهاند و به این واسطه او تبدیل به اجرا کننده مراسم میشود و دیگران گریه کن و سینه زن. در کجای فقه اسلامی آمده است صدای خوب مجوز اجتهاد در امور مذهبی و سیاسی است؟ مداحان را به تلویزیون دعوت کردیم از آنها در مورد همه چیز پرسیدم و اجازه دادیم آنها در مورد همه مسائل حرف بزنند، که مداحان تصور کردند که تافتهای جدا بافته در دستگاه امام حسین هستند.
وقتی مراسم مذهبی برگزار میشود و نام مداح حالا چه معروف و چه غیر مشهور سه برابر نام سخنران زده میشود، باید هم انتظار داشت، آنها تصور کنند از همه بالاتر هستند.
این نگاه فقط در مورد مداحان وجود ندارد. ما با بازیگران، خوانندگان و ورزشکاران هم همین رفتار را داشتیم. در برنامههای تلویزیونی بهگونهای از آنها سوال شد که برخی از این افراد تصور کردند که دانشمند یا فیلسوف هستند و میتوانند در مورد تمام کائنات حرف بزنند.
برای اینکه این معنا را بیشتر درک کنید به گفتوگوهایی که چندی پیش شبکه افق با چند مداح انجام داد یا مصاحبههایی شبکههای مختلف با هنرمندان و ورزشکاران انجام میدهند را ببیند تا متوجه شوید چرا مداحان و هنرمندان خود را تافته جدا بافته میدانند.
وقتی در شب عید نوروز که بهترین و پربینندهترین زمان صداوسیما است، تریبون را فقط در اختیار این افراد قرار میدهیم و از آنها در مورد همه چیز میپرسیم، اگر دچار توهم خود بزرگ بینی نشوند باید تعجب کرد.
از مداح باید در مورد کارش و چگونگی اجرای مراسم پرسید. از بازیگر در مورد نقشی که بازی کرده است و از ورزشکار در مورد جامی که گرفته است. حرف زدن در مورد اقتصاد، سیاست، فرهنگ و مسائل اجتماعی را به اهالی فن بسپاریم تا حداقل مردمانی که پای تلویزیون نشستهاند، حرفهای خوب و درست بشنوند.
وقتی افراد را باد میکنیم باید انتظار این داستانها را هم داشته باشیم.
ارسال دیدگاه