چرا به زنان مجرد فقط دختران بالای ۶ سال به فرزندخواندگی داده می‌شود
تهران (پانا) - سال‌ها بود که قانون می‌گفت تنها زوج‌هایی که نمی‌توانند صاحب فرزندی شوند، برای پذیرش سرپرستی کودکی از بهزیستی واجد شرایط هستند اما بعدتر، قانون در تناسب با نیاز زمانه تغییر کرد و دو گروه دیگر به کسانی که می‌توانند برای پذیرش سرپرستی اقدام کنند به قانون اضافه شد؛ زنان مجرد بالای ۳۰ سال و زوج‌هایی که بچه‌دارند یا می‌توانند بچه‌دار شوند. نامش هم شد «قانون حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرست»
به گزارش خبرآنلاین، در بند ج ماده ۵ قانون فرزندخواندگی آمده است «دختران و زنان بدون شوهر، درصورتیکه حداقل سی سال سن داشته باشند، منحصرا حق سرپرستی اناث را خواهند داشت.»
اما سارا مادر ۴۰ ساله و مجرد در این باره نظر متفاوتی دارد. او این موضوع را کاملا برخوردی سلیقه‌ای می‌داند و می‌گوید: در متن قانون حمایت از کودکان بی سرپرست به سن کودک اشاره‌ای نشده است. علاوه بر این، بچه‌ها در دوره اقامت در بهزیستی و یا زمانی که با والدین بیولوژیک خود زندگی می‌کردند، نسبت به خانواده ذهنیت دیگری دارند و تقریبا می‌توان گفت هیچ درکی از مادر مجرد ندارند چون این موضوع در ایران موضوعی مدرن محسوب می‌شود.
او ادامه می‌دهد: به مشاوران بهزیستی گفتم مفهوم خانواده در ذهن یک بچه با ورود به چنین شرایطی تغییر می‌کند و طول می‌کشد تا بپذیرد خانواده تک‌والدی هم وجود دارد، اگر بلافاصله هم وارد مدرسه شود، مشکل پیدا می‌کند. چون علاوه بر ورود به فضای جدید مدرسه، قرار است موضوعی را که هنوز برای خودش حل نشده است به بقیه هم توضیح بدهد.
ارسال دیدگاه