دستفروشی کارگران ایرانی‌در عراق

به‌گزارش آفتاب‌یزد، طبیعی است زمانی‌که در استانهای مرزی افراد کار ندارند و حتی دیگر کولبری نیز نمی‌توانند انجام دهند، روی به مهاجرتهای موقت به کشورهای همسایه از جمله عراق می‌آورند. معمولا کشورها مشاغل رده پایین و سخت و بعضا پست را به کارگران مهاجر خارجی می‌دهند.
در کشور خودمان طی سالهای گذشته دیدیم که مهاجران غیرقانونی کشورهای همسایه به ایران روی آورده بودند و سالها به مشاغل رده‌پایین و سخت می‌پرداختند. کارهایی مانند حفاری و یا کارهای ساختمانی سخت که معمولا مهاجران غیرقانونی به‌خاطر شرایط خود به این کارها تن می‌دهند. ما نیز سالها مهاجران خود را به صورت قانونی به کشورهای ژاپن، اندونزی و پاکستان می‌فرستادیم. افرادی که متخصص بودند، با اعزام قانونی از طریق روابط کار بین کشورها، روی به کارهای تخصصی دراین کشورها می‌آوردند.

اما متاسفانه رکود شدید حاکم بر اقتصاد کشور باعث مهاجرت غیرقانونی کارگران ساده به عراق شده که یا به دستفروشی روی می‌آورند و یا در کارهای ساختمانی توسط پیمانکاران ایرانی جذب می‌شوند و به صورت غیر رسمی‌با مجوزهای کوتاه مدت اقامتی به اشتغال می‌پردازند.
پدیده دستفروشی ایرانیان در عراق موضوع تازه‌ای نیست. از زمانی‌که راه کربلا به روی ایرانیان باز شد. حتی مشاهده شد برخی زائران به دستفروشی در این کشور پرداختند که البته این مسئله چهره خوبی برای ایران بر جای نگذاشته است. اما این مسئله رواج پیدا کرده و حالا مردم شهرهای مرزی با ورود به عراق به‌خاطر وضعیت معیشتی نامناسب خود به این شغل می‌پردازند.

دستفروشی صنایع دستی ایران یا کالاهای ایرانی که عراقی‌ها طالب آن هستند رواج یافته است. کشور عراق در همسایگی ماست و راه نزدیکی برای مرزنشینان بیکار است که کاری ندارند و ناچارند برای سیر کردن شکم خانواده‌شان به عراق رفته با مشاغل اینچنینی پولی را به دست آورند. ما نمی‌توانیم این مسئله را کتمان و انکار کنیم چون واقعیت دارد. ما حتی در استانهای خراسان رضوی و مرز آسیای میان ایران و افغانستان شاهد مهاجرت ایرانی‌ها به این کشورها برای کسب روزی هستیم. به هرحال باید برای این مسئله فکری کرد و با ایجاد اشتغال در مناطق مرزی حتی ایجاد بازارچه‌های محلی برای مردم بیکار این خطه کار فراهم کرد. باید مسئله را مدیریت کنیم و به سادگی از آن نگذریم.