کم‌سن‌ترین کودکان کلاس؛ مستعد‌ترین دانش‌آموزان در بروز اختلالات یادگیری و بیش‌فعالی هستند

به گزارش خبرگزاری رویترز، پژوهشگران در این تحقیق اطلاعات ثبت نام مدارس و گزارش‌های الکترونیکی سلامت یک میلیون دانش‌آموز بین ۴ تا ۱۵ سال بریتانیایی را بررسی کردند و سن کودکان را نسبت به همکلاسی‌هایشان بر اساس تاریخ تولد و تاریخ ثبت نام در مدرسه محاسبه کردند.

نتایج نشان داد که احتمال ابتلا به اختلالات هوشی، افسردگی، مشکلات بیش‌فعالی و عدم تمرکز کودکانی که سن آنها در هنگام ثبت‌نام تنها سه ماه بیشتر از سن ثبت نام بودن ۳۰ درصد بیشتر از کودکان بزرگتر بود.

جرمی برون یکی از پژوهشگران مدرسه‌ بهداشت و طب مناطق استوایی در لندن که در این تحقیق مشارکت داشته است، در این باره گفت: «در پژوهش انجام شده به دنبال تعیین روابط به‌دست آمده نبودیم، مطالعات بیشتری برای یافتن دلایل مورد نیاز است.»

این پژوهشگر با ارسال ایمیل به خبرگزاری رویترز افزود: «ممکن است تمرکز در کلاس برای کوکان کم‌سن‌تر سخت باشد و همین عامل ممکن است منجر به بیش‌فعالی شود. مشکلاتی همانند ناکامی در دانشگاه، عملکردهای ضعیف علمی و روابط ضعیف با همسالان می‌تواند به اختلالات روانی منجر شود.»

در این پژوهش محققان دانش‌آموزان هر کلاس را با توجه به سن به چهار گروه تقسیم کردند که اعضای این گروه‌ها با گروه دیگر سه ماه تفاوت سنی داشتند.

برون گفت: «سالانه ۸۰۰هزار دانش‌آموز در بریتانیا وارد مقطع ابتدایی می‌شوند که در بین آنها کودکانی که اختلالات ذهنی، افسردگی یا بیش فعالی دارند نسبتا نادر هستند.»

بر طبق گزارش منتشرشده از این تحقیق:

- کم‌سن‌ترین گروه کودکان ۳۰ درصد بیشتر از بزرگ‌ترین گروه سنی در معرض اختلالات هوشی قرار دارند (۲۱۰۰ مورد در برابر ۱۶۰۰ مورد)

- اختلالات بیش‌فعالی و عدم تمرکز در گروه کم‌سن ۳۶ درصد بیشتر از گروه بزرگتر است. (۴۷۰۰ مورد در برابر ۳۵۰۰ مورد)

-در خصوص احتمال ابتلا به افسردگی دانش‌آموزان کم‌سن‌تر ۳۱ رصد بیشتر در معرض این اختلال قرار دارند. (۲۲۰۰ مورد در برابر ۱۷۰۰ مورد)

برون اشاره کرد: « این پژوهش برای اثبات اینکه چگونه نسبت سنی دانش‌آموزان در کلاس به طور مستقیم باعث ایجاد اختلالات می‌شود، طراحی نشده بود. داشتن دانش‌آموزان با گروه‌های سنی مختلف در کلاس امری اجتناب‌ناپذیر است اما بررسی فاکتورهای موثر در کاهش اثر سن ورود به مدرسه امری الزامی است.»

برون در ادامه گفت: «درک شناخت عمیق‌تر مساله بین معلمان، متخصصان بالینی و والدین ممکن است در این زمینه مفید باشد. علاوه بر این، برنامه‌های شفاف‌تر و منطقی‌تر برای ثبت نام دیرتر دانش‌آموزان کم‌سن‌تر ممکن است تأثیرگذار باشد.»