روسای هیاتهایی که در فدراسیون جودو هم پشت میز مینشینند
جواد منتخبی *
معمولاً در تاریخ ورزش ایران و پیش از برگزاری مجامع انتخاباتی فدراسیونهای مختلف، رسم بر این بوده که کاندیداها شعارهایی بر زبان میآورند که بسیار امیدبخش و البته جذاب هستند. یکی از این وعدهها، «شایستهسالاری» و استفاده از تمام ظرفیتها و پتانسیل موجود در رشته ورزشی مذکور است. اما بعد از انتخاب رئیس جدید هر فدراسیونی، خیلی زود این شعار تبلیغاتی به بایگانی سپرده میشود.
نمونه جدید این اتفاق، این روزها در فدراسیون جودو رخ داده است. در شرایطی که بسیاری از بزرگان جودو کنار ماندهاند و میتوانستند به جودو مملکت خدمت کنند، شاهد حضور روسای برخی هیاتهای کشور در بدنه فدراسیون و تصدی چندین پست حساس این فدراسیون هستیم.
به عنوان مثال، رئیس هیات جودو استان تهران، مدیریت تیمهای ملی را نیز بر عهده دارد و یا رئیس هیات جودو استان کردستان، مسئول کمیته استعدادیابی فدراسیون جودو است. به اینها نیز این موارد را اضافه کنید: رئیس هیات جودو استان گیلان، دبیر کمیته مربیان است. رئیس هیات جودو استان مازندران، سرپرستی دبیری فدراسیون را بر عهده دارد. رئیس هیات جودو استان زنجان، مسئول کمیته بسیج و ایثارگران است. رئیس هیات جودو استان البرز، دبیر کمیته دفاع شخصی است. رئیس هیات جودو خراسان شمالی، عهدهدار مدیریت تیمهای ملی کوراش است و رئیس هیات جودو استان قزوین، ریاست کمیته مربیان را بر عهده دارد.
این فهرست چند علامت سؤال بزرگ در ذهن پدید میآورد. اول این که، تصدی مسئولیت در هیات جودو یک استان خود وظیفهای سنگین است که تلاشی مضاعف را میطلبد که طبیعتاً حضور توأمان در یکی از کمیتههای فدراسیون، مانعی بر سر خدمت بیشتر به جودو کشور است.
دوم، آیا در جامعه جودو این قدر با قحط الرجال روبرو هستیم که برای سپردن مسئولیتهای مختلف در فدراسیون و تیمهای ملی، دست به دامان روسای هیاتهای کشور شویم؟
سوم، این انتصابات در شرایطی رخ داده که چندین نفر از روسای هیاتهای جودو کشور، نزدیک به دو دهه است که در هیات استان متبوع خود حضور دارند و البته کارنامهای غیرقابل دفاع دارند.
و بالاخره نکته مهم دیگری که امیدواریم چنین نباشد، به جلب آرا از سوی روسای هیاتهای سراسر کشور به نفع کاندیدایی خاص است و حالا که شخص مورد نظر انتخاب شده، این دوستان پاداش خود را دریافت کردهاند.
* روزنامهنگار
ارسال دیدگاه